www.ziyouz.com kutubxonasi
55
ko‘zlariga uzoq vaqt tikilarkan, takrorladi: — Sizga bu yerda yordam berishadi... Gapimni
eshityapsizmi?.. Sizga bu yerda yordam berishadi... Ruhingiz yengillashadi. Bu yer tinch, hammayoq
osuda... Sizga bu yerda yordam ko‘rsatishadi...
Ivan Nikolaevich kutilmaganda esnadi, chehrasi muloyimlashdi.
— Ha, ha, — dedi u ohista.
— Ana, juda soz! — Stravinskiy o‘z odati bo‘yicha suhbatga yakun yasab, o‘rnidan turdi. — Xayr,
ko‘rishguncha! — u Ivanning qo‘lini siqdi, eshikdan chiqa turib, soqolli odamga o‘girilib dedi: —
Darvoqe, kislorodni qo‘llab ko‘ring... yana vanna ham.
Yana bir zumdan keyin Ivanning xonasida Stravinskiy ham, uning hamrohlari ham qolmagan edi.
Derazaga tutilgan to‘rning orqasida, daryoning narigi tomonida bahor libosini kiygan qarag‘ayzor
choshgoh oftobida sho‘x mavjlanar, undan beriroqda esa daryo oftobda tovlanardi.
Do'stlaringiz bilan baham: |
