Sanoat ishlab chiqarishni tashkil etish
Ishlab chiqarishni tashkil etish, boshqarish va unga xizmat ko’rsatish bilan bog’liq xarajatlar
Download 0.74 Mb.
|
Sanoat ishlab chiqarishni tashkil etish
- Bu sahifa navigatsiya:
- «Abzorpshn-kosting»
|
Ishlab chiqarishni tashkil etish, boshqarish va unga xizmat ko’rsatish bilan bog’liq xarajatlar
Asosiy ishlab chiqarish xarajatlari Asosiy material xarajatlari Asosiy mehnat xarajatlari Boshqa operatsion xarajatlar Ma’muriy харажатлар Sotish xarajatlari Ishlab chiqarilgan mahsulot tannarxiga kiritilmaydigan xarajatlar Noishlab chiqarish yoki davr xarajatlari Ishlab chiqarish xarajatlari Korxonalarning asosiy faoliyati mahsulot ishlab chiqarishdan iborat bo’lganligi tufayli, birinchi navbatda, shu ishlab chiqarishdagi xarajatlar tarkibi va ularning xususiyatlari bilan tanishib chiqish lozim bo’ladi. Ishlab chiqarish xarajatlari deb mahsulotni tayyorlash uchun jonli va moddiylashtirilgan mehnat sarflarining pul shaklidagi ifodasiga aytiladi. Ma’lumki, mehnat jarayonining oddiy jihatlari, unumli faoliyat yoki mehnatning o’zi, mehnat buyumlari va mehnat vositalaridan iborat. SHuning uchun ishlab chiqarish xarajatlariga ishlab chiqarishdagi sarflangan materiallar summasi, xodimlarning ish haqi, mahsulot qiymatiga kiritilgan eskirish ajratmalari va shuningdek ishlab chiqarishni tashkil qilish va boshqarish bilan bog’liq bo’lgan xarajatlar, jumladan, tsex xodimlariga to’langan ish haqi, imoratlar va inshootlarni saqlash, yoritish, isitish bilan bog’liq bo’lgan xarajatlar, ishlab chiqarishning pochta, telegraf, xizmat safari va shu kabilar bilan bog’liq bo’lgan xarajatlari kiradi. Ishlab chiqarish xarajatlarini to’g’ri rejalashtirish va hisobga olish maqsadida ular ma’lum tartibda turkumlarga ajratiladi. Buxgalteriya ma’lumotlarini turkumlashning juda ko’p usullari mavjudligiga qaramasdan ulardan birontasini etalon sifatida qabul qilish mumkin emas. Xarajatlarni turkumlash sxemasi axborotning tayinlanishi bilan belgilanadi. SHunga mos ravishda xarajatlar hisobi tashkil qilinadi. Ishlab chiqarish xarajatlari bo’yicha tashkil etilgan hisob yo’nalishi bu ishlab chiqarish xarajatlarining alohida maqsadli yo’naltirilgan holda tashkil qilishni talab etuvchi faoliyat sohasidir. Soddaroq qilib aytadigan bo’lsak, foydalanuvchilar biror narsa uchun ishlab chiqarish xarajatlari haqida bilmoqchi bo’lsalar, shu biror narsaning o’zi xarajatlar hisobining yo’nalishi, deb ataladi. Masalan, soliq tashkiloti xodimini korxona bo’yicha jami daromadlar va jami xarajatlar, shular jumlasidan soliq bo’yicha tan olinadigan daromad va xarajatlar haqidagi ma’lumotlar qiziqtiradi. Boshqaruvchi uchun esa ushbu umumiy ma’lumotlar yetarli emas, uni batafsilroq ma’lumotlar, masalan, alohida mahsulot turi uchun ishlab chiqarish xarajatlari, alohida mijozga xizmat ko’rsatish uchun xarajatlar, alohida faoliyat turi, masalan, qurilish bo’yicha xarajatlar kabilar qiziqtiradi. Bunday ma’lumotlar boshqaruvchi uchun resurslardan foydalanish samaradorligini