q o ‘zg‘alishib janjal boshlanadi, bir-birini
quvlab sahnadan chiqib
ketishadi. Sahnada faqat Bo‘rsiq va Q unduzxon qoladi).
B o‘rsiq: — Voy, nim alar b o ‘ldi, qancha sarf-xarajat qilgan
edim. Q ancha narsa sindi, bular qancha pul turadi. S ho‘rim quridi.
Q ancha
ovqat zoye ketdi, endi nim a qilam an?
Qunduzxon: — E, b o ‘ldi, nam uncha ziqna, xasis b o ‘lmasangiz,
kuyov degan ham shunchalik b o ‘ladimi.
B o‘rsiq: - Hoy, Q unduzxon tiling chiqib qolibdim i, bilib qo‘y
sen m ening qonuniy xotinim san. Sen m enikisan.
Qunduzxon: — B ekorlarning beshtasini aytibsan. (B o ‘rsiq
Q unduzxonning sochidan torta boshlaydi).
Ona Qunduz: — H a, kuyov, hali to'yga b ir kun b o ‘lm asdan
qizim ning sochidan tortib urayapsiz, tinchlikm i, q o ‘y uni.
(Sahnaga yugurib Q unduzbek kirib keladi.)
Qunduzbek: — Q ani q o ‘yib yubor uni, qarib quyilm agan chol.
(Q unduzxonni tortib oladi.)
B o‘rsiq: —
U m ening xotinim , u m eniki, qolaversa, to ‘y ham
rasvo b o ‘ldi,
qancha pulim ketdi mening, qancha sarf-xarajat qilgan
edim.
Ona Qunduz: — N im a qanaqa sarf-xarajat,
hali sening puling
ketdim i, qurum soq, ham m a pulni m en toptim ku,
sen bir tiyin
berdingm i hasis. Yo'qol!
Qunduzbek: — Q ani, yo'qol bu yerdan, bo'lm asa o 'zim seni
ad ab in g n i berib q o ‘y am an , m en o ‘z sevgilim ni senga berib
q o ‘ym aym an. (B o‘rsiqni haydab chiqaradi.)
Do'stlaringiz bilan baham: