Зурафо НАРЗУЛЛАЕВА
ОНАМ КИРДИ ТУШИМГА...
Онам Баҳра Қобулова хотирасига
Онажоним кириб тушимга,
Тақиб қўйди бўйнимга маржон.
Уйғондиму келиб ҳушимга
Ҳикмат кўрдим бунда бир жаҳон.
Фариштадек у ҳаёт чоғи,
Тутди бизга ҳалол нон, тузни.
Волимдамнинг гулдек қучоғи,
Улғайтирди биз, ўғил, қизни.
Биз боғ эдик, у қуёшимиз,
Меҳрин солдик юрак торига.
Онам силар эди бошимиз,
Ярагин деб элнинг корига.
Онажоним ишончин оқлаб,
Юртни севдик ҳар недан ортиқ.
Она халқни, замонни ёқлаб
Фарзанд бўлдик Ватанга содиқ.
Зурафоман, толеимда нур,
Кўзларимда дунё шукуҳи.
То ҳаётман мени бир умр,
Қўллаб турар онамнинг руҳи...
Турсунбой ОЧИЛОВ
ОНАМГА
Бошимга бир оғир жудолик тушди,
Ҳолим йўқ дарёдай тўлмиб-тошгани.
Нетай, ҳақсизликдан юрак увишди,
Ўафсалам қолмади довон ошгани.
Онажон, ҳаётбахш сўзлардан сўзланг,
Ҳақиқат ҳақинда тинглайин тўймай.
Фақат ёлғонларни эшитавериб,
Адолат борлигин унутиб қўймай.
ОНАИЗОРДАН БЎЛАК
Менга ҳамдард, ҳам сирдош йўқ
шеър отлиғ ёрдан бўлак,
Хаста дилга яқин дўст йўқ
нола-ю зордан бўлак.
Умрим бўйи баҳоримни
телбаларча изладим,
Лекин, рухсор кўрсатмади
қиш фасли — қордан бўлак.
Кибру ҳаво, манманликни
душман билдим, оқибат,
Бирор яқин зот қолмади
виждону ордан бўлак.
Ҳақни дедим, ҳасадгўйлар
иҚволардан уйди тош,
Яшамоққа йўқдир имкон,
сарбаланд дордан бўлак.
Боз устина ишқ ўтиға,
воҳким, малҳам топмадим,
Ўаётимда шеър сеҳри-ю,
рубобу тордан бўлак.
Муҳаббатни бахт деб билсам,
бу телба деб кулишди,
Мени ҳеч тушунмади,
онаизордан бўлак.
Do'stlaringiz bilan baham: |
