Mavzu: O’zbekiston – mening Vatanim! Kirish

/Sukut/

1 – boshlovchi: Azizlar! Hozirgi so’z mehmonimiz Ikkinchi jahon urushi qatnashchisi_____________________________ga beriladi.

(So’z tugagandan so’ng sahnaga 2 – boshlovchi chiqadi)

2 – boshlovchi: Rahmat, sizga sog’ – omonlik, farzandlar kamolini tilaymiz.

SAHNA KO’RINISHI

QABRISTON

Uchta qabr yonma – yon qilingan. Boshida ro’mol o’ragan ayol va ikki bola kirib kelishadi.

AYOL:

Qadamlarim horg’in, nigohim mungli,

Qabrlarga boqib o’yga tolaman.

O’tgan – ketganlarni yodga olaman,

Xazin nidolarga to’lib bu ko’nglim.

/Qabr uzra tiz cho’kib/

Mana otam o’z qabrida, onam o’z qabrida menga nigoron. Qaniydi bir lahzagina tirilsalar. Nariroqda akam qabri. U go’yo bosh ko’tarib qarayotgandek. Hayotga to’ymagan mungli, mehrli nigohi bilan menga tikilayotgandek. /G’oyibdan tovush keladi/