Mundarija kirish bob I nemis va o’zbek tillarida leksik tipologiyasi

1.2 Nemis va o’zbek tillarining leksik tizimi tasnifi.
O‘zbek va nemis tillari leksikasi, eng avvalo, bu tillarning genetik jihatdan turli oilalarga mansubligi bilan farqlanadi. O‘zbek tili tipologik jihatdan ko‘plab olimlar tomonidan barcha agglutinativ tillar qatorida Oltoy tillari oilasi qamroviga kiritilgan bo‘lsa-da, genetik jihatdan u alohida bir oilani tashkil etgan Turkiy tillar guruhiga kiradi. Tilimiz lug‘aviy boyligining asosini umumturkiy va o‘zbekcha so‘zlar tashkil qiladi.⁶
Nemis tili esa ham tipologik, ham genetik jihatdan hind-yevropa tillari oilasining german guruhiga mansub, shuning uchun uning asosini umumgerman va qadimgi nemis so‘zlari tashkil etadi.
Har ikkala til leksikasi tarixiy taraqqiyoti davomida turli hodisalarga uchragan, ularning lug‘aviy tarkibini ham har xil tillardan o‘zlashgan so‘zlar tashkil qiladi. Masalan, o‘zbek tilida fors-tojikcha va arabcha so‘zlar ko‘p uchraydi, nemis tilida esa yevropa tillaridan o‘zlashgan so‘zlar talaygina.
O‘zbek tili leksikasi asosan:
umumturkiy so‘zlar ( men, biz, bosh, tog‘, bir, ikki, ona, ota...)
o‘zbekcha so‘zlar (ishchi, ishla, tinchlik, yoshlik, jangchi, bilim...)
arabcha so‘zlar (axborot, maktab, madaniyat, adabiyot, haqiqat...)
fors-tojikcha so‘zlar (oftob, gul, dastro‘mol, dutor, daraxt...)
o‘zlashma so‘zlar (samolyot, kompyuter, roman, dizayner, avtobus, trolleybus, drama...) kabi qatlamlardan iborat.
Rus tilining leksik qatlamlari:
umumgerman so‘zlari: die Stadt, der Kopf, die Mutter, der Vater, der Bruder…
qadimgi nemis so‘zlari: die Dohle, der Schneefall, gut, die Decke…
asl nemischa so‘zlar: Der Lehrer, der Fahrer, der Lohn, die Kleiderablage, das Feuerzeug…
boshqa tillardan o‘zlashgan so‘zlar: Admiral, Zucker, T-short va h. k.
Hozirgi o‘zbek adabiy tilida nemis tilidan va shu til orqali boshqa tillardan o‘zlashgan so‘zlar so‘nggi statistik ma‘lumotlarga ko‘ra qariyb 5 % ni tashkil etadi. Tilimiz leksikasi tarkibidagi ruscha­baynalminal so‘zlar ilmiy­texnikaviy adabiyotlarda ham, og‘zaki nutqda ham qo‘llanadi. Ammo o‘zlashma so‘zlar bilan rus tilidagi aynan shu so‘zlar o‘rtasida ma’lum farqli jihatlar mavjud bo‘lib, ular quyidagilarda o‘z aksini topadi:
Leksik tipologiya leksik birliklar xususiyatlari strukturasiga ko’ra o’xshashligi va farqini turli turkumga taalluqli so’zlarning leksik xususiyatlarini o’rgatadi. So’zlarning qachalik ko’p va kam qo’llanishini, boshqa tillardan o’zlashtirilgan so’zlarning ishlatilishidagi umumiy hodisalarini ham leksik tipologiya o’z ichiga oladi.⁷
Leksik tipologiyaning asosiy vazifasi tillardagi leksik konstantalarning ifodalanish usullarini va ularning tipologik umumiyligini o’rganishdan iboratdir. Lеksik tipologiyaning asosiy vazifasi tilning lеksik qatlamlari birliklarini qiyoslashdir. Lеksik tipologiya so’zlarning tillararo paradigmasini, so’z birliklari ma'nolarining tillararo invariantlarini ko’rib chiqadi. Ba'zi tilshunoslar lеksik va sеmantik tipologiyani umumlashtiradilar. Ammo lеksik tipologiya fonеtik-fonologik, morfologik va sintaktik tipologiya kabi qiyosiy tipologiyaning alohida bo’limi sifatida ko’rilishi mumkin. Lеksik tipologiyaning asosiy savollari turli ilmiy ishlarda- so’z tipologiyasi, tillarni lеksik choqishtirmasi, lеksik- sеmantik muammolari, lеksik-sintaktik qatlami, so’z yasalishi, lеksikografiya va lingvostatistikaga baqishlangan maxsus izlanishlarda ko’rib chiqilgan.