baholash, tovarlar bahosini o’rnatish kabi maqsadlarda ishlatiladi. Ana shunday holatlarni inobatga olib, boshqaruv hisobida maqsadli xarajatlar degan tushunchadan xalqaro tajribada keng foydalaniladi. Xarajatlar hisobi tizimi ishlab chiqarish xarajatlari haqidagi ma’lu-motlarni asosan ikki harakat yoki maqsadda yig’ib boradi. Birinchidan xarajatlarni ma’lum bir kategoriyalarga, masalan, material xarajatlar, mehnat xarajatlar, ustama xarajatlar yoki o’zgaruvchan va o’zgarmas kabilarga turkumlash orqali yig’adi. Ikkinchidan, xarajatlar hisob yo’nalishlari bo’yicha turkumlanadi. Ishlab chiqarish xarajatlari hisobi yo’nalishlari uchta yirik toifaga bo’linadi: Zahiralarni baholash uchun xarajatlar haqidagi ma’lumotlar; qarorlar qabul qilish uchun xarajatlar haqidagi axborot; nazorat va tartibga solish maqsadida xarajatlar to’g’risidagi ma’lumotlar. Birinchi hisob yo’nalishi zahiralarni baholash maqsadida tashkil qilinadi. Ma’lumki, zahiralarga ishlab chiqarish zahiralari, ya’ni xom ashyo, materiallar kabilar, bundan tashqari, sotish uchun mo’ljallangan tovarlar, ishlab chiqarilgan mahsulotlar kabilar kiradi. Ishlab chiqarish korxonalari buxgalteriya hisobi uchun muhimi, albatta, ishlab chiqarilgan mahsulotlardir. Buxgalteriya hisobi tizimida ularni hisobga olish uchun ularning qiymat o’lchovlarini aniqlash, ya’ni baholash talab etilishi hammaga ma’lum, deb o’ylaymiz. Mahsulotlarni baholash, odatda, ularning ishlab chiqarish tannarxi yoki sotish bahosi bo’yicha amalga oshiriladi. Har ikkisi uchun ham mahsulotni ishlab chiqarish uchun qilingan xarajatlar asos bo’lib xizmat qiladi. Bu o’z navbatida xarajatlarning shunga mos turkumlanishini talab qiladi. Ikkinchi hisob yo’nalishi uchun misol tariqasida stanokni saqlash va undan foydalanish xarajatlarini keltirishimiz mumkin. Bunday ma’lumot taklif qilinayotgan stanok bo’yicha kutilayotgan xarajatlar bilan solishtirish va tegishli qaror qabul qilish uchun zarurdir. Uchinchi hisob yo’nalishi uchun turkumlashning ahamiyatini tushuntirish uchun biror bir bo’lim uchun xarajatlarning hisobini keltirishimiz mumkin. Bunday ma’lumot xarajatlarni smeta xarajatlari bilan solishtirish imkonini beradi, ya’ni nazorat va tartibga solish maqsadida ishlatiladi. SHunday qilib, xarajatlar hisobining uchta asosiy yo’nalishlarini bir-biridan ajratib olib, biz ishlab chiqarish xarajatlari qanday qilib turkumlanishi mumkinligini o’rnatib olishimiz mumkin. Xarajatlar hisobining yuqorida keltirilgan uchta yo’nalishi doirasida xa-rajatlarni turkumlashning muqobil usullarini quyidagi jadval yordamida ko’rib chiqishimiz mumkin (2.1-jadval). 2.1-jadval Xarajatlarni yo’nalishlari bo’yicha turkumlash
