Muqimiy toshkent «MA’naviyat» 2009

Tovug‘i — ignachi-yu, o‘rdag-u g‘ozi — kapalak.
Chug‘zi vayrona teshik, uylari so‘roxi kamar, 
G‘iji-bij tulki-yu kirpitikon-u echkiemar,
0 ‘tga qo‘shniga chiqib, bir kechasi yo‘lda tunar, 
Tepaga chiqsa kishi, unda-yu munda ko‘rinar:
Bir кара, ikki кара, uch olochiq, to‘rt katalak.
Chopishur yantog4 o‘tun mard-u zan issiqda kuyub, 
Yer zag‘ora nonini, topsa otin qand qo‘yub,
Jazi yo‘q sho‘rva kadu yeydugan oshida suyub,
Ajiriq ildizini mayda kelilarda tuyub,
Qaynatib, kunda ichib, otini derlar sumalak.
Otlari log‘ar-u qoqi-yu xarobi-yu xarish,
Rahm qilmay minadur, ikki qadam javr minish, 
Ochilur og‘zi desangiz-da vuz-u g‘o‘sl qilish,
Cho‘l, yo‘q qatrai suv, katta-kichik, yoz-u qish, 
Qo‘lini qumga yuvib (ortiga) surtar guvalak.
68

---

Ko‘rpacha tagda qomish, boshlarida bolish uvot, 
Nar-u moda aralash, bilmas alar ayb-u uyot, 
Soqov-u gung so‘fi, yo‘qtur imomida savod, 
Masjidi yerto‘la, bir eski qorong‘i zulumot, 
Ko‘r qilur ko‘zga urub kirsa kishi ko‘rshapalak.
Ko‘chti xalqi yopinib ko‘hna, uvoda to‘nini, 
Charxdin o‘tkarishib oh-u fig‘on-u unini, 
Solmasun dushmana ham boshiga kelgan kunini, 
Kecha nogah eshitib shuhrati tillo pulini, 
Hapalak qo‘rqishidin uchti misoli kapalak.
Bo‘lsa ul xisravi Jam joh karamdin ne ajab, 
Fuqaro holidin ogoh, karamdin ne ajab,
Ham Muqimin so‘rasa, goh karamdin ne ajab, 
Kecha Maxmuri uchun shoh karamdin ne ajab, 
Hapalak yurtig‘a tushgan pul agarchi lak-lak.
69

---

DARIG‘0 , MULKIMIZ..