Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Erol ŞENTÜRK 
3/C Sınıfı
Karaelmas İ.Ö.O. – ZONGULDAK 

---

MEKTUP 
Sevgili televizyon yayıncıları, 
Ben ilk defa sizlere mektup yazıyorum. Bu ilk mektubum. Mektubumda televizyon ile 
ilgili duygu ve düşüncelerimi açıklamak istiyorum. Ben televizyon seyretmeyi çok seviyorum. 
Fakat televizyon başında fazla kalmıyorum. Televizyonda hep sevdiğim programlar olsun 
istiyorum. Sizlere Koş, Dur, Eğlen programından bahsetmek istiyorum. Ben bu programı zevk 
alarak izliyorum. İnsanı eğlendirirken eğitiyor, bu programda çocuklar puan toplamaya 
çalışıyor. En fazla puanı toplayan grup çok seviniyor ve hediye alıyorlar. Ben de o grup için 
çok seviniyorum. O grupta bende olmayı ve o hediyeleri almayı istiyorum. Fakat oyunda 
kazanmanın da kaybetmenin de olduğunu bildiğim için “diğer oyunlar onlar kazanır” diye 
düşünüyorum. 
Birazdan size “Arka Sokaklar” dizisinden bahsetmek istiyorum. Ben Arka Sokaklar 
dizisini ilk izlediğimde polisler, asılıp öldürülmüş bir adam buldular. Ben bunu görünce 
televizyonumu kapattım. Çünkü çok korktum. Eminim bu diziyi seyreden benden küçükler 
daha da çok korkmuşlardır. Bu nedenler küçük çocukların bu diziyi seyretmesini sakıncalı 
buluyorum. Bu dizinin yayından kaldırılmasını istiyorum. 
Sizinle birazda sihirli dizilerden bahsetmek istiyorum. Sihirli dizilerde sihirle her şey 
çabucak yapılıyor. Bazı küçük çocuklarda bu gördüklerini gerçek zannediyorlar. Yanlış bilgi 
alıyorlar. Bu nedenle ben sihirli dizilerden pek hoşlanmıyorum. Umarım bu konuda bir şeyler 
yaparsınız. Televizyonda yayınladığınız programlar için teşekkür ederim. 
Saygı ve Sevgilerimle. 
Asiye SARIKAYA 
5/B Sınıfı 
23 Nisan İ.Ö.O. – Merkez / KIRŞEHİR 

---

Sevgili Televizyon, 
Seninle 7-8 yıldır arkadaşız. Annem küçükken seni izlerken yediğimi söyler. O 
dönemde reklamları çok severek izlermişim. Okula başlamadan önce senin sayeden saymayı, 
renkleri öğrendim; ama şimdi büyüdüm. Okula gidiyorum. Artık sadece ödevimi bitirdikten 
sonra birlikte olabiliyoruz. Bazı günler seni görmeye vaktim bile olmuyor, ama sen hep aynı 
yerde beni bekliyorsun. 
Bu mektubu yazarak sana yazarak sana duygularımı aktarmanın daha iyi olabileceğini 
düşündüm. 
Sen sadece benim değil herkesin arkadaşısın. Sen olmasaydın Dünya nasıl olurdu merak 
ediyorum. İnsanlar Dünya’da olup bitenleri gazetelerden ya da dergilerden öğrenmek zorunda 
kalırdı. Herkesin her gün gazete alma fırsatı olmayabilir. Haber programları sayesinde olayları 
senden öğrenebilir. Belgeseller sayesinde Dünya’daki farklı ülkeleri tanıma fırsatı olabilir. 
Senin bütün yayınların tabii ki sadece bilgi edindirmeye yönelik değil. Diziler ve müzik 
programları sayesinde insanlar hoşça vakit geçirebilir.
Çocuklara yönelik programlarının az olması nedeniyle sana biraz kırgınım.
her gün kanalların çoğunda büyüklere yönelik en az 2-3 dizi var. Oysa şu anda bizlere 
yönelik tek dizi bile yok. Büyükler gibi bizler için de müzik programları, çocuk koroları olabilir. 
Kısacası; büyükler gibi bizler içinde farklı programların olması bizlerin eğlenirken 
öğrenmemizi sağlayacaktır. 
Bütün Saygı ve Sevgilerimle