Xarajatlarni hisobga olishning birinchi yo’nalishi, yuqorida aytib o’tganimizdek, mahsulot zahiralari qiymatini baholash uchun yo’lga qo’yilgan. Xo’jalik yurituvchi sub’ektlar o’z faoliyatini odatda foyda olish maqsadida yo’lga qo’yadilar. O’z - o’zidan ma’lumki, olinadigan foydani ko’zlab xarajat qilinadi. Foyda o’zi nima? Foyda olingan daromadlardan ularni olish uchun qilingan xarajatlarni to’liq qoplagandan so’ng yuzaga keladigan summadir. Foydani aniqlash uchun esa olingan daromadlardan xarajatlar ayiriladi. Foyda olish yoki olinadigan foyda summasini ko’paytirish uchun mehnat unumdorligini oshirish, ishlab chiqarishni maqsadga muvofiq ravishda tashkil etish, yangi texnikani joriy qilish, texnologik jarayonlarni takomillashtirish, asosiy va aylanma mablag’lardan unumli foydalanish, unumsiz xarajatlarni qisqartirish, ishlab chiqarishni boshqarishni takomillashtirish va boshqa tadbirlarni amalga oshirish kerak. Sanab o’tilgan tadbirlarni amalga oshirish uchun xalqaro tajriba ko’rsatishicha kompaniyalarning boshqaruv tizimini tegishli axborotlar bilan ta’minlash talab etiladi. Boshqacha qilib aytganda, boshqaruv qarorlarini qabul qilish uchun kompaniyaning xarajatlari haqidagi axborot juda muhim ekan. Kompaniyalar xarajatlari haqida gapirish uchun ularning maqsadli sarflanishi nuqtai nazaridan ikkiga bo’linishiga e’tiborni qaratish lozim: ishlab chiqarish va noishlab chiqarish xarajatlari. Ishlab chiqarish xarajatlari bevosita mahsulot ishlab chiqarish bilan bog’liq bo’lgani sababli, ular ana shu mahsulot tannarxiga kiritiladigan xarajatlar deyiladi. Noishlab chiqarish xarajatlari bevosita ishlab chiqarish bilan bog’liq bo’lmagan, lyokin ishlab chiqarishni tashkil qilish, unga xizmat ko’rsatish, boshqarish hamda mahsulotni sotish bilan bog’liq xarajatlardir. Ishlab chiqarish xarajatlari mahsulotga ma’lum bir qiymatlik qo’shish maqsadida amalga oshirilgani uchun ham ana shu mahsulotning tannarxiga qo’shiladi. Noishlab chiqarish xarajatlari ham kompaniyalar uchun zarurdir, lyokin ular mahsulotga biron bir qo’shimcha qiymat qo’shmaydilar. Bu esa ularni kompaniyaning yalpi foydasi hisobiga qoplanishini belgilaydi. Ishlab chiqarish xarajatlarini esa ularning sotish bahosini belgilash orqaligina qoplash mumkin. Bahoni belgilash esa o’z navbatida bir birlik mahsulotning kompaniyaga necha pulga tushayotganligini, ya’ni uni ishlab chiqarish uchun qilingan xarajatlarni aniqlashni talab etadi. Mahsulot ishlab chiqarish yoki ma’lum bir ishlarni bajarish uchun qilingan xarajatlar o’zi qanday aniqlanadi? Mahsulot birligini ishlab chiqarish yoki ma’lum bir ishlarni bajarish uchun qilingan xarajatlar amalda tannarx deb ataladi. Tannarx - mahsulot ishlab chiqarish jarayoni bilan bog’liq asosiy vositalar, xom-ashyo, materiallar, yoqilg’i, energiya, ish haqi, shuningdek ishlab chiqarish jarayoni bilan bog’liq boshqa xarajatlardan shakllanadigan ko’rsatkichdir. Mahsulot tannarxida iste’mol qilingan aylanma mablag’lar, asosiy vosita-larning ishlab chiqarish jarayonida amortizatsiya ajratmalari shaklidagi eskirishi, ish haqi tarzida xodimlarga to’lanadigan jonli mehnatning ma’lum bir qismi hamda jamiyat uchun vujudga keltirilgan xarajatlarning ijtimoiy sug’urta ajratmalari ko’rinishidagi qismi o’z ifodasini topadi. 2-jadval
