Америкалик олим Уолтер Липпман ҳар бир инсон қалбининг ўзига хослиги ва бунинг мулоқотда намоён бўлишига ишора қилиб шундай ёзган эди: «Ҳамма бир хил фикр юритган ерда, ҳеч ким кўп ўйламайди», яьни, одамларнинг мулоқотга интилишларининг асосида ётган бирламчи мотив ҳам айнан суҳбатлар мобайнида турлича қарашларга эга бўлиш, ўз фикрларини такомиллаштиришдир. Америкалик олим Уолтер Липпман ҳар бир инсон қалбининг ўзига хослиги ва бунинг мулоқотда намоён бўлишига ишора қилиб шундай ёзган эди: «Ҳамма бир хил фикр юритган ерда, ҳеч ким кўп ўйламайди», яьни, одамларнинг мулоқотга интилишларининг асосида ётган бирламчи мотив ҳам айнан суҳбатлар мобайнида турлича қарашларга эга бўлиш, ўз фикрларини такомиллаштиришдир.
Мулоқотнинг психологик тизими
Коммуникатив томони.
(яъни мулоқотга киришувчилар ўртасидаги маълумотлар алмашинуви жараёни)
2.Интерактив томони.
(яъни мулоқотга киришувчиларнинг хулқ-атворларига таъсир жараёни)
Перцептив томони.
(яъни мулоқотга киришувчанларнинг бир-бирларини идрок этишлари ва тушунишлари билан боғлиқ психологик жараён)
Вербал таъсир — бу сўз ва нутқимиз орқали кўрсатадиган таъсиримиздир. Бундаги асосий воситалар сўзлардир. Маълумки, нутқ — бу сўзлашув, ўзаро муомала жараёни бўлиб, унинг воситаси — сўзлар ҳисобланади. Монологик нутқда ҳам, диалогик нутқда ҳам одам ўзидаги барча сўзлар захирасидан фойдаланиб, энг таъсирчан сўзларни топиб, шеригига таъсир кўрсатишни хоҳлайди. ( Эшитиш, гапириш, оғзаки)
Паралингвистик таъсир — бу нутқнинг атрофидаги нутқни безовчи, уни кучайтирувчи ёки сусайтирувчи омиллар. Бунга нутқнинг баланд ёки паст товушда ифодаланаётганлиги, артикуляция, товушлар, тўхташлар, дудуқланиш, Йўтал, тил билан амалга ошириладиган ҳаракатлар, нидолар киради. Шунга қараб, масалан, дўстимиз бизга бирор нарсани ваъда бераётган бўлса, биз унинг қай даражада самимийлигани билиб оламиз. Куйиб-пишиб, очиқ юз ва дадил овоз билан «Албатга бажараман!», деса ишонамиз, албатга. ( Эшитиш, гапириш, оғзаки, чиройли тушунтириш)
Do'stlaringiz bilan baham: |
