1 – asosiy masalaning bayoni:
Anbar otin 1870 yilda Qo’qonda hunarmand oilasida dunyoga keldi. Anbarning otasi Farmonqul asli Marg’ilonlik bo’lib shoira Uvaysiyning nabirasidir. Onasi Ashurbibi esa qo’qonlik Abdulg’ani ismli kosibning qizi bo’lgan.
Farmonqul, taxminan, 1865-66 yillarda Marg’ilondan Qo’qonga kelib qolgan va shu erda uy–joy qilib, turg’un bo’lib qolgan. Shoira tarjimai holida quyidagilarni yozadi:
Otam – Farmonquliyi Marg’iloniy,
Onam – Ashurbibiyi qo’qoniy.
Alar belboqchi – bo’zchi erdi kasbi,
Hamisha makkayidin erdi noni,
Kim «bo’zchi yalchimas belboqqa» doim,
Yana juft bo’lmas erdi chaponi.
Anbar otin ulg’aygach, uni qizlar maktabiga beradilar. Anbar shoira Dilshod otin qo’lida tahsil oladi. Dilshod otin o’zining «Tarixi muhojiron» («Muhojirlar tarixi») asarida Anbar otin nomini alohida diqqat va etibor bilan tilga oladi:
«Anbar otin bug’doy rang, sunbo’l soch, ohu ko’z, oy yuzli, axloqi hamda va odobi pisandida sohibidur... Umidim borki, bu qizcha katta shoira bo’lgusi».
Anbar otin O’ratepalik Zohidho’ja ismli kishiga turmushga chiqqan va to’rt farzand ko’rgan.
Mani farzandlarim to’rt bo’ldiyu, bas
Mo’minxo’jam edi andak yomoni.
Bibixon – rohati jonim, anisim,
g’ariblik, dardmanlik darmoni...
Yotib qoldim, murabbim bo’ldi shu qiz,
Aning birla topib jonim omoni,
Usmonxo’ja – halimu qobilimdur,
O’qitdi ustod Xayrullaxoni.
Mani dardimga qo’shdi ming alamlar
Vafot etgan qizim ul Ominaxoni.
Ko’rinib turibdiki, Anbar otinning ikki o’g’li, ikki qizi bo’lgan, qizlaridan biri Ominaxon shoira hayot vaqtidayoq vafot etgan.
Shoiraning qachon vafot etgani haqida ma’lumot yo’q. Uning «Falsafai siyohon» asari 1910 yilda yozilgan. Boshqa sherlarida ifoda qilingan mazmunga qaraganda, u birinchi jahon urushi davrida hayot edi, ijod etardi.
Muhokama uchun savollar:
Shoira yashagan davrdagi ijtimoiy muhit haqida nimalar bilasiz?
Dilshod otin shoira xususida qanday fikrlar bildirgan?
Shoiraning farzandlari to’g’risida qanday ma’lumotlarga egasiz?
Do'stlaringiz bilan baham: |