Microsoft Word umarbekov ziyouz com doc

 
7 
 
Ko‘ktoy suyakni mahkam tishlaganicha qartaning oxiriga chiqdi. Suv bo‘yidagi majnuntolning 
sapsariq to‘shakdek bo‘lib yotgan tagiga kelib, omonatgina qo‘ydi. Gir aylanib, qayog‘idan g‘ajishni 
aniqladi-da, cho‘kkaladi. Odam uchun hali pishib yetilmagan, qirqib olingan yoki taram-taram bo‘lib 
yopishib yotgan suyak uning uchun eng ko‘ngilli ovqat edi. Uyoq-buyoqqa bir qarab olib, hech kim 
yo‘qligiga ishonch hosil qilgach, shoshmasdan g‘ajiy boshladi. Og‘ziga har tushgan suyak bir pasda 
uning arradek o‘tkir tishlari orasida kukundek bo‘lib ketar, Ko‘ktoy shu kukunni miriqib yutardi. Qorni 
juda ham och bo‘lmagani va suyakning kattaligidan bir soatcha chamasi o‘tgach, u o‘yin qilib 
yeyaboshladi. Katta-katta suyakni sindiradi. Kichkina bo‘lagini olib osmonga otadi, va shu zahoti 
og‘zini katta ochib tutib oladi, g‘archillatib yeydi, yo bo‘lmasa suyak bo‘lagini tepaga otadi-da, 
ag‘darilib, oldingi oyoqlari bilan suyakni tutadi va og‘ziga soladi. Tushga yaqin kimdir tepasida 
turgandek tuyuldi. Qornini oftobga tutib, chalqancha yotganicha, sekin yoniga ko‘z tashladi. 
Ikki-uch qadam narida bir laycha it tilini osiltirib, unga zavq bilan qarab turardi. Ko‘ktoy erinibgina 
ag‘darildi. O’zidan sal yirokdagi kichkina bir umurtqa halqasini oldingi chap oyog‘i bilan yaqinroq 
surdi va irillab qo‘ydi. Laycha vangillaganicha tiraqaylab qochdi. Shu qochganicha u qishloqqa yetib 
bordi va barcha itlarni oyoqqa turgazdi. Baland-past, qo‘rquv va do‘q aralash ovozlar, akillab 
vovullashlar butun qishloqni, ariqqacha chuzilib kelgan g‘o‘zapoyani tutib ketdi. Lekin na bir odam, na 

---

SAYLANMA. Hikoyalar. O’lmas Umarbekov