Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Merve İNANÇ 
4/A Sınıfı 
Özel Sevgi Çiçeği İ.Ö.O - BİLECİK 
II. Kategori Mansiyon Birincisi

---

Sevgili Sihirli Kutu; 
Ben, eski bir Maraş sandığının üzerinde evin salonundan her gün gözlediğin ailenin 
büyük kızı Deniz. Her sabah aile bireyleri uyurken sessizce gelip karşındaki armut mindere 
kurulan ve çizgi film, dizi haber izleyen benim sana neden mektup yazdığıma şaşıracaksın. 
Karşına geçip seninle konuşarak da iletişim kurabilirdik. Ama ben bu mektubu belki diğer 
arkadaşlarına da gösterebilirsin, televizyon izleyen çocukların duygu ve düşüncelerini 
paylaşabilirsin diye düşündüm. Bir de benim birinci sınıftan sonra başka kente taşınan bir 
arkadaşım var onunla sürekli mektuplaşıyoruz. Telefonla konuşmaktan, MSN de görüşmekten 
daha mutlu oluyorum. Mektup çok özel bir iletişim aracı ve ben seninle mektupla ileştimi 
kurmak istedim. 
Sevgili ev arkadaşım, seninle ilgili duygularım çok karışık. Seni izlemem evde bazen 
sevinçle karşılanıyor, bazen bana kızıyorlar. Bazı davranışlarım televizyon izlememe ile 
cezalandırılırken bazen de ödül olarak televizyon izlememe izin veriliyor. Kafam karışıyor 
neden seninle ilgili bu çelişkiler. Sen anne ve babamı kızdıran bazen de ödül ve ceza olabilecek 
kadar önemli bir şey olabiliyorsun. 
Sana kızamıyorum, uydular aracılığı ile dünyanın dört bir yanını evimize taşıyorsun. 
Milyarlarca insana göre hazırlanmış pek çok program izleyebiliriz ekranından. Bunlar yararlı 
olabileceği gibi bizim yaşımıza göre zararlı da olabilir. Bütün bunları senin denetleyerek bizim 
yaşımıza göre ayarlaman mümkün değil biliyorum. Ama ben çok yararlı olduğunu bildiğim 
uyarıcı işaretleri takip ediyor yaşıma göre olan programları izliyorum. Keşke bu işaretler her 
programda ve sürekli ekranın bir köşesinde yer alabilse. 
Aslında biz televizyonda bizim için hazırlanan programlardan, anne ve babamızdan 
öğretmenimizden öğrendiklerimizi uygularsak seninle çok iyi dost olabiliriz. Dostlar birbirini 
geliştirir, yan yana çok güzel şeyler yapabilir. Ben seninle dost olmanın yolunu biliyorum, 
anlatınca eminim sende katılacaksın. 
1. Öncelik derslerimde olmalı, derslerim bitmeden senin karşına geçmemeliyim. 
2. Her programı izleyememeliyim. 
3. Akşam uyku saatlerine dikkat etmeliyim. 
4. Yaşıma uygun çizgi film, dizi, belgesel ve haber programlarını izlemeliyim. 
Bunlar benim kendimce düşüncelerim, bunları uygulamaya da çalışıyorum. Böylece 
Dünya’nın başka ülkelerindeki çocukları tanıyorum, savaşın çocuklara neler yaptığını 
görüyorum, yaşıtlarımın sorunlarını öğreniyorum. Okumayan kız çocukları, lösemili 
akranlarım için yardım kampanyalarına katılabiliyorum. Sana çok teşekkür ederim bana hayatın 

---

güzelliklerini ve sahip olduklarımın değerini öğretiyorsun. Tabi ben bir çocuğum yaramazlık 
yapmasam, söz dinlemesem nasıl anlaşılacak çocuk olduğum. İşte bu yüzden, Yemekteyiz, 
Wipeout gibi programları da gizli gizli izliyorum, annem ve babamda nasıl oluyorsa bunu fark 
ediyorlar. Büyüklerin komik halleri beni çok eğlendiriyor. Ayrıca programların büyükler için 
de zararlı olduğunu düşünüyorum. 
Sevgili televizyon, sana yazarken kafamdaki karışıklık da biraz azaldı. Bize yeterli 
eğitim veren iyi, güzel ve doğruyu öğreten aile ve öğretmenlerimiz bizim seninle olan 
ilişkimizden kaygılanmasına hala inanamıyorum. Sen benim okul dönüşü evimizin içine 
taşıdığın yaşıtlarımla yalnızlığımı paylaşan dostumsun. Seninle doğru zamanda doğru 
programlarla dost kalmaya devam edeceğim. 
Hep dost kalmak dileğiyle...