Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Sena AK 
2/B Sınıfı
Merkez Fatih İ.Ö.O.- KAHRAMANMARAŞ 
1. Kategori Mansiyon Birincisi 
Sevgili Televizyon; 
Seni çok seviyorum. Çünkü bize dünyada olup bitenleri anında evimizde izleme şansı 
veriyorsun. Sana çok teşekkür ederim. Ama sana biraz da kızgınım; çünkü hep senin için 
annemden azar işitiyorum. Yayınladığım güzel çizgi filmler ve diziler aklımda iken derslerime 

---

çalışamıyorum. Çünkü isteksiz oluyorum, bir türlü derslerime yoğunlaşamıyorum. Annem ise 
bu yüzden çok sinirleniyor. 
Ben şu anda iki gündür senden ayrıyım yani cezalıyım. Nedenini soracak olursan; 
vaktimin çocuğunu sana ayırıp da sınavda annemin beklediği sonucu getiremedim. 
Anlamadığım birşey var, sevgili televizyon. Bana çok kızan annem bazende kendisi 
izlememi istiyor. “Oturda şunlardan birşeyler öğren, aklına birşeyler girsin.”diyor. Bunlar neler 
diye soracak olursan; eğitici çocuk programları, belgeseller, bilgi yarışmaları... Bunları da çok 
seviyorum; ama yasak olanları daha çok seviyorum. Bazen de dedemden yardım istiyor annem 
“Baba lütfen şuna televizyonun zararlarını anlat, yani televizyonsuzda güzel vakitler 
geçirebileceğini anlat.” Dedem başlıyor anlatmaya “Nerde o eski misafirlikler, nerde o eski 
sohbetler.” diye. Dedemler televizyonu yokken toplanır, oyunlar oynar, hikayeler anlatır, 
kitaplar okurlarmış. Ve herkes de çok dikkat edermiş. 
Televizyon bizlerde biraz dikkat problemi yaratıyormuş. 
Ama sevgili televizyon sana bir sır vereceğim: Dedemi ne zaman görsem elinde 
kumanda, hep senin karşında. Okuldan geldiğimde bana çok kızan annem de senin karşında... 
Şimdi senden bana yardımcı olmanı istiyorum. 
YARARLI MISIN? 
ZARARLI MISIN? 
Yoksa Bağımlılık yapan kötü bir alışkanlık mı? 
Lütfen bana cevabını bildir. 
Seni herşeye rağmen seven arkadaşın; 
Şeyda DAĞLIOĞLU