O‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi samarqand davlat universisteti
Download 1.2 Mb. Pdf ko'rish
|
7386220630d26ff9d50eafc838281213 HOZIRGI ADABIY JARAYON
Tayanch iboralar: janr taraqqiyoti, epik tur shakli,
qissachilik, badiiylik, tasvir, mahorat. Асрлар давомида шаклланибб тараққий етиб келган бадиий адабиѐтда турфа хил жанрлар тараққиѐтини кузатамиз. Ана шундай жанрлардан бири қисса жаниридир. Албатта, жанр нуқтаий назаридан сизларда тушунча бор. Бизнинг бугунги мақсадимиз, давр адабиѐтидаги бадиий ўрнини аниқлаш билан бир қаторда, бу жанр поэтикасидаги ўзгаришларни асослаш, таҳлил қилишдан иборатдир. Агар ХХ аср адабиѐти тарихига назар ташласак. А.Қодирий, Ойбек, А.Қаҳҳор, Ғ.Ғулом, Шуҳрат, Саид Аҳмад, О.Ёқубов, П.Қодиров, Тоҳир Малик, Ўткир 81 Ҳошимов 70-йилларнинг сўнгига келиб эса бу жанр тараққиѐтини бадииятини юксак даражага кўтаришга интилган бир қатор адиблар кириб келдики, буларга М.М.Дўст, Т.Мурод, Э.Аъзам, А.Аъзам, Х.Султонов, Н.Қобил, Н.Норқобилов, Ш.Бўтаев каби ўнлаб ижодкорларни келтириш мумкин. Бу ижодкорлар яратган қисса жанридаги асарларда инсон ва унинг оғир қисмати ўз ифодасини топа бошлади. Шунингдек, 90-йилларга келиб, Қўчқор Норқобил, Улуғбек Ҳамдам, Исажон Султон катор ижодкорларнинг қиссаларида инсонни ўзлигини англашга бўлган эҳтиѐж турфа хил рамзлар, фалсафий талқинларда намоѐн бўлганлигини кузатиш мумкин. Қозоқбой Йўлдошев қайд қилиб ўтганидек: ―Адабиѐт – абадиятга дахлдор. Адиб бетизгин вақтни тизгинлашга уринадиган зот. У тарихчидан фарқли ўлароқ, замон ҳақида ахборот, маълумот бермайди. Билъакс, вақтни, одам умрининг бирор қисмини ҳиссиѐту сезимлари билан тасвирга муҳирлаб, тўхтатиб қўяди‖ (1, 35-бет). Бу тушунчаларга диққат қилинса, кейинги йиллар қиссачилигида шундай талқинлар юзага чиқа бошладики, унинг замирида инсонни англаш, ботиний оламидаги зиддиятлардан истироб чекаѐтган бадиий қаҳрамон кўз ўнгимизда жонланади. Шу маънода, М.М.Дўстнинг ―Мустафо‖, ―Гала тепага қайтиш‖, Тоғай Муроднинг ―От кишнаган оқшом‖, Эркин Аъзамнинг ―Гули-гули‖, ―Жавоб‖, ―Отоийнинг туғилган йили‖, Х.Султоновнинг ―Ёзнинг ѐлғиз ѐдгори‖, ―Бобурнинг тушлари‖ каби асарлар майдонга келдики буларда турфа хил характерларни кузата бошлаймиз. Бу давр қиссачилиги 82 ҳақида сўз юритган Раҳимжон Отаев шундай ѐзади: ―Тоғай Мурод қисаларидаги ўзбек халқининг психологияси, халқ достонларининг руҳига чуқур кириб бориш, миллий бўѐқларнинг ѐрқин ифодаланиши, М.М.Дўст қиссалари-ю, Х.Султонов ҳикояларидаги деярли ―қўл билан тутиб‖ бевоста ҳис қилиш мумкин бўлган даражада аниқ деталлаштирилган тасвир... каби ҳодисалар анча кенг ва жиддий мулоҳазалар учун асос бўла олади‖ (2, 162-163- бетлар). Darhaqiqat, asosli qayd qilib o‗tilganidek, ijtimoiy muammolar tufayli inson qalbidagi istiroblarning yuzaga chiqishini juda go‗zal talqin qilish bilan bir qatorda, insonning ma‘naviy olamdagi ziddiyatlar talqining ifodasi juda hayotiy chiqqanligini ko‗rish mumkin. Hikoyada inson qismati, uning oilaviy muhit bilan chambarchas bog‗liqligini ham his eta boshlaymiz. Murakkab hayotning turfa xil so‗qmoqlaridan qadam tashlar ekansiz, o‗zingiz anglamagan holda asar qahramoni bilan istirob chekasiz, dardiga dardman bo‗lib borasiz. Shu xususiyatning o‗ziyoq, adib asarlarining kitobxon qalbidan o‗rin olishi bilan izohlanadi. Ш.Бўтаевнинг ―Шўродан қолган одамлар‖, Э.Аъзамнинг ―Отоийнинг туғилган куни‖, Х.