Намоз вақти киргач, таҳорат билан, пок кийим билан, покиза жойда туриб, қиблага юзланамиз ва ният

5. Иййаака наъбуду ва иййаака настаъийн. 
6. Иҳдинас-сироотол мустақийм. 
7. Сироотол-лазиина анъамта ъалайҳим ғойрил мағдууби 
ъалайҳим валад-дооллийн.
Маъно таржимаси: 
2. Ҳамд оламларнинг Робби – Аллоҳгадир. 
3. У Роҳман ва Роҳиймдир. 
4. Жазо-мукофот кунининг эгасидир. 
5. Фақат Сенгагина ибодат қиламиз ва фақат Сендангина ёрдам 
сўраймиз. 
6. Бизни тўғри йўлга ҳидоят қилгин. 
7. Ўзинг неъмат берганларнинг йўлига: ғазабга қолганларникига 
ҳам эмас, адашганларникига ҳам эмас. 

---

Суннат, нафл, вожиб намозларнинг ҳар ракъатида, фарз 
намозларнинг эса биринчи икки ракъатида Фотиҳа сурасидан 
кейин зам сура, яъни бирор сура ёки узунроқ оят ёки камида 
учта қисқа оят ўқилади. (Қуйида мисол учун Фалак сураси 
берилди.) 
ФАЛАК СУРАСИ 
Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. 
Қул аъузу би роббил фалақ.
Мин шарри маа холақ. 
Ва мин шарри ғосиқин изаа вақоб. 
Ва мин шаррин наффаасаати фил ъуқод. 
Ва мин шарри ҳаасидин изаа ҳасад. 
 
ИХЛОС СУРАСИ. 
Қул ҳуваллоҳу аҳад. Аллоҳус-сомад.
Лам ялид. Валам ювлад ва лам
якуллаҳу куфуван аҳад.
 
 
КАВСАР СУРАСИ. 
Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм. 
Инна аътойнакал-кавсар. 
Фа солли лироббика ванҳар. 
Инна шаниака ҳувал абтар. 

---

Фотиҳа ёки зам сурадан кейин такбир айтиб, рукуъга эгиламиз. 
Рукуъда болдирлар тик туради, икки қўл билан тиззаларни 
чангаллаб турамиз, тиззани букмаймиз, бошни эгмаймиз. 
Орқамиз ҳам текис туриши керак. Шу ҳолатда камида уч марта 
«Субҳаана Роббиял азийм» деймиз. (Субҳаана Роббиял азийм.
Маъноси: Улуғ Роббим нуқсонлардан покдир.) 
Маъноси: Ким ҳамд айтса, Аллоҳ уни
эшитади. Роббимиз, Сенга ҳамд бўлсин. 
Намозни ёлғиз ўқиётган 
бўлсак, «Самиъаллоҳу