Mavzusi : Bolalarda fazoviy tasavvurini rivojlantirishga qaratilgan oʻyinlarni tashkil etish metodikasi

Vaktni chamalash. Bolalarni soatlarning turlari va ularning tuzilishi
(strelkalari, tsifrblati) bilan tanishtirish. Vaktning eng kichik birliklari soniya va dakika xakida tushuncha berish. Yarim soatgacha aniklikdagi vaktni belgilashga urgatish.
Kelgusi oy, sana nomi bilan tanishtirish. Kecha kanday sana bulganligini, ertaga kanday sana bulishini aytishga urgatish.
Xdfta kunlari va yil fasllari izchilligi xakidagi bilimlarni mustaxkamlash, kelgusi oyning nomini aytishni mashk kildirish.
Urta guruhda tarbiyachi bolalarning faol lugatlarida sutka kismlarining
nomlarini mustaxkamlaydi, bolalarning vaktning bu oraliklari xakidagi tasavvurlarini chukurlashtiradi va kengaytiradi. U doimo bolalar e’tiborlarini sutka kismlarining almashinishi ketma-ketligiga karatadi. Maktabgacha yoshdagi bolalar xar doim ertalab kechasidan keyin kelishini va kunduzi bilan almashiiishini, kunduzi kechkurun bilan, kechkurun esa kechasi bilan almashinishini bilib oladilar.
Sutka kismlarining ketma- ketligini oilishlarini
mustaxkamlash uchun rasmlarni qarashni, ular buyicha xikoyalar tuzishni tashkil kilish maksadga muvofik. Rasmlar karab bulinganidan keyin, bolalarga ularni stollarga tugri ketma-ketlikda joylashtirish va sutkaning kismlarini tartibi bilan aytish topshirigini berish mumkin. Yil oxirida bolalarga shu mashklar asosida sutka xakidagi umumlashgan tasavvurlarni berish va sutka suzining mazmunini ochib berish mumkin. Urta guruhda bolalar “kecha”, “bugun”, “ertaga” tushunchalarini farklashni urganib olishlari kerak. Kattalar tomonidan tegishli nomlardan xar doim foydalanish buning uchun eng Yaxshi sharoitdir. Masalan, bolalarga yangi o’yinchoqni kursatishdan oldin tarbiyachi ularga bugun u yangi o’yinchoq kursatishi va ular shu o’yinchoqni uynashlari xakida ogoxlantirishi kerak. Yoki tarbiyachi bolalarga kecha nima bilan mashgul bulganliklarini, bugun ertalab nima kilganliklarini eslashni taklif kiladi. Bolalarga bunday deyish mumkin: “Bugun biz sizlar bilan loy va plastilindan narsalar yasaymiz, ertaga esa, rasm chizamiz. Kecha biz sizlar bilan uchastkada sayr kildik, bugun esa parkka boramiz” va xk. Maktabgacha yoshdagi bolalar tarbiyachi bilan xar doim shunday mulokotda bulib, bu tushunchalarni uzlashtiradilar. Konkret misollarda “tez-sekin” tushunchalari bilan tanishadilar. Bolalarning atrofdagi narsalarning uziga nisbatan vaziyatini suz bilan ifodalash kunikmasini mustaxkamlash: ungda, chapda, oldinda, orkada, uzokda, yakinda.
Bolalarni kursatilgan yunalishda muljal olishga, berilgan shart buyicha uz xolati urnini belgilashga urgatish (shunday turginki, mashina ung tomoningda, koptok oldingda bulsin).
U yoki bu predmetni boshqa bir predmetga nisbatan joylashganligini suz bilan ifodalashga urgatish (kuchukchaning chap tomonida-kuyon, kuchukchaning ung tomonida - ayikcha). Bolalarni kogoz varagi satxini muljalga olishga, kogozning ung, chap, yukori, past kismlarini, urtasini aniklashga urgatish.
Maktabgacha yoshidagi bolalarning fazoviy tasavvuri faoliyatning xamma turlari jarayonida kengayadi va mustaxkamlanadi. Mashgulotlar tarkibiga fazoda muljal olishga doir maxsus mashklarning kiritilishi xam bunga imkoniyat beradi. Tarbiyachi bolalarga chapda eng baland, ungda eng past buyum turadigan kilib, buyumlarning kattaliklari buyicha kuyishni taklif kiladi, yoki uning uzi stolga o’yinchoqlarni (it, mushuk, sigir, kuy, kuyon) joylashtiradi va bolalarga murojaat kiladi: “Sigirning yonida nima turganini karang va ayting. Mushukdan chapda nima turibdi? Kuy kaysi xayvonlar orasida turibdi?” Sungra tarbiyachi o’yinchoqlarni biri-birining orkasida turadigan kilib aralashtirib kuyadi va suraydi: “Nima birinchi ketmokda? Nimadan keyin mushuk ketmokda? Nimadan oldinda sigir ketmokda? Kuydan keyii nima ketmokda?” va x. k.
Bolalar atrofdagi buyum orasida uz xolatlarini zniklaydigan mashklar xam samarali: “Stolning orkasida turibman, stolning yonida, deraza oldida turibman”
Katta guruhda maktabgacha yoshdagi bolalar kogoz varagida muljal olishga urgatila boshlanadi. Oldingi guruhlarning dasturlarida bunday vazifa yuk edi. Tarbiyachi raxbarligida bolalar ma’lum mikdordagi buyumlarni kursatilgan yunalishda: kogoz varagining yukori, pastki kismiga, chap kismiga, ung kismiga jonlashtirish malakasini zgallaydilar. Bunday topshiriklar xam bulishi mumkin: varakning chap kismiga 5 ta doiracha; ungiga esa 1 ta ortik doiracha kuy; varakning pastki va ustki kismlariga 8 tadan uch burchak joylashtir. Topshirikni bajarganidan keyin bola kanday shakllardan nechtasini joylashtirganini va kaerlarga joylashtirganini gapirib beradi. Bolalarni buyumlarning kogoz varagidagi, stoldagi, poldagi xolatini belgilash uchun suzlarni tugri, ma’nosi buyicha ishlatishga urgatish kerak.
Yil oxiriga kelib bolalar uzlariga, boshqa odamlarga nisbatan urnini suzlar bilan ifodalay oladigan bulishlari kerak.
Bolalarning vaqt haqidagi tasavvurlarini mustaxkamlash va chukurlashtirish: “Ertalab”, “Kechkurun”, “Kunduz”, “Tun”, “Kecha”, “Bugun”, “Ertaga” tushunchalarini farklash va bu suzlardan tugri foydalanish kunikmasini mustaxkamlash.
Bolalarni xafta kunlari bilan tanishtirish va xafta kunlari nomlarini izchillik bilan aytishga urgatish. Kecha xaftaning kaysi kuni bulganligini, bugun kanaka kun, ertaga kaysi kun bulishini aniklashni urgatish.
Bolalarning vakt xakidagi tasavvurlarini mustaxkamlash va chukurlashtirish. Yil fasllari bilan tanishtirish va fasllarning nomini tugri ketma-ketlikda aytishga urgatish.
Katta guruhda asosiy e’tibor xaftadagi uzgarishni, yil fasllarining xarakterli xususiyatlarini ongli uzlashtirishga karatiladi. Bolalar kecha
kaysi kun bulgani, bugun kaysi kun ekanini, ertaga kaysi kun bulitttini, xaftadagi kunlar sonini, ularning tartibini aytishni urganadilar. Bundan tashkari, bolalar yil fasllarining xarakterli belgilarini) uzlarining bu vaktdagi uyinlarni, odamlarning tabiatdagi mexnatlarini aniklaydilar.
Ma’lumki, bolalar xafta kunlarini bir tekisda uzlashtirmaydilar. Ular yakshanba, shanba va dushanbani eng yaxshi eslab koladilar.
Yakshanba - xursandchiliklar bo’ladigan kun, yakinlar bilan, ya’ni ota- ona, buvi va boshqalar bilan birga bo’ladigan kun. Bu kun yana shunisi bilan xam gayrioddiy kunki, ba’zida bola xayotining odatdagi tartibi uzgaradi: buvisining uyida tushlik kilish, mexmonlar kelishi, teatrga borish va x. k.
Bolalar dushanbani xam yaxshi biladilar, chunki shu kuni ular, yakshanbadan keyin bogchada bulishlarining birinchi kunidir. Seshanba, payshanba va juma kunlari aloxida axamiyatli vokealar bilan belgilanmagan. Tugrisi, juma kunini bolalar dam olish arafasi sifatida, bolalar bogchasida bulishlarining dam olinadigan kunlardan oldingi oxirgi kun sifatida yaxshirok biladilar va ajratadilar. Shunday kilib, kichik bolalarning xaftaning xar xil kunlarini bilishdek bilimlarni uzlashtirishlarida ularning faoliyatlari va xayajonli kechinmalarining roli xakida gapirish uchun ba’zi asoslar bor.
SHu sababli bolalarni xafta tushunchasi bilan tanishtirishni xaftaning xamma kunlarini uzlashtirishdan emas, balki kecha kaysi kun bulganini, ertaga kaysi kun bulishini aniklashdan boshlash ma’kul.”Bunda tarbiyachi oldin xaftaning yakshanba, dushanba kunlarini, sungra esa, asta-sekin xaftaning boshqa kunlarini urgatishni nazarda tutadi. Bolalar xafta kunlarining nomlarini aytibgina kolmay, balki ularga oid elementar tavsifnomalar berishlari muximdir.
Masalan, tarbiyachi mashgulot davomida ushbularni suraydi: “Kecha kaysi kun edi?” “Ertaga kaysi kun bo’ladi?” Agar bolalar xaftaning kunlarini aytishda kiynalishsa, tarbiyachining uzi aytadi. U yakshanba dam olish kuni ekanini aytadi. Shu kuni xamma dam oladn. Bolalar bogchaga borishmaydi. Yakshanbadan keyin dushanba deb ataluvchi kun keladi. Bu dam olish kunidan keyin bolalar bogchaga, kattalar ishga boradigan birinchi kun va x.k.
Shunday kilib, tarbiyachi bolalarni xaftaning kunlari bilan ketma-ket tanishtiradi. Bolalar xafta kunlarining nomlarini va ular tartibini yaxshi eslab kolishlari uchun, ularning e’tiborini xafta kunining nomi bilan uning tartibi orasidagi boglanishga karatish kerak. Masalan, chorshanba - xaftaningurtasi, payshanba-xaftaning turtinchi kuni, juma esa xaftaning beshinchi kuni va xk.Mashqlardan bog’cha tartibotining har xil vaziyatlari (yuvinish, kiyinish, sayrga chiqishga yig’ilish)da foydalanish mumkin. O’z qo’llarini farqlash malakasi uchun konkret pedagogik vaziyatda, musiqa, matematika, konstruksiyalash mashg’ulotlarida, harakatli o’yinlar vaqtida va jismoniy tarbiya mashqlarida bir necha daqiqa ajratish mumkin. Masalan, ikkinchi kichik guruhda o’tkaziladigan matematika mashg’ulotlarida tarbiyachi dastur vazifalarining butun bir kompleksini amalga oshirishi mumkin. Buning uchun galdagi vazifa xuddi oldingidek, o’z qo’llarini farqlash ko’nikmasini takomillashtirishdan iborat. Shu asosda keyingi yosh guruhlarda tarbiyachi o’z tarbiyalanuvchilarini o’ng va chap oyoqlarini, ko’zlarini bir – biridan farqlashga o’rgatadi. Dasturning bu vazifasi bolalarni umumlashtirilgan idrokka, juft qarama- qarshi tomonlarni aniqlashga olib keladi.
Mashg’ulotni guruh bilan yoki bitta bola bilan o’tkazish ham mumkin. Mashqlarning o’yin shakllarining samaradorligi, pedagogik jarayonda ulardan keng foydalanishning mumkinligi mazkur didaktik vositaning alohida ommaviyligidadir. Mana shu o’yin – mashqlarning varaintlari bo’lib, ularning maqsadi – qo’llarni o’z nomlari bo’yicha amalda farqlashdan iborat. Bu mashqlarning davomiyligi 4-5 daqiqadan ortmaydi.
“Qo’llaring qayerda?” Topshiriq: qo’llarni orqaga yashirish. Tarbiyachi oldin bolaning o’ng qo’li qayerda, chap qo’li qayerda ekanini topadi, so’ngra bitta (yoki bir nechta) bolaga o’z qo’llarini ko’rsatish va ularning nomini aytishni taklif qiladi.
“Zoldir qani?” Topshiriq: zoldirni kaftga berkitish. Tarbiyachining vazifasi zoldir qaysi qo’lda – o’ng qo’ldami yoki chap qo’lda ekanini topish. Shundan keyin tarbiyachi bolalarga navbati bilan o’zlarining chap va o’ng qo’llarini ko’rsatishni, ularni atashni, zoldir qaysi qo’lga yashirilganini aytishni taklif qiladi.
“Bayroqchani ol”. Tarbiyachi bolalar qaysi qo’l o’ng (chap) qo’l ekanini eslashlarini, shu qo’l bilan bayroqchani olishni; bayroqchani boshqa qo’lga o’tkazishni, qo’lni yuqori ko’tarishni, bayroqlani silkitishni va yana boshqa (chap) qo’lga o’tkazishni taklif qiladi. Yoki ko’k bayroqcha (chap) qo’lga o’tkazishni taklif qiladi. Yoki ko’k bayroqcha (lentacha) o’ng qo’lda, sariq bayroqcha chap qo’lda. Topshiriq: bayrochalar o’rinlarini almashtirish. Shunday keyin tarbiyachi so’raydi: “Bayroqning rangi qanday? U qaysi qo’lda?”.
“O’yinchoq qaysi qo’lda?” Tarbiyachi oldin bolalardan biriga o’yinchoqni o’ng (chap) qo’l bilan olishni aytadi. Keyin esa, bola o’yinchoqni qaysi qo’liga olishni xohlasa, o’sha qo’liga olishini va o’yinchoq qaysi qo’lida ekanini aytishni taklif qilishi va u o’ng qo’lida qanday o’yinchoq, chap qo’lida qanday o’yinchoq borligini aytishi kerak.
“Toshlarni boshqa qo’lingga o’tkaz”. Bir nechta (5-6 ta) toshni bir qo’ldan ikkinchi qo’lga o’tkazish kerak. Topshiriqni bajarish jarayonida bola o’z qo’llarini farqlaydi, ularni belgilaydi. Shu bilan bir vaqtda bola “bitta” va “ko’p” atamalarini farqlashni o’rganadi.
O’z qo’llarini farqlashga oid bundan keyingi mashqlar qiyinroq harakatlar bilan bajariladi.
“Nima og’ir?” Topshiriq: ikki buyumdan qaysinisi og’ir (yengil) ekanini aniqlang: qaysi qo’ldagi (o’ng yoki chap qo’ldagi) buyum og’ir, qaysi qo’ldagisi yengil ekanini aniqlash. Bolalar kichik guruhda olingan bilimlar asosida “o’ngga, chapga” (fazoviy yo’nalishlar) bilan tanishadilar. Bu yosh guruhlarida bolalar yo’nalishlarni farqlashgagina o’rgatiladi. (bilib olish, mustaqil aytish va ko’rsatish).
Bolalar xafta kismlarini farkdash va aytishni urganib olganlaridan keyin, kunning xamma nomlarini ketma-ket uzlashtirish ustida ish boshlash mumkin. Bolalar xaftada xammasi bulib necha kun borligini aniklashadi, ularning tartibini aytishadi. Tarbiyachi bolalardan xaftaning kaysi kunlarini bilishlarini, ular xaftada nechta ekanligini suraydi. Xdftaning xamma kuni tartibi bilan kelib ketishini tushuntiradi: birinchi kun dushanba, ikkinchi kun seshanba, uchinchi kun chorshanba va xk.