Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Yiğit ŞAHİN 
6/A Sınıfı 
Özel Ordu Koleji / ORDU 

---

İYİ SEYİRLER 
Ben televizyon krallığında yaşayan bir televizyon çocuğuyum. Doğduğumdan bu yana 
evimizde televizyon var. Televizyon bizim evde bir uyuduğumuz saatte bir de evde 
olmadığımız zamanlar kapalı durur. Elektrik kesilmediği takdirde hep açıktır. 
Ben küçükken en çok reklamları severmişim. Müzikli ve hareketli programlar, çizgi 
filmler favorimmiş. Daha sonraları eğitici çocuk programlarını seyrettirmiş annem. Sayı 
saymaya, renkleri, alfabedeki harfleri bu programdan öğrendim ve okula başladığımda adımı, 
soyadımı ve telefon numaramızı yazabiliyordum. Küçükken en çok merak ettiğim şey o 
küçücük kulunun içine birçok insanın nasıl sığdığıydı. Sadece insanlar değil evler, arabalar, 
hayvanlar, gemiler, uçaklar aklınıza ne gelirse çıkıyordu karşımıza. Sihirli bir kutu olmalıydı 
televizyon. Bunun başka bir açıklaması olamazdı o zamanlar benim için. Büyüdükçe sihirli 
kutunun sırrım da öğrendim. Ama kaç yaşında olursa olsun bu kutunun etkisinden kurtulamıyor 
insan. Babam haberleri, spor programlanın, belgeselleri seyreder. Annem dizileri, tartışma 
programlarını ve kadın programları, kardeşim ve ben de yaşımıza uygun program ve müzik 
kanallarını izliyoruz. Son yıllarda uygulamaya başladıkları akıllı program işaretleri çok iyi oldu 
bence. Seyredeceğimiz filmin içeriğini başlamadan bildiğimiz için neyi seyredip neyi 
seyretmeyeceğimize baştan karar verebiliyoruz. Annemin ve babamın çocukluğunda herkesin 
evinde televizyon yokmuş. Şimdi ise her evde birden fazla televizyon var. 
Gün içinde oturma odasındaki televizyon seyredilir. Akşam yemekle mutfaktaki 
televizyon, misafir geldiğinde ise salondaki televizyon seyredilir. Eve girdiğimizde ilk 
televizyon açılır. Biz dört kişilik bir aileyiz ama televizyon evimizdeki beşinci kişidir 
diyebilirim. Bazı insanlar televizyonun sosyal hayatımızı Öldürdüğünü söylüyorlar. Ama ben 
buna katılmıyorum, Evet, televizyon izlemeyi seviyoruz. Seyrettiğimiz programlarda seçici 
davranıyoruz, izlediğimiz bir programla ilgili evde herkesin farklı bir fikri olabiliyor. 
Fikirlerimizi söylemek, tartışmak hoşumuza gidiyor. Dışarı çıkmak istersek, arkadaşlarımız 
gelirse kumandanın düğmesine basıp televizyonu kapatıyoruz. Sonuçta kumanda bizim 
elimizde. Biz istediğimiz gibi televizyonu kumanda edebiliyor, istediğimiz zaman açıp 
kapatabiliyoruz. Televizyon bizi kumanda etmiyor. Ne seyredebileceğimize ve ne kadar 
seyredeceğimize biz karar veriyoruz. Ben bir televizyon izleyicisiyim, televizyon esiri değilim. 
Derslerimden ve özel zevklerimden arta kalan zamanlarda sevdiğim programları izliyorum 
hepsi bu. 
Teknoloji her alanda hayatımızda önemli bir yer teşkil ediyor. Cep telefonu, internet, 
televizyon hepsinin de yararı kadar zararı da olabilir. Önemli olan bizim onlardan 
yararlanabilmemiz. Faydalı miktarda kullanıp zarar görmeden bırakabilmeliyiz. Unutmayalım 
ne yapıyorsak biz yapıyoruz. Doğru kararları verirsek hiçbir aletin esiri olmayız. 
RUMUZ: TELEVİZYON