Султоннинг ―Ёзнинг ѐлғиз ѐдгори‖ қиссаларидаги ижтимоий муаммолар, миллий қадриятларнинг ўзига хос талқинини кўрамиз. Abduqayum Yo‗ldoshevning ―Sunbulaning ilk shanbasi‖, ―Shoirning muhabbati‖, ―Ishq sadolari va gadolari‖, ―Begona shaharning namozshomlari‖ kabi qissalarida ham inson qismati, uning dardu istiroblari go‗zal satrlarda talqin etilishi bilan bir 83 qatorda, insonni o‗zligini anglashga intilayotganligini kuzatamiz. Mustaqillik davri o‘zbek adabiyotida yangi qahramonlar yuzaga keldi. Ijtimoiy hayotda bo‘lgani kabi, adabiyotda ham eskilik bilan yangilik o‘rtasidagi konfliktlar shu davr adabiyoti mavzularidan birini tashkil etdi. O‘zbek prozasining yetakchi janrlaridan hisoblangan qissachilikni ham bu mavzu chetlab o‘tmadi. Konfliktlarning vujudga kelishida subyektiv va obyektiv omillar sabab bo‘ladi. Chunki hayotda yuz bergan o‘zgarishlar odamlar tafakkurida silliq kechmaydi. Tarix va adabiyot bir-biridan kuch oladigan, boyitadigan, biri biriga doimiy madad beruvchi yondosh sohalardir. Zero, adabiyot hayotiy material sifatida tarixga murojaat etar ekan, uni asos qilib oladi hamda unga mas‘uliyat bilan yondashishga, uning asosiy nuqtalarini to‘g‘ri aks ettirishga majburiyat sezadi. Tarixiy qissaning o‘ziga xosligi haqida fikr yuritar ekanmiz, masaladagi ikki jihatni farqlashimiz zarur. Birinchidan, tarixiy qissa bilan zamonaviy mavzudagi qissa sintezi; ikkinchidan, tarixiy qissa bilan tarixiy roman o‘rtasidagi farqli jihatlar. Zamonaviy qissada muallif bir qadar erkin bo‘ladi, ya‘ni u o‘z badiiy niyat-maqsadiga mos voqea-hodisalarni tanlaydi va tasvirlay oladi. Bunda yozuvchi badiiy to‘qimaga keng o‘rin beradi, ko‘pchilik e‘tiboriga arzirli voqea yaratadi. Bunday voqea va qahramonning yashovchan va mumtoz bo‘lib qolishi yozuvchining kuchi, iqtidoriga bog‘liq. Shuning uchun ham tarixiy qissada yozuvchi tarixiy voqeaga muayyan darajada «qaram» bo‘ladi. Bu voqea yozuvchi erki va tasarrufidan tashqarida ham mavjud. Bu voqeani u yaratmagan, kimdir bu voqealarda ishtirok etgan, o‘z hayotiy faoliyati bilan ularni 84 dunyoga keltirgan. Yozuvchi ularga yangi bir yo‘nalish, jonli tafsilotlar qo‘shadi, xolos. Ma‘naviy uyg‘oshin samarasi odamlarnnng o‘zligini anglash, milliy g‘urur, oriyat, avlod-ajdodlarimiz o‘tmishidan faxrlanish, kelajak har kimning o‘z qo‗lida, mehnatida va ongli faoliyatida ekanligini his qilishida namoyon bo‘lmoqda. Bugungi kunning vazifasi adabiyotni millatnnng ma‘naviy va intellektual salohiyatini, odamlarnnng aqliy na ruhiy madaniyatlarini yuksaltirishga xizmat qildirishdir. Chunki olamni go‗zallik emas, ma‘naviyat asraydi. Uni komil inson yuzaga keltiradi. Komillikni yuzaga keltirishda badiiy adabiyot muhim omildir. Buni yaxshi anglagan yozuvchilar shu yo‘lda samarali ijod qilmoqdalar. By borada X.Sulton, E.A‘zamov, A.Ibodinov, Shoyim Bo‘tayev, Normurod Norqobilov va boshqalarning ijodi katta rol o‘ynayapti. Qaysiki asarda insoniy kechinmalar jarayoni iztiroblari, mehr-mohiyati, o‘zinnng falsafiy talqinini topsa, voqyealar tarixdan chekinilmaydi. Yoritilsa, o‘sha asar har qanday jamiyat o‘zgarishlarida ham umrini tugatmay yashab qoladi. Xayriddin Sultonovning «Saodat sohili» qissasi ana shunday fazilatga egaligi bilan kitobxon qalbini zabt etadi va ma‘naviy olamini boytish orqali o‘z hayot yulinn tug‘ri belgilashga imkon tug‘diradi. Bu narsa esa o‘z navbatida, jamiyatning insoniylashuviga, demokratiyaning yanada kuchayishiga ko‘mak beradi va asos ham bo‘ladi. Chunki xalqi komil bo‘lgan jamiyatdagina adolat va iison manfaatlariga yo‘naltirilgan qonun hukm suradi. Demak asar inson kelajagi uchun xizmat qiladi. Download 1.2 Mb. Do'stlaringiz bilan baham: |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling