Ўзбекистон мусулмонлари идораси
106
Ва инна ила роббина ламунқолибун. Бисмил-
лаҳи мажроҳа ва мурсоҳа. Инна роббий лағо-
фурур-Роҳийм» дейилади.
Давомида қуйидагича дуо айтилса ҳам бўла-
ди: «Ё Аллоҳ, Сенинг номинг билан йўлга чиқ-
моқдаман. Менга соғлиқ ва ҳалол
касб насиб
этганинг учун Сенга шукрлар айтаман. Йўл да-
вомида мени ва уловимга минган йўловчиларни
бало-қазолардан, турли хавфу хатарлардан Ўзинг
асра, ёрдамингни дариғ тутма биздан, ё Раббий.
Биз қанчалар гуноҳкор бўлмайлик,
Сен бизни
мағфират эт. Манзилимизга эсон-омон етиб бо-
ришни насиб айла. Фарзандларимизни етим қол-
дирма, Парвардигоро. Қайтишимизда оиламизни
ғам-андуҳсиз кўрмоқни лутф айла. Сен ҳамма
нарсага қодир Зотсан, Ё Аллоҳ».
Сафар дуоси
«Аллоҳумма илайка таважжаҳту ва бика
иътасомту. Аллоҳумма акфини ма аҳам-
мани ва ма ла аҳтамму лаҳу. Аллоҳумма
заввиднит-тақва, вағфирли занби ва важ-
жиҳни лил-хойри айна ма таважжаҳту».
Маъноси: «Ё Аллоҳ, Сен томон интилдим.
Сенга юкиндим. Ё Аллоҳ, мени андишалан-
тирган ёхуд андишалантирмаган хусусларда
Сен менга кифоя қил. Тақвони менга озуқа
қил, Ё Аллоҳ! Гуноҳимни кечир ва қаерга
бормайин,
мени доимо яхшиликка бошла, ё
Мен ҳам намоз ўқийман
107
Раббий». (Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алай-
ҳи ва саллам), ҳар гал йўлга чиққанда бу дуо-
ни ўқир эдилар.)
(«Ал-азкор», 195-бет).
«Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. Субҳа-
Do'stlaringiz bilan baham: 
