HIKMAT VA IBRAT
Men moziydan hikmat so'radim,
Navoiydan madad so‘radim.
Tuproq bo'lib hazrat poyida,
Hikmatidan bir gard so'radim.
Izlaridan chopayin, dedim,
Dilga
davlat topayin, dedim.
Baringizning bitta ipini
Ruxsat bering, o'payin, dedim.
So'nmasin nur dillilar dedim,
Dilli bo'lsin bedillar dedim.
Bobolarim hikmatgo'y, orif,
Hikmatga zor ko'ngillar dedim.
Bobur balqib boshimda turdi,
Va lekin ko'z yoshimda turdi.
Dedi: — «Bo'tam, Vatan sog'inchi
Zahar bo'lgan oshimda turdi».
0 ‘ngimdan
ham bir oh keldi-da,
So'limdan ham bir oh keldi-da.
Ko'zlarimning ikki chetidan
Ko'zyosh emas, siyoh keldi-da.
Mashrab bo'lib dorda turibman,
Cho'lpon bo'lib zorda turibman.
Gul yoshimda kul qilsalar ham,
Hur oh bilan — orda turibman.
Bobolarim
komilu komron,
Bobolarim ashraful inson.
Hikmatidan ibratlar olib,
Hikmatlanib turibdi jahon.
Siz el ichra omon-omonsiz,
She’riyatda shohi jahonsiz.
Ta’zim Sizga, hazrat Navoiy,
Ta’zim Sizga, hazrati Bobur.
Siz o'zbekka
shon ichra shonsiz,
Ori osmon O'zbekistonsiz!
Do'stlaringiz bilan baham: