О н а ж о н шеърлар Тошкент — «O‘zbekiston»- 2013 Тўпловчи ва сўзбоши муаллифи

Сарвар ЮСУПОВ


ОНА
Бир кун келиб юрак айланса тошга,
Тақдир ҳукми ғамлар ёғилса бошга,
Кипригим қорилса аччиқ кўз ёшга,
Фақат сиз, ҳамдардим бўлгайиз яна,
Тоабад сиз менинг каъбамсиз, она.

Йўлимга кўз тутиб турсангиз ногоҳ,

Орзулар тўлқини сиз ила ҳамроҳ,
Дуолар ижобат айласа Оллоҳ,
Тилаклар мен учун давомий яна,
Бахтимдан даракдир барчаси, она.

Вафо овозаси тутса оламни,

Аллалар Соғинчга бошлар одамни,
Муҳаммад айтдилар: «Асра онамни»,
Пайғамбар сўзидан куч олдим яна,
Шошилдим сиз томон, мунисим она.

Сахийлик конидан соҳир табиат,

Меҳрга ўргаай завқини фақат,
Нурли нигоҳингиз мисоли санъат,
Қушлар мадҳингизни куйлайди яна,
Мажнунтол таъзимда, бош эгар, она.


Насиба КАМОЛОВА


ОНА ВА БОЛА

Она дарахт бўлса, япроғи — фарзанд,

Онанинг жонига боласи пайванд.
Дунё меҳварида бу икки дилбанд
Бу улкан оламни гул қила олур.

Оналар саломат, фарзанд ҳам омон

Боболардан қолган бу қадимий шон,
Меҳр кўзи ёруғ жон Ўзбекистон —
Адолат нуридан йўл қила олур.

Ўзбек онасида риёлар бўлмас,

Фарзанди камоли унга зўр ҳавас.
Қалбларни тўлдирса алла айтган сас,
Тиконзор саҳрони гул қила олур.

Эй она, бахтинг шу — йўқдир армонинг,

Болангнинг бошида ёруғ осмонинг,
Буюк келажакка элтар карвонинг
Бу улкан оламни гул қила олур.

Она дарахт бўлса, япроғи — фарзанд...

Ситора ТОШМАТОВА


ОНАМГА МАКТУБ

Салом, хат!

Ассалом, меҳрибонгинам!
Сизни, дадамларни соғиндим бирам.
Укам шўхлигини ташладими сал,
Яхши юрибдими ўжар сингилчам?

Мендан сўрасангиз, мен ҳам омонман,

Гоҳи гулгун, гоҳи ранги сомонман.
Аммо сўзларингиз чиқмас ёдимдан:
Мен фақат яхшилик, меҳр томонман...

Эҳ, мен нодон қиз-а, эҳ, мен нодон қиз,

Мен деб гоҳи ҳайрон, гоҳи сарсонсиз.
Ҳеч йўқса қишлоққа нафи тегарди
Шоир қиз ўрнига чўпон туғсангиз...

Маҳаллада «бештош» ўйнаб ўтирган

Попук қизчаларни соғиндим жуда.
Бу ерда болалар тупроқ чангитмас,
Кўчага чиқишмас худа-беҳуда.

Она, сизга одат ҳар кун саҳарда

Тандирлаб-тандирлаб кулча нон ёпиш.
Менинг ишим эса сўздан сўз ясаб
Думбул шеърларимга қофия топиш...

Хатимга шу ерда қўяман нуқта,

Саломим етказинг қадрдонларга.
Ва айтинг: Зулфия, Нодира бўлмай
Қайтиб боролмайман у томонларга.

Она, гар дуолар бўлса ижобат,

Бир куни мен энг зўр шоир бўламан.
Ва дилларга қадаб ашъоргулларни,
Ватанни куйлашга қодир бўламан!


ИҚРОР

Бағрингга бошимни қўйганим замон,

Жисм-у жоним роҳат олади, она.
Борлиқ ўзгарди-ю сен — ўша ҳамон,
Чўғ тафтли қуёшдай меҳринг дурдона.

Гоҳ билиб, гоҳ билмай дилинг оғритдим,

Сенга гоҳи қувонч, гоҳ қайғу тутдим,
Ўаттоки, баъзида боринг унутдим,
Шунда ҳам мен нодонга бўлдинг парвона...

Душманлар туртганда, қалқон бўлдинг сен,

Гоҳи йўлдан оғсам, виждон бўлдинг сен,
Гоҳо иймон бўлдинг, гоҳ жон бўлдинг сен,
Сен-чун не қилолдим, эҳ, мен нодон-а...

Онажон, кел, мени Қучоғингга ол,

Ғамларинг аритай, қувончларим ол,
Дардингни менга бер, кўрмагин завол,
Пойинг тавоф этай атаб ягона!

Икки дунём саодати ўзингсан, она!