Azon va iqomatni eshitgan kishi muazzin nima desa, o’shani takrorlaydi. Faqat «Hayya
‘alal solah, Hayya ‘alal falah», deganda:
«La havla va la quvvata illa billah», deb aytadi. «Assolatu xoyrum minan navm», desa:
«sodaqta va barorta» yoki «sodaqa rosululloh assolatu xoyrum minan navm», deydi.
Agar «qod qomatis solah», desa:
«aqomahallohu va adamaha», deydi. Agar «ashhadu anna Muhammadar rosululloh»,
desa, «va ana ashhadu anna Muxammadar rosululloh», deb, ortidan:
«roziytu billahi robban va biMuhammadin sollallohu alayhi vasallama rosulan va bilIslami
diyna», deydi. Azonning hammasini eshitib bo’lganidan keyin Rasulullohga salovot aytib,
ortidan mana bu duoni o’qiydi:
«Allohumma robba hazihid da’vatit tammah vassolatil qoimah, ati Muhammadanil
vasiylata val faziylah vab’as-hu maqomam mahmudanillaziy va’adtah» (Ey bu komil
duoning va qoim bo’lgan namozning egasi--Allohim, Muhammadga vasila va fazilat ber,
u zotni va’da qilganing maqtovli maqomda tiriltir). So’ngra xohlaganicha dunyoviy va
uxroviy duolarni qilaveradi.