SHuning uchun mahsulot tannarxi shu mahsulot hajmining pul shaklidagi ko’rinishi bo’lib, u sanoat korxonasiga mahsulot ishlab chiqarish va uni sotish qanchaga tushganligini ko’rsatadi. Mahsulot tannarxini aniqlash uchun xarajatlarni turkumlash odatda ishlab chiqarilgan mahsulotning qiymatini baholash va ana shu asosda foydani aniqlash uchun xizmat qiladi. Buning uchun xarajatlarni alohida mahsulot turlari bo’yicha hisobga olinishi taqazo qilinadi. Axborotning tannarxni shakllantirish maqsadida to’planishi esa har doim ham boshqaruv qarorlari qabul qilish uchun xizmat qilavermaydi. qarorlar qabul qilishda harakatlarning muqobil variantlarini baholash uchun xarajatlarni turkumlashning qo’shimcha turlaridan foydalanish talab etiladi. quyida ularning ayrimlarini ko’rib chiqamiz: Mahsulot hajmiga nisbatan xarajatlar dinamikasi; Hisob-kitoblarda inobatga olinadigan va olinmaydigan xarajatlar va daromadlar; qaytarilmaydigan yoki o’tgan davrlar xarajatlari; Bartaraf qilinishi mumkin bo’lgan va bartaraf qilinishi mumkin bo’lmagan xarajatlar; Muqobil kursning qabul qilinishi natijasida paydo bo’lgan chiqimlar; Inkrement (qo’shimcha) va marjinal (chegaraviy) xarajatlar va daromadlar. Mahsulot hajmi o’zgarishi bilan bog’liq holda xarajatlarning o’zgarishini tasavvur qilish qarorlar qabul qilishda o’ta muhimdir. Ishlab chiqarish faoliyati ishlab chiqarilgan mahsulot hajmi, mehnat xarajatlari, qabul qilingan mijozlar kabi qator ko’rsatkichlar bilan o’lchanishi mumkin. Xarajatlar dinamikasi haqidagi ma’lumotlarga asoslanib quyidagi savollarga javob berish mumkin: Keyingi yilga qancha mahsulotni rejalashtirish mumkin? Mahsulot sotish hajmini ko’paytirish uchun sotish baholarini pasaytirish kerakmi? Mahsulot sotish bilan shug’ullanayotgan xodimlarga ish haqini qaysi ko’rinishda to’lagan ma’qulroq: okladmi yoki komission to’lovmi? qo’shimcha mahsulot ishlab chiqarish uchun yangi uskuna sotib olish kerakmi? Xarajatlar dinamikasiga asosan qarorlar qabul qilishda o’zgaruvchan, doimiy, yarim o’zgaruvchan, yarim doimiy xarajatlar kabi atamalardan foydalaniladi. O’zgaruvchan xarajatlar deb mahsulot hajmi o’zgarishiga proportsional ravishda o’zgaradigan xarajatlarga aytiladi. Ularga misol tariqasida asosiy materiallar, asosiy ishlab chiqarish ishchilarining ish haqi kabi xarajatlarni keltirish mumkin. Masalan, bir birlik mahsulot uchun 2 kg material sarflanishi kerak bo’lsa, 1000 birlik uchun 2000 kg, 2000 birlik mahsulot uchun esa 4000 kg va h.k. material xarajatlari bo’ladi. Buni grafik ko’rinishida quyidagicha aks ettirish mumkin: Jami xarajatlar Ishlab chiqarish xajmi Doimiy xarajatlar esa ishlab chiqarishning turli hajmlari uchun o’z-garishsiz qoladigan xarajatlardir. Bunday xarajatlarga misol tariqasida bino bo’yicha amortizatsiya ajratmalarini, rahbar xodimlar ish haqi, bino ijarasi kabilarni keltirish mumkin. Ularning grafigi quyidagi ko’rinishda bo’ladi: Doimiy
