Murod mansurov ijodida hikoya janrining o'ziga xosligi mundarija: kirish I bob. Hikoya janrining o'ziga xosligi

Kurs ishining vazifasi. Hikoyalar orasida detektiv va hayoliy hikoyalar ham mavjud. Detektiv hikoyalar jinoiy voqeani tasvirlab, ularning fitnasi jinoyatchini qidirishga asoslangan. Ko'pincha yozuvchilar qahramon orqali birlashtirilgan detektiv hikoyalar sikllarini yaratadilar: masalan, A. K. Dolang yoki Erkul Foirot va A. Kristi-da Miss Marpl. Rus adabiyotida hikoya 19-20 asrlarda eng keng tarqalgan janrlardan biridir. 20-asrda J Janr T. N. "Ayollar" hikoyasi bu uning psixologiyasini ochib beradigan va zamonaviy odamlarning psixologiyasi ifodalagan badiiy asardir. Tarkibga ko'ra, bu roman uchun, ammo hajmda va shaklda hikoya bo'lib qolmoqda. Hikoyaning o'ziga xos xususiyatlari kam sonli aktyorlar, kichik miqdori bilan xarakterlidir. Hikoya voqealarda bir qatorda va unda qizil san'at bo'yoqlariga mos kelmasligi mumkin. Shunday qilib, hikoya kichik hajmda, oz sonli qahramon va qisqa muddatli tadbirlarga xos bo'lgan hikoyalardir.²


I BOB. HIKOYA JANRINING O'ZIGA XOSLIGI
1.1. Hikoyachilik janrining badiiy takomiliga xos belgilar
Adib asarlarining badiiy xususiyatlari to'g'risida talaygini ijobiy fikrlar bildirish mumkin. M.Mansurovuslubining o'ziga xosligi, qahramonlarining hayotiyligi uning asarlarini o'qimishliligi va yuqori saviyadaligining asosiy omillaridan biri hisoblanadi. O'zbek adabiyotida realistik hikoya janri 20-asr boshlarida shakllandi (Cho'lpon, "Qurboni jaholat", "Do'xtur Muhammadyor, 1914; A.Qodiriy, "Uloqda", 1915 va boshqalar). 20-yillarda G'.G'ulom, A.Qahhor, Oydin va boshqa bu janrda barakali ijod qildilar. 30-yillarda A.Qahhor H. ustasi sifatida tanildi. 50—60-yillarda S.Ahmad, 60 — 70-yillarda O'.Hoshimov, Sh.Xolmirzayevlar bu janr taraqqiyotiga salmoqli hissa qo'shdilar.³
Istiqlol davr adabiy jarayoni turfa xil janrlarni tarkibdagi o'ziga xos badiiy talqinlarni tom ma'noda yuzaga chiqardi. Shu jihatdan hikoyachilik taraqqiyotida ham bunday holatlarni kuzatish mumkin. O'zbek adabiyotida hikoya janri o'z tari va taraqqiyotiga ega.
Asarda rassom chol obrazi orqali umrning asosiy qismini jamiyat taraqqiyoti uchun baxsida etgan shaxslarning fojeaviy qismatini talqin etadi butun hayoti davomida e'tiqod qo'ygan jamiyatning parokandalikka yuz tutishi haqqoniy yoritilgan. Umrning so'nggi damlarida butun e'tiqodi sarobga aylangan shaxsninig ayanchli qismati asosli talqin etiladi. Rassom chin ma'lum bir davrda maxsus sohalarda xizmat qilgan, ammo davrlar o'tishi bilan besamar o'tgan hayotiga achinish bilan qaraydi. Bu faqat bir shaxs fojeasi emas, ma'lum bir tizimni jamiyatni fojealarni o'zida umumlashtirgan timsoldir. U o'zligini anglashga intilgan bir davrda taqdir uni beshavqat jazolaydi. U chizgan sur'atlarda ham ijtimoiy muhitning og'ir va ayanchli fojealari mujassamlashgan edi. "Cholning ko'zlari hissiz va ifodasiz, uni ko'rgan odamning yuragi g'ash tortadi, ko'ngli behuzur bo'ladi, kayfiyati buziladi. Yashab turgan uyidan faqat chirkin va shaltoq is aniqydi. Hikoyada ruhiy holatni kuchaytiruvchi timsollar ko'p, ularning hech biri bevaj ishlatilmaydi, balki muallif ko'zda tutgan bosh maqsad - rassom chol fojeasini chuqurroq va bo'rtiribroq ifoda etishga xizmat qiladi. Badiiy ishora va timsollarga e'tibor qaratilsa, chol qismatida yetmish yillik sho'ro mafkurasi, e'tiqodining ayanchli qismati mujassam topgani ko'rinadi".