bir daqiqa tinm ayotgan uvillash nim a gapligini aniqlashga xalal berardi.
A loha, u xuddi tushdagi kabi uvillashlar-u, irillashlardan uyg'onib
ketdi. Bir gala bo'ri baravariga unga tashlanishdi. B o'rilardan biri
bilagidan tishlashga ulgurdi. G enri gulxan o'rtasiga sakradi, sakrash
barobarida boldiriga o'tkir tishlar g'archcha botganini sezdi. A yovsiz
olishuv boshlandi. Qalin qo'lqoplar G enrining barmoqlarini kuyishdan
saqlardi. U qip-qizil cho'g'larni hovuchida olib sochaverganidan gulxan
atrofga olo v purkayotganga o'xshardi.
A m m o bu ahvolda uzoqqa borib bo'lm asdi. G enrining yuzi qavarib,
qosh-kipriklari jizg'anak bo'lib ketdi, oyoqlari kuya boshladi. Oxiri u
har qo'lida bittadan palyon ko‘tarib gulxan chetiga sakradi. Bo'rilar
chekinishdi. G ir atrofda c h o ‘g ‘ borib tushgan yer borki, qor vishillar,
bo'rilarning jo n ach ch ig'id a irillagani, pishqirishi va o'kirishlariga
qaraganda ular o'sha cho'g'larni bosib olganini fahm lash mumkin edi.
Palyonlarni uloqtirib bo'lgach, Genri tutay boshlagan qo'lqoplarini
yechib tashladi-da, toptab o'chirishga tutindi. Ikkala itning qorasi
ko'rinm as, ularning boshiga Fettidan boshlanib shu kunlarga dovur
davom etib kelgan, ehtim ol yaqin kunlar ichida o'zi ham giriftor bo'lishi
m umkin bo'lgan qismat tushganini G enri fahmladi.
—
Lekin hali ertaroq! O sonlikcha jon beradigan anoyi yo'q! — deya
qichqirdi u och bo'rilarga po'pisa qilib.
U n in g o v o z in i esh itib jo n la n g a n b o 'r ila r jo 'r o v o z d a irillab
yuborishdi, urg'ochi bo'ri esa ro'parasiga kelib yana o'sha g'am -kulfat
to'la ko'zlari bilan unga tikildi.
G enri mudofaa uchun yangi reja tuza boshladi. Davrani keng olib,
Do'stlaringiz bilan baham: |
