«Odamiy ersang, demagil odamiy
Onikim, yo‘q xalq g‘amidin g‘ami»,
deb yozganlarida mana shu ma’noni ham nazarda tutgan bo‘lsalar ajab emas.
Mutasavviflar fikriga ko‘ra, faqat shar’iy istiqomatgina asl maqsadga erishtirishi mumkin.
Shariat va uning qonunqoidalari esa, faqat namoz o‘qish, ro‘za tutish kabi birlamchi farz
amallarnigina emas, shuningdek, odobaxloq, muomala, oldisotdi, tirikchilik, kasbkor
nikoh... xullas, tiriklik taqozo qilgan har bir holatda to‘g‘ri, samimiy, beg‘araz, chin
insoniy fazilatlar egasi bo‘lish, «ahsani taqvim» oyatida ko‘zda tutilgan siyrat va
suvratga sohib chiqishni taqozo qiladi.
Istiqomat ahli har vaqt «o‘zingni yo‘qla, keyin boshqadan so‘zla» o‘gitiga amal qilishgan.
Ya’ni, o‘zlarining aybu nuqsonlarini topish va tuzatish bilan mashg‘ul bo‘lishgan.
Imom Qushayriy (q.s.) yozadi:
«Men shayx Abu Abdurahmon asSalamiydan eshitdim. U Abu Ali AshShaviydan eshitibdi.
Bu zot debdiki, tushimda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni ko‘rdim. Ul zotdan:
«Rivoyat qilinishicha, siz Hud surasi sochlarimni oqartirdi, debsiz. Sizni qaritgan
payg‘ambarlarning qissalarimi yoki boshqa ummatlarning yo‘q bo‘lishlarimi?» deb
so‘raldi. Ul zot: «Yo‘q, meni «amr qilingani kabi to‘g‘ri bo‘l», mazmunli oyati
Do'stlaringiz bilan baham: | 
