Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Ayşe Merve YILMAZ 
8. Sınıf 
Yusuf Demir Bilim ve Sanat Merkezi – Merkez / KIRŞEHİR 

---

TELEVİZYONA MEKTUP 
Sevgili Televizyon; 
Sana bu satırları yazarken, en içten duygularımı ve düşüncelerimi ele alıyorum. 
Küçücük bir kutu gibi görünsen de içinde dünyaları barındırıyorsun… Doğudakini batıya, 
kuzeydekini güneye iletiyorsun ve her geçen gün izleyici kitlen artıyor. Yediden yetmişe 
insanlar boş vakit bulduklarında fırsattan istifade senin önüne oturuyorlar. Ve o içinden çıkmak 
imkansız hayal dünyana girip; orada o farklı dünyada kendilerine birer ev kiralıyorlar. Kısa bir 
zaman sonra sen insanlar için vazgeçilmez, olmazsa olmaz bir cihaz durumuna geçiyorsun. E 
tabi insanların hayatlarında bir parça olman, onların günlük yaşantılarını da etkiliyor. Bu normal 
dünyadan uçup, senin dünyana takılıyorlar. Bedenleri burada olsa da akılları, gözleri, kulakları 
sende; ellerinin bağımsızlığı da yardımcın kumanda oluyor. İzleyicilerin günlük hayatlarını 
seninle yaşıyor. Programların, onların günlük planı oluyor. Ne kadar eğlendirici, dinlendirici, 
bilinçlendirici olsan da kötü yanlarını da görmek gerekiyor. 
Sende belirle boyutlarda dünyayı gören bizler, kafamızı kaldırıp sınırsız bir şekilde 
sadece önümüzü, çevremizi görsek kendimiz için en iyisini yapmış oluruz. Hayatımıza renk 
katmış, seni vakit doldurmak için değil, ihtiyaç olduğu zaman kullanmış oluruz. Şimdi kendini 
çok kötü hissettin galiba… “ben insanlık için bu kadar kötü bir cihaz mıyım?” dedin… Suç 
sende değil! Senin yapılış amacın insanlar arasındaki iletişimin kuvvetlenmesinin 
kolaylaştırılmasıydı… Bu amaca bakıldığında ortalıkta hiçbir kötülük görülmüyor değil mi? 
İşte suç insanlıkta! 
İnsanların çoğu seni iletişim aracı olarak değil, kendinde az da olsa bulunan iletişimi 
yok etmek için kullanıyorlar… Ama birçoğu da bu şekilde bilinçsiz değil. Bu bilinçsiz 
olmayanlar, yani seni ihtiyaçları doğrultusunda kullananların kendi elleriyle hazırladıkları 
planları var. Senin programlarını plan yapmıyorlar. Hayatlarının farkındalar! Onlar seni ders 
almak için, istedikleri konuda bilgi edinmek için kullanıyorlar. Ülkemizde her evde var senin 
akrabalarına kardeşlerinden. Dışları farklı olsa da içinizde aynı şeyler var. 
Aynı kanallar… Aynı haberler… Aynı diziler… Aynı filmler… Ülkemizde bulunan 
görüş birliğine de katkınız var. Bu yüzden… 
Evet televizyoncuğum… İnsanlığın nereye gittiği ortada. En geçimsizi, kimseyi 
dinlemeyeni, yedisindeki yetmişindeki, iyisi, kötüsü herkesin tek bir ortak yanı var. Bu sensin… 
Başına buyruk, kimseyi dinlemeyen biri bile seni izliyor ve izlediklerinden anladıklarını 
hayatında uyguluyor. Senden tek istediğim, bu kadar insan seni izliyor, dinliyorsa ve herkesin 
evinde seni bulundurmak için çabalıyorsa; sende onlar için bir şey yap. Bizlere iyiliği, güzeli 
göster. Ekranına gereksiz saçma şeyler değil, yaşamımızda karşılaşacağımız önemli şeyler 
bulundur. Kendini kaybetmiş halkımızın yol rehberi ol…
Sana bu mektubu izleyiciler hakkında yaptığım gözlemler sonucu yazdım. İzleyici kitlen 
ortada bu kitleyi yöneten sensin. Umarım söylediklerimi önemser kişiliğimize yön verirsin. 
Yepyeni kanallar, güzel projeler görmek umuduyla…