Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Tülay BALA 
8/A Sınıfı
Mustafa Kemal Atatürk İ.Ö.O. - AĞRI 

---

Saygıdeğer Atalarım ve Dedelerim, 
İnanan, çalışan; üreten, yurduna yurt, ilmine Mim katan dedelerim. Sizlere ne kadar 
övgülü sözler yazsam yinede tam methetmiş olamam. Sizler gideli buralar çok bozuldu. Hiç bir 
şey artık bıraktığınız gibi değil. Emanet ettiğiniz değerlere maalesef sahip çıkamadık. Şimdi 
değer denilen şeyler değişti. Sizlerin bize bunlar kutsaldır dediğiniz şeyler bozuldu. Bu 
değişime nasıl uğradık, nasıl bu hale geldik, kimse anlamadı. 
Sizden sonra babamların çocukluğunda yurdumuza bir kutu gelmiş. Bundan dünyanın 
öbür ucunda olan şeyleri seyredilebiliniyormuş. Çak hoşlarına gitmiş. İlk önceleri belir başlı 
zenginlerin evinde varmış. Akşamları aralara toplanıp izlenirmiş. Sonra sonra bu toplanmalar 
herkesin zoruna gitmeye başlamış, herkes yavaş yavaş evine almış derken şimdilerde ise 
herkesin artık bırak evinde her odasında var Bu kutunun adı Televizyon. Günün 24 saatinde 
yayın yapıyor. Günün her saatinde izleniyor. Her saatin izleyicisi farklı. Annem gündüz 
programlarını, babam akşam, ben hafta sonları tüm gün, halam ise gece izleyicisi şaşırdınız 
değil mi evet her an izleniyor. Birde herkesin ayrı programı ve dizisi var. Akşam oldu mu herkes 
ayrı odalarda kendi dizisini izliyor. Biz ayrı kalıyoruz, beraber oturamıyoruz diye üzüldünüz 
mü yoksa. Evet, maalesef bende çok üzülüyorum. Bazen anne ve babamı özlüyorum. Bunun 
bize zararı, yalnız bizi ayırmakla kalsa daha neler var neler... Çocukları da düşünüyorlar, onlar 
için de programlar var. Onlarında çizgi filmleri ve dizileri var. Sizlerin savaşlarından daha çetin 
savaşlar yapıyor. Kâhinleri bile şaşırtan sihirler, istediği yere uçabilme kabiliyetleri, 
anaokulunda yaşanan aşklar, her an ölüp dirilebilme kabiliyeti daha neler neler. 
Her akşam 7 ile 8 arası haber saati... Aynı zamanda herkes safrada- Bugünün 
haberlerinden isterseniz size biraz bahsedeyim. Gerçi bunları bahsederken kalbim yerinden 
çıkacak gibi oluyor. Hem korkuyor hem utanıyorum. Alışveriş yerine atılan bomba haberiyle 
başlıyor, Cinnet geçiren baba kendini ve çocuklarını vurdu. Çizgi filmden etkilenen çocuk 6. 
katlan uçmaya çalıştı, Ayşe Ahmet'i bıçakladı, şarkıcı Betül Ne piyanocu 3 çocuk babası Taner 
arasındaki aşk açığa çıktı. Jet sosyeteden Faruk beyin kızı Esen araba koleksiyonuna bir yenisini 
ekledi. Simitçi Halil dede bu gece evinde donarak öldü. Daha neler neler... Haber diyince sizde 
dünyada olan güzel örnek olayları anlatacağımı sanmıştınız. Bilim adamı yeni icatlar, ülkemiz 
için alınan güzel kararlarımı haber vereceğimi sandınız. Üzgünüm şimdilerde haberler böyle... 
Şimdi sıra geldi dizilere. 8 ile 11 arası dizi saati. Evde herkesin bir dizisi var. Olmazsa 
olmazları... Babam ile ağabeyimin dizisi başlamış Aman kimse onları rahatsız etmesin. En 
heyecanlı yeri olan silahlı saldırının ortasında bizim ufaklık televizyonun önüne geçerse olay 
olur. Dizideki çetenin bugünkü soygun amacı sokak çocuklarına yardım etmekmiş. Çağırdınız 
değil mi? Soygunla kazanılanlarla yardım mı olurmuş dediğinizi duyar gibi oluyorum. Artık 
imece usulü yardım çok az... 
Öbür odada bayanlar dizisi var, Herkes televizyona kilitlenmiş vaziyette. Necla bugün 
eniştesiyle kaçmış... Acaba ne olacak annemler çok merak ediyor. Kayınvalide gelinini 
istemediği için yemeğine zehir koymuş, ölecek mi acaba? Bugün ki dizilerin gündemi bunlar. 
Kaçanlar, aldatanlar; birbirini vuranlar, evlilik dışı hamile kalanlar vs. vs. 
Son günlerde yarışmalar çok gündemde, hele bir yemek yarışması var. Sizin için kutsal 
saylan nimetler maalesef çöplerde, para için nimete onca hakaretler sofrada birbirine bağırıp 
hakaret etmeler. Birde merakla izlenen kutu yarışmam var. Acaba bugün 500 bin lirayı kim 
alacak. Hiç emeksiz kazanılan paralar. Bunun gibi daha birçok yarışmalar. Hiç uğruna 
kaybedilen umutlar, 
İşte böyle dedelerimi Hırsızları bile iyiliksever diye izleye izleye hırsızlıklar içimize 
siniyor küfürler sanki hayatın içinde gibi ağzımıza yerleşiyor. Yavaş, Yavaş haberimiz olmadan 
ya da haberimiz olduğu halde karşı çıkmadan sanki istercesine. Televizyon hastalık gibi bir şey, 
bağımlılık yapan, uyuşturucu gibi, alkol gibi... Yavaş yavaş giriyor kana. Kimse istemese bile 
evinde çekip çıkaramıyor. İşte böyle sizce bizi bozan nedir. 

---

Bazen düşünüyorum da bizim yerimizde siz olsaydınız eğer ne yapardınız. Evet. Duyar 
gibiyim. Niçin bu illeti iyi yönde kullanmıyorsunuz. Dediğinizi. Niçin bu genç beyinlerin 
buzlaşmasına izin veriyorsunuz? Biliyorum siz atalarım bu gençleri vatan için millet için, ailesi 
için en güzel biçimde yetiştirebilmek için bu televizyonu iyi yönde kullandırıp o buzları 
çözdürürdünüz. Hale elinizde mi diyorsunuz. O zaman gelin beraberce seslenelim yetkililere... 
Dinimizin, örf ve ahlakımızın çökmemesi için üreten, çalışan, vatanına ve milletine hizmet aşkı 
taşıyan bir gençlik istiyorsak, televizyondan başlayalım... Yetkililerden televizyonu halkı iyi 
yönde yönlendiren ve bilgilendiren bir hizmet aracı olmasını istiyoruz. 
Sizi çok seven Lûtfiye Kübra.