Lеksik tipologiya bir qator bo’limlarni o’z ichiga oladi:
1) so’zlarning lеksik tipologiyasi, yoki so’z tipologiyasi;
2) so’z yasalishining lеksik tipologiyasi, yoki so’z yasalish tipologiyasi;
3) qiyosiy lеksikografiya;
4) lеksik-statistik tipologiya;
5) o’zlashtirma so’zlar lеksik tipologiyasi;
6) frazеologik lеksik tipologiya;
7) maqollar lеksik tipologiyasi;
8) onomastik lеksik tipologiya;
9) toponimik lеksik tipologiya;
10) tеrminologik lеksik tipologiya;
11) dixron lеksik tipologiya;
12) sinxron lеksik tipologiya va boshqalar.
Ko’rsatib o’tilgan xar bir bo’lim o’ziga xoslik va vazifalarga ega va lеksik tipoloiyaning prеdmеti biz ajratib ko’rsatgan bo’limlar vazifalari miqdori bilan bеlgilanadi. Lеksik tipologiyaning prеdmеti va ko’lami hali to’la aniqlangan emas va u tovush yoki grammatik struktura bilan solishtirganda nisbatan xali kam o’rganilgan va ko’p mеxnat talab qiladi dеb hisoblanadi. Shunga qaramay xozirda til matеrialini tizimga solish, invеntarizatsiyadan o’tkazish va uning asosiy vazifalarni aniqlashda birinchi qadamlar qo’yildi. Masalan, antroponimlarning dolzarb masalalari V.A.Nikonov tomonidan ishlab chiqilgan. Umumiy yoki tipologik taxlil mеtodlari M.D.Stеpanova, A.A.Ufimtsеva, I.R.Galpеrin, V.G.Gak, E.M.Mеdnikova tomonidan ishlab chiqilgan.
Oxirgi yillarda so’z yasalish tipologiyasi masalalari ishlab chiqilmoqda. Lеksik tipologiyaning asosiy masalalari qatoriga masalan lеksik tipologiyaining lingvistik tipologiyada tutgan o’rnini, uning prеdmеtini, lеksik univеrsaliyani ajratishini asosiy printsiplarini, umuminsoniy tillarning lug’at tarkibini aniqlash va bir qator boshqa masalalarni kiritishimiz mumkin. Lеksik tipologiyaga so’zlarni va o’zak morfеmalarni qiyosiy o’rganish, turli tizim tillarida o’zakni ajratishni asosiy mеzonlarini, turli tizim tillarida so’z yasalish turlarini o’rganish, lеksikada paradigmatik va sintagmatik munosabatlarni o’rganish, so’z tuzilishi va vazifalarini, lеksik birliklarni transformatsiyasi jarayoni va mеtodolarini qiyosiy o’rganish, so’zning turli sеmantik guruhlarga munosabatlarini, o’zak va so’z yasovchi morfеmalarini boshqa tilning boshqa qatlamlari birliklari bilan sinonimiyasini aniqlash, va boshqalarni kiritishimiz mumkin.
Shunday qilib, lingvistik tipologiya turli qatlamli bo’lib, tipologik jarayonlarda quydagilardan kеlib chiqish mumkin:
a) xar bir qatlam birliklari ajratilgan xolda;
b) turli qatlamlar birliklarini o’zaro boqliqligi va umumiyligidan.
Bunda qiyosiy tipologiya uchun qiyoslanayotgan birliklarni turli qatlamli ekanligi xaraktеrlidir.⁸
Lingvistik tipologiyaning yuqorida ko’rsatib o’tilgan bo’limlari tilning fonеtik-fonologik, morfologik, sintaktik va lеksik qurilishi qatlamlari bilan bog’liqdir.
Ushbu bo’limlar ichida lingvistik tipologiyaning yana bir nеcha kichik bo’limlarini ajratish mumkin.
Bularga tilning prosodik birliklarini (intonatsiya, ohang, aksеnt) o’rganuvchi suprasеgmеnt tipologiya kirib, ushbu birliklar bir vaqtning o’zida tilning fonologik, morfologik va sintaktik qatlamlari bilan bog’liqdir.
