Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Melisa Beste ÖZALAN 
6/B Sınıfı
Özel Kardelen İ.Ö.O. - NEVŞEHİR 

---

Sevgili RTÜK, 
Önce kağıdı kalemi elime aldım, düşündüm tarttım sonra anladım ki bu mektubu 
yazmaktaki amacımı açıkçası ben de bilmiyorum. Fakat yine de size bu mektubu yazma 
ihtiyacında bulundum. 
Neyse ben yine reklam araları gibi çok uzatmadan konuya gireyim. Açıkçası bu 
televizyon denen canavardan hiç memnun değilim. Tamam, bazı olumlu yönlerin olsa da bence 
olumsuz yönlerin daha fazla. Mesela ben bu yıl çok önemli olun SBS’ ye gireceğim ve benim 
gibi bu sınava girecek binlerce kişi olduğundan eminim. Fakat televizyon öyle sihirli bir kutu 
ki başına geçtiğim anda aklımda ne sınav kalıyor ne de gelecek kaygısı. Sonra bu televizyonun 
aile içi ilişkilere de çok olumsuz etkisi var. Size şunu söyleyebilirim ki “Bizler televizyona 
annemizin yüzüne baktığımızdan daha fazla bakıyoruz.” Hazır anneden laf açılmışken bir de 
bu işin ev hanımları boyutu var. Bu renkli cam öyle bir şey ki ev hanımları televizyon ile yatıp 
televizyon ili kalkıyor. Şu ana kadar söylediklerimde bizim de payımız var tabi ki. Kendimizi 
kontrol edemiyoruz. Ama sadece televizyonun da suçlu olduğu durumlar var. Mesela bir dizi 
izliyoruz ikide bir “biiiiiip” diye sesler geçiyor. Bence kötü sözleri böyle sansürlemek yeterli 
değil. Mesela kötü davranışları sergileyen dizilere para cezası gibi ağır yaptırımların 
uygulanması lazım. 
Televizyonda yayınlanan eğitici programların sayısı yok denecek kadar az. Benim 1. 
sınıfta bir kardeşim var. Ödevlerini yaptıktan sonra haliyle televizyon izlemek istiyor. Yok, 
efendim sazlı sözlü evlilik programları, kameralar karşısında ayılıp bayılan gelinler-kaynanalar, 
asarım keserim tarzı damatlar, ısıtılıp ısıtılıp halkın önüne sunulan haber programları… İşte 
sizlere bizi olumsuz yönde etkileyen programlardan örnekler. Televizyon kanallarına 
baktığımızda adeta lüks bir restoranın mutfağına girmiş gibi oluyoruz. Malzeme çok, fakat 
olmaya konan menü çürük sebzelerle yapılan bir salataya benziyor. 
Şimdi de sizin çalışmalarınıza gelelim. Birçok televizyon kanalı, radyo kanalı, binlerce 
program, yerli yabancı diziler, filmler… Bütün bunları denetlemek gerçekten de zor olmalı. 
Bence televizyon kanaları şımarık, yaramaz çocuklar; RTÜK yani siz de bu yaramak çocukları 
bazen sevgi ve şefkatle bazen de kaşlarınızı çatarak doğrulukları ve güzellikleri öğretmeye 
çalışan vefakâr ve sabırlı babaları gibisiniz. 
Yine çok uzattım değil mi? Reklamlardan kapılan bir alışkanlık işte… Olsun yine de 
söylemek istediğim şeyler var. Bence sizin RTÜK olduğunuzun yani bir denetim yaptığınızın 
insanların birçoğu farkında değil. Ama farkında olanlar da var tabi ki. Yine de çalışmalarınızdan 
dolayı siz RTÜK ailesine çok teşekkür ediyorum. Size yazdığım mektubu sonlandırmadan önce 
Mümin SEKMAN’ın bir sözünü söylemek istiyorum: 
“Bir ülkenin gelişmişliği balkonlardaki çanak anten sayısı ile ters orantılıdır.” 
Bana bu mektubu yazma fırsatını veren RTÜK ailesine çok teşekkür ederim.