kuchaygandan kuchaydi, chunki, allaqanday kichkina odam bolasi, Kichi
b og'langan tayoqni olib, uni bir tutqun quldek ergashtirib ketdi. Y uz
berayotgan voqealardan garangsigan va xavotirga tushgan Oq S o 'yloq
c h o r-n o c h o r K ichining ortidan sudralib yo'lga tushdi.
U lar irmoq yoqalab quyiga, darbadar yurgan kezlarida Oq So'yloq
q ad a m i y etga n jo y la rd a n ham o 'tib irm o q M a k k en zi d a ry osiga
q u yilad igan yerga yetib k elish d i. Q irg'oqd a u zu n -u z u n xodalarga
o'rnatilgan pirogilar, baliq quritish uchun yasalgan panjaralar bor edi.
H in d u lar shu yerga kelib o'rn ash d ilar. Oq S o 'y lo q h ech narsani
tu sh u n m a y atrofni k o'zdan kechirardi. O d am zo d n in g qudrati har
daqiqada yaqqolroq nam oyon bo'lardi. Barcha itlarning ularga qaram
ekani unga ravshan edi. Lekin jon siz narsalar ustidan hukm yurgiza
olishlari, dunyoni o'zgartira olishga qodir ekanliklari ham m adan ham
Oq So'yloq n i hayratga solardi. Bu kuch-qudratdan dalolat berar va
dunyo ustidan shu kuch, shu qudrat hukm yurgizishini bildirardi. A m m o
od am zod n in g tirik mavjudot qolib, jo n siz narsalar, buyumlarni ham
idora qilish qobiliyati uni hang-u mang qilardi. M ana odamlar vigvamlar
uchun xodalarni yerga ko'm ib qo'yishgan — bu och ig'i, unchalik qiyin
e ’tiborga molik ish em as, buni o'sha tosh otish va kaltaklashni bilgan
odamlar amalga oshirishi mumkin. Lekin xodalarga teri tortib, kanopdan
to'qilgan mato bilan o'rab chiqishgach vigvam paydo bo'lganidan Oq
S o'yloq sarosimaga tushdi.
H am m ad an ham bu vigv am la rn in g kattaligi hayratga solard i.
S hunchalik tez qurib tashlanishardiki, yom g'irdan keyingi qo'ziqorinlar
bunchalik tez bunyod bo'lm asdi. H am m ayoqda qad rostlagan, qayoqqa
Do'stlaringiz bilan baham: |