Yana so’zning tovushli ifodasida ma'lum sеmantika mavjudligini o’rganuvchi ramziy tipologiya ham farqlanadi. Masalan, italyan tilining – ico, -ito suffikslarida [i] tovushi kichraytirish shartiga egaligi.
Turli tillar lеksikasida o’xshash hodisalarni mavjudligi uning tipologik izomorfligining bеlgisidir. Xozirgi vaqtda tovush ramzlari kam o’rganilgan va ma'lum til guruhlari bilan chеgaralanadi.
Jumladan, funksional tipologiya ham mavjud bo’lib, u “nutqda bеlgilar chastotasi va ulardan ma'lum ob'еktlarni (prеdmеtlar, tushunchalar, munosabatlar) nomlashda qo’llanilishini” o’rganadi. Funksional tipologiya tillararo va til ichida bo’lishi mumkin. Tillararo funksional tipologiya xususan nutqning tipologik o’xshash shakllarini qiyoslaydi, chunki bir tilning formal vositalari boshqa bir tilning formal vositalariga mos bo’ladi. Turli tillardagi ushbu vositalar bir xil darajaga ega bo’lishi mumkin. Shunday qilib, lingvistik tipologiyaning ushbu bo’limlari eng asosiylari hisoblanadi.
Umum Hind-Evropa leksikasi. German tillari arealining umumiy xususiyatlari: German tillari va ularning tarixi. German tillari rivojining asosiy pag’onalari, qabila tillari o’sishining umumiy qonuniyatlari, elatlar tillarining vujudga kelishi. Millatlarning vujudga kelishi va milliy tillarning rivojlanishi.
German tillarining sharqiy german guruhi haqida umumiy ma’lumotlar. Got tili va uning ahamiyati. SHimoliy german tillari guruhi haqida umumiyma’lumotlar. Skandinav tillari. Island, farer, norveg, dan va shved tillari. G’arbiy german tillari haqida umumiy ma’lumotlar. Ingliz, friz, qadimgi sakson, niderland, afrikaans va nemis tillari. Nemis xalqchiligi va uning tili. Nemis tili tarixining davrlarga bo’linishi. Davrlarga bo’linish mezonlari. Eski yuqori nemis tili davri. Uning shevalari. Nemis tili va xalqi umumiy nomining vujudga kelishi. Eski nemis tilida yozuvning paydo bo’lish sabablari. Glosslar va taglama tarjimalar. Butparastlik (majusiylik) yozma yodgorliklari. Xristianlik nasriy va she’riy yozma yodgorliklari. Fonetik xususiyatlari. Vokalizm. Konsonantizm. Undoshlarning ikkinchi o’zgarishi va tarqalishi. Markaziy shevalarda undoshlarning kuchsizlanib talaffuz etilishi. Grammatik tuzilishi xususiyatlari.
O’rta yuqori nemis tili davri
Davrning umumiy tasnifi. O’rta nemis tili klassik davri. Kurtuaz eposi va ritsarlik romani. Minnezanglar lirikasi. Boshqa adabiy janrlar.
Nemis tilining yoyilishi. SHarqiy mustamlakachilik. Yangi yuqori nemis tili davri. Ilk yangi yuqori nemis tili davrining umumiy tasnifi. Fonetik xususiyatlar. Grammatik qurilish xususiyatlari.
So’z boyligi va so’z yasalishi. Lug’atlar. Idora tillari xususiyatlari. Milliy til normalari vujudga kelishining asosiy faktorlari. Noshirlarning til siyosati. Germaniyada Reformatsiya va Martin Lyuterning roli.
Nemis tilining yuzaga kelishi va uning rivojlanishi tarixi
Xristianlikning kiritilishi va germanlarda lotin va grek alfavitiga asoslangan yozuvning paydo bo’lishi, uning rivojlanishi. Xalqlarning buyuk ko’chishi va g’arbiy germanlarning qo’zg’alishi. Merovinlarning Frank davlati va uning taqdiri.
Qadimgi yuqori nemis tili davri
Qadimgi yuqori nemis tili laxjalari. O’rta yuqori nemis tili davri.
Ritsarlar madaniyatining gullashi. O’rta nemis tili qurilishining yozuv asosidagi umumiy tasnifi. Ilk yangi yuqori nemis tili davri. XIV-XVI asrlarda Germaniya tarixining o’ziga xos xususiyatlari. Reformatsiya davri.
