Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Samet BODUR 
3/D Sınıfı
Esenyurt Fevzi Danış İ.Ö.O. – Esenyurt / İSTANBUL 
1. Kategori Mansiyon Beşincisi 

---

Sevgili Zahid Amca, 
Eskiden insanlar iletişimi; davul, duman, kuşlarla ve mektupla yaparlarmış. Şimdi ise 
televizyonla, telefonla, İnternet üzerinden bilgisayarla iletişim kuruyorlar. Ben de unutulmak 
üzere olan mektubu kullanarak çalışmalarımızdan duyduğum mutluluğu anlatmaya çalıştım. 
Ödevlerimin dışında bu, benim yazdığım geçek anlamda ilk mektup olacak. 
Televizyonda 7 yaş ve üzeri şiddet, korku uygulamalarının biz çocuklar için çok iyi 
düşünülmüş bir uygulama olduğunu söylemek istiyorum. Özellikle korku içeren filmleri 
izlediğim zaman çok korkuyorum. Bu yüzden anne, baba ve çocukların ortak izleyebileceği 
filmleri izlemeye çalışıyorum ve size çok teşekkür ederim. 
Biz çocuklar için televizyonlarda eğitici yönü geliştirilmiş programların yer almasının 
geleceğimiz ve ülkemiz açısından daha yararlı olacağına inanıyorum. Böylelikle biz çocukların, 
eğitim seviyeleri daha da yükselecektir. Ülkemize yararlı bir nesil haline gelerek geleceğe daha 
da umutla bakacağız. 
Mektup yazmaktan ve düşüncelerimi sizlerle paylaşmaktan çok mutlu oldum. Çocukları 
düşünen çalışmalarınızın devam etmesini umut ediyorum. 
Saygılarımla… 
Zehra KARA 
3/A Sınıf
Atatürk İ.Ö.O. – Pınarbaşı / KAYSERİ 

---

Sevgili Televizyon, 
Hayatımızın uzun bir vaktini geçirdiğimiz, bozulunca üzüldüğümüz, öfkelenip 
kızdığımız alet. Senin varlığına bazen çok seviniyorum. Bazen de çok üzülüyorum. Sen 
olmasaydın haberleri, büyük bir keyifle izlediğim çizgi filmler, hayvanların dünyasını anlatan 
belgeselleri nasıl izlerdim? 
Senden izlediğim programlar sayesinde, ülkemizdeki ve dünya ülkelerindeki çocukların 
hangi şartlarda yaşadıklarını, nasıl fakirlik çektiklerini öğrendim. Eşyalarımın kıymetini daha 
iyi biliyorum. Bilmediğim birçok şeyi yine senin sayende öğrendim. 
Seni seyrederken üzüldüğüm zamanlar da oluyor. Haberlerdeki savaş görüntüleri, trafik 
kazalarındaki manzaralar, kavga edenler, çocukların öldürülmesini görmek, biz çocukların 
zihnini bulandırıyor. 
Ben bir televizyon olsam; çocukların izlediği yoğun saatlere bizim için daha yararlı 
bilgiler veren ve bizi eğlendiren programlar koyardım. Çocuklar için özel haber programları, 
şiddet içermeyen çizgi filmler gösterirdim. Reklamlarda gördüğüm çikolataları, cipsleri, meyve 
sularını ve sevdiğim her şeyi, elimi ekrana uzatıp almak isterdim. 
Annem çok izlediğim için gözlerimin bozulacağını söyleyip kızsa da bildiğim çoğu şeyi 
senin sayende öğrendim. İyi ki varsın sen…