www.ziyouz.com кутубхонаси
168
U ayrilishga kelganini, ko‘prik oldida daryo ikkiga bo‘linib, bir qismi keskin burilib shaharga
qaytib kirishini, ikkinchi qismi esa jarlikka tushib, shahardan chiqib ketishini bilmas edi. Tosh uni suv
tagidan jarlik, sharshara tomon tortgan edi.
Ko‘p o‘tmay toshgina emas, daryoning oqimi ham uni sharshara tomon tortdi. Ko‘ktoy qancha
urinmasin, o‘zini o‘nglolmay jarlikka sho‘ng‘idi. Sharsharadan tosh bilan yonma-yon oyoklari
osmonga ko‘tarilib qushdek pastga tusharkan, gumburlagan sharshara shovqini orasida kimningdir:
«Ko‘ktoy! Ko‘ktoy!» degan qichqirig‘i qulog‘iga kirgandek bo‘ldi. Ko‘ktoy ko‘prik yonida
sharsharani tomosha qilib turgan bir to‘da odamlarga qarab ulgurdi, ammo kim qichqirganini bilmadi.
Tosh bilan barobar «shalop» etib suvga tushdi. Sharshara osti ularning zarbidan to‘lqinlanib ketdi va
birozdan so‘ng yana eski holiga qaytdi.
Ko‘ktoy qanchagacha suv ostida dumaladi, bilmaydi, xushiga kelib, tumshug‘i daryoni yorib
chiqqanda, toshning bo‘ynidan tortmayotganini, zanjir ilingan charm bo‘yinbog‘i ham yo‘qligini
payqadi, namdan xiralashgan ko‘zlarini pirpiratib, sharsharadan chetroqqa, suv oqimi tomon suzib
ketdi. Uning har bir harakati endi sezilarli edi, hech narsa uni suv tubiga tortmasdi. Xursand
bo‘lganidan bir-ikki marta suv ostida bo‘lsa ham dumini likillatib qo‘ydi. Hamma a’zosi endi unga
quloq solar, yaqindagina uni qo‘rqitgan suv ham uning izmiga tushadigan bo‘lib qolgan edi.
Do'stlaringiz bilan baham: |