DI – isituvchi bug’ bilan issiqlik kirishi;
Gox cox tox – quyuqlashgan eritma bilan issiqlik chiqishi;
WIib – ikkilamchi bug’ bilan issiqlikning chiqishi;
DIk – isituvchi bug’ kondensati bilan issiqlikning chiqishi;
Gox0,01xoxq – quyuqlashtirish issiqligi;
Qyuk – atrof muhitga issiqlik yo’qotilishi.
Agar, (8) tenglamani (13) ga qo’ysak, ushbu ko’rinishga erishamiz
(14)
bundan
(15)
(15) tenglamadan ko’rinib turibdiki, bug’latish uchun zarur bo’lgan isituvchi bug’ sarfi, uchta qo’shiluvchi yordamida aniqlanadi:
birinchisi, bug’latilayotgan eritma entalpiyasini o’zgartirish uchun zarur bug’ sarfi;
- ikkinchisi, ikkilamchi bug’ hosil qilish uchun zarur bug’ sarfi;
- uchinchisi, atrof muhitga yuqotilinayotgan issiqlikni qoplash uchun zarur bug’ sarfi.
Birinchi va uchinchi qo’shiluvchilar qiymati, ikkinchisiga qaraganda, juda kichikdir. Shuning uchun, tahminiy hisoblashlarda ekanligini inobatga olib, eritmadan 1 kg suvni bug’latish uchun 1,1...1,2 kg isituvchi bug’ kerak deb qabul qilinadi.
Isitish yuzasi
Zarur issiqlik almashinish yuzasi issiqlik o’tkazishning asosiy tenglamasidan aniqlanadi, yani Q = KFt dan.
Unda, uzluksiz ishlaydigan bug’latkichning isitish yuzasi quyidagi ifodadan topiladi:
bu erda - temperaturalarning foydali farqi, isituvchi to’yingan suv bug’i va qaynayotgan eritma temperaturalari farqiga teng.
Temperaturalarning foydali farqi temperaturalar umumiy farqi va temperatura depressiyalari orqali aniqlanadi.
Isituvchi va ikkilamchi bug’ temperaturalari orasidagi farqga temperaturalarning umumiy farqi deyiladi va ushbu ko’rinishda yoziladi:
(16)
bu erda tib - isituvchi bug’ temperaturasi, °C; tk - kondensatorga kirishdagi ikkilamchi bug’ temperaturasi, °C.
Temperaturalarning foydali farqi tum dan temperaturalar yo’qotilish yig’indisi ga kamroq bo’ladi, yani
(17)
bu erda
Do'stlaringiz bilan baham: |