Reja: Reja: Normandlarning Angliyaga istilosi

Normand istilosidan keyin Angliya feodal xo‘jaligining asosini manor tashkil etgan. Manor - alohida feodalning yer egaliklari yig’indisi bo’lgan. Manordagi dehqon o’z lordi tomonidan sud qilinib, uning ahvoli manordagi urf-odatlar bilanbelgilangan. Yuzliklar sudining yarmidan ko’pi manor sudlariga feodallaning xususiy kuriyalariga aylantirilgan. Shular bilan bir qatorda, Vilgelm Fotix o’z mavqei va ingliz siyosiy an’analaridan foydalanib, davlatni markazlashtirish va qirol hokimiyatini mustahkamlash siyosatini olib borganlar. Ingliz-sakslar zodagonlaridan musodara qilingan yerlaning ko’p qismi qirollik domeni tarkibiga kirgan, qolganlari esa normand va ingliz-saks feodallari o’rtasida taqsimlangan. Bosqinchilar o’zlari bilan birga shiddatli “o’rmon huquqi”ni ham olib kelganlar. Bunga ko’ra, ko’p o’rmon massivlari qirollik qo’riqxonasi deb e’lon qilinib, uning chegaralarini buzganlik uchun qattiq jazo o’rnatilgan. Bundan tashqari qirol o’zini barcha yerlaning oliy egasi deb e ’lon qilgan va barcha erkin dehqonlardan o’ziga sodiqlik hamda qasamyod talab qilgan. Bunday qasamyod hamma darajadagi feodallami qirolning vassaliga aylanishiga olib kelgan. Feodallar, avvalo qirol uchun harbiy xizmat o’tashga majbur edilar. Qit’a uchun xos bo'lgan “vassalimning vassali mening vassalim emas” degan tamoyil Angliyada o’rnatilmagan. Barcha feodallar ikkita asosiy turkumga: qirolning bevosita vassallari yirik yer egalari (graflar, baronlar); ikkinchi pog’onadagi vassallar (vassallarning vassallari) o’rta va mayda yer egalariga bo’lingan. Ruhoniylaming ham asosiy qismi, xuddi dunyoviy vassallar singari qirol foydasiga xizmat o’taganlar.

Normand istilosidan keyin Angliya feodal xo‘jaligining asosini manor tashkil etgan. Manor - alohida feodalning yer egaliklari yig’indisi bo’lgan. Manordagi dehqon o’z lordi tomonidan sud qilinib, uning ahvoli manordagi urf-odatlar bilanbelgilangan. Yuzliklar sudining yarmidan ko’pi manor sudlariga feodallaning xususiy kuriyalariga aylantirilgan. Shular bilan bir qatorda, Vilgelm Fotix o’z mavqei va ingliz siyosiy an’analaridan foydalanib, davlatni markazlashtirish va qirol hokimiyatini mustahkamlash siyosatini olib borganlar. Ingliz-sakslar zodagonlaridan musodara qilingan yerlaning ko’p qismi qirollik domeni tarkibiga kirgan, qolganlari esa normand va ingliz-saks feodallari o’rtasida taqsimlangan. Bosqinchilar o’zlari bilan birga shiddatli “o’rmon huquqi”ni ham olib kelganlar. Bunga ko’ra, ko’p o’rmon massivlari qirollik qo’riqxonasi deb e’lon qilinib, uning chegaralarini buzganlik uchun qattiq jazo o’rnatilgan. Bundan tashqari qirol o’zini barcha yerlaning oliy egasi deb e ’lon qilgan va barcha erkin dehqonlardan o’ziga sodiqlik hamda qasamyod talab qilgan. Bunday qasamyod hamma darajadagi feodallami qirolning vassaliga aylanishiga olib kelgan. Feodallar, avvalo qirol uchun harbiy xizmat o’tashga majbur edilar. Qit’a uchun xos bo'lgan “vassalimning vassali mening vassalim emas” degan tamoyil Angliyada o’rnatilmagan. Barcha feodallar ikkita asosiy turkumga: qirolning bevosita vassallari yirik yer egalari (graflar, baronlar); ikkinchi pog’onadagi vassallar (vassallarning vassallari) o’rta va mayda yer egalariga bo’lingan. Ruhoniylaming ham asosiy qismi, xuddi dunyoviy vassallar singari qirol foydasiga xizmat o’taganlar.