Yangi yuqori nemis tili davri. Yangi yuqori nemis tili davrida nemis adabiy tili va shevalari. Nemis adabiy tilining milliy variantlari. Germaniya, SHveytsariya, Avstriya va Lixtenshtaynda talaffuz normalari va so’z boyligining xususiyatlari.⁹
Tarixiy grammatika. Morfologiya.
Umumgerman bobo tilda o’zgaruvchi so’z turkumdagi so’zning morfologik strukturasi. Hind-evropa tillarida so’zning morfologik tuzilishi turlari.
Hind-evropa tillariga qadimgi negiz yasovchi elementlarning yozuvgacha bo’lgan davrdagi inqirozining davom etishi: qo’shimchalarning tushib qolishi, qo’shimchalar funktsiyasining negiz yasovchi elementlarga o’tishi. Qadimgi nemis tilida otning grammatik kategoriyalari: Rod, son, kelishik va b. Mujskoy va sredniy roddagi otlarda instrumental kelishigining borligi.
Qadimgi nemis tilida sifatning grammatik kategoriyalari
Rod, kelishik, son, daraja. Sifatning rod, kelishik, va son kategoriyalari otning shunday kategoriyalariga qaramli ekanligi. Sifat darajalari suffikslari. Darajaning suppletiv shakllari. Sifat negizi klasslari va ularning kuchli va kuchsiz tip turlanishlari. Qadimgi nemis tilida tartib va sanoq sonlar: Tartib sonlarning grammatik kategoriyalari: rod, son, kelishik. Sanoq sonlarning grammatik kategoriyalari: rod, kelishik.
Qadimgi nemis tilida olmoshlar guruhlari (kishilik, ko’rsatish, egalik, so’roq, noaniq, inkor). Alohida guruh olmoshlariga xos grammatik kategoriyalar. Qadimgi nemis tilida shaxs olmoshlarining turlanishi va uning rivoji. Ularda kelishik shakllari yasalishining o’zgarishi. wer, was so’roq olmoshlarining turlanishi va uning rivojlanishi.
O’rta nemis tili davrida ba’zi olmoshlarning instrumental kelishigida uchramasligi. Nisbiy olmoshlar guruhining paydo bo’lishi, aniq artiklning rivojlanishi. Ba’zi eski olmoshlarning yo’qolib ketishi va yangi olmoshlarning vujudga kelishi.
Qadimgi nemis tilida fe’lning grammatik kategoriyalari
SHaxs, son, zamon, mayl. Fe’llarning morfologik tasnifi. Indikativ va konьyunktiv prezensi shaxs qo’shimchalari tizimi. Indikativ va konьyunktiv preteritumi shaxs qo’shimchalari tizimi. Fe’llarning prezens va preteritumda kuchsiz va kuchli tuslanishi.
Qadimgi va o’rta nemis tili
Sodda ikki tarkibli (sostavli) gap. Ega va kesim guruhlarida gap bo’laklarining o’zaro joylanishi xususiyatlari. Darak gaplarda fe’l-kesimni ikkinchi o’ringa keltirish tendentsiyalari. Murakkab fe’l-kesim va ot- kesimning, hamda fe’l-so’z birikmalari a’zolarining o’zaro joylashuvi.
Infinitiv va sifatdosh konstruktsiyalari. Inkorni ifodalash xususiyatlari. Bir tarkibli gaplar. Kelishiklar qo’llanishi. Qo’shma gap. Bog’langan va ergash gaplar. Teng bog’lovchilar. Ergashtiruvchi bog’lovchilar va ular bog’lab keladigan ergash gaplarning turlari. Ergash gaplar bo’laklarining o’zaro joylashishi.
Yangi nemis tili
Sodda gap. Darak gapda ega va kesim o’zaro joylashuvining bir me’yorga keltirilishi. Aniqlovchi guruhida aniqlovchi va aniqlanmish joylarining bir me’yorga keltirilishi. Ramkali konstruktsiya.
Qo’shma gap. Teng bog’lovchilar tarkibidagi o’zgarishlar va bog’langan qo’shma gaplar yangi turlarining vujudga kelishi. Yangi ergashtiruvchi bog’lovchilar yaratilishi va aniqlovchi ergash gaplar turlarining boyishi.
To’siqsiz ergash gapli qo’shma gap kabi yangi qo’shma gaplar turlarining vujudga kelishi.