Ishlab chiqarish xajmi Ba’zi xarajatlar esa ma’lum bir ishlab chiqarish hajmida doimiy bo’lgani holda ishlab chiqarish hajmi sezilarli o’zgarsa, ular ham o’zgaradi. Masalan, bitta tsex uchun bir xona ijaraga olingan, deb faraz qilaylik. Ikkita tsex uchun esa ikkita xona ijaraga olinishi kerak bo’lsa, xarajatlar keskin ikki barobarga o’sadi, ya’ni bunda xarajatlar sakrab – pog’onasimon o’zgaradi. Bunday ma’lumotlar ishlab chiqarish hajmi va unga bog’liq xarajatlar haqida qarorlar qabul qilish uchun muhimdir. Ba’zan qaror qabul qilishda qaysi xarajatlar bu qaror bilan bog’lig’u, qaysilari bog’liq emas, degan savolga javob berishga to’g’ri keladi. Masalan, omborda bir necha yillar oldin harid qilingan 100000 so’mlik material mavjud, deb faraz qilaylik. Ana shu materialdan mahsulot tayyorlashga buyurtma berishmoqchi, lyokin buyurtmani tayyorlash uchun 200000 so’m sarflash kerak. Materialning narxini inobatga olsak, jami xarajatlar 300000 so’mni tashkil qilmoqda. Buyurtmachi esa mahsulotga 250000 so’m to’lamoqchi bo’lyapti. Xo’sh, buyurtmani qabul qilish kerakmi yoki yo’qmi? Bu savolga javob berish uchun qaysi xarajatni ushbu holda hisobga olish kerak, qaysinisini hisobga olmaslik kerakligini aniqlash talab etiladi. Agar materialning eski ekanligini va uni material holida sotish imkoni yo’qligini, buning ustiga unday foydalanish uchun boshqa buyurtma yo’qligini inobatga olsak, ushbu buyurtma eng foydali buyurtma deyish mumkin. Bu qarorni asoslash uchun esa xarajatlarni qaror qabul qilishda inobatga olinadigan va inobatga olinmaydiganlarga bo’lish eng ma’qulidir. quyida shu turkumlash asosidagi hisob-kitoblar keltiriladi va u yuqoridagi qarorning to’g’riligini isbotlaydi:
SHunday qilib, kompaniyaning sof xarajatlari buyurtmani qabul qilganda 100000 so’mdan 50000 so’mgacha kamayar ekan. Boshqaruv qarorlari qabul qilish jarayonida muqobil va qaytarib bo’lmaydigan xarajatlarni turkumlarga ajratish ham muhim axamiyatga ega. Muqobil (alьternativ) xarajatlar – tanlash imkoniyati bor bo’lgan paytda, qaror qabul qilish jarayonida, qilinadigan xarajatlardir. qaytarib bo’lmaydigan xarajatlar – bu oldingi qaror natijalari bo’lib, endi muqobil variant chiqqani bilan unga ta’sir qilishning iloji yo’q bo’lgan xarajatlar hisoblanadi. Misol. Kompaniya maxsus uskuna ishlab chiqarish uchun shartnoma tuzish imkoniyatiga ega. Uni tayyorlash uchun stanok X da 100 soat mobaynida ish olib borilishi lozim. Ammo stanok X «A» mahsulot ishlab chiqarish bilan to’liq band. SHuning uchun yangi mahsulot ishlab chiqarish «A» mahsulot miqdorini kamaytirish hisobiga amalga oshirish mumkin. Bu esa korxonaga 20000 so’mlik daromadni yo’qotish demakdir. SHartnoma yana 10000 so’m miqdorida qo’shimcha o’zgaruvchan xarajatlarni qilishni ko’zda tutadi. Agar korxona kontraktni qabul qilsa 20000 so’m miqdorida zarar ko’radi. Bu summa muqobil xarajat deb tan olinadi va kontrakt shartnomlarini ko’rib chiqishda hisobga olinishi lozim. SHunga ko’ra kontrakt tuzishdan olinadigan daromad eng kamida 30000 so’m (20000 q 10000) lik zararni qoplash imkonini bersagina tuzish mumkin. qarorlar qabul qilganda bartaraf qilinishi mumkin bo’lgan va bartaraf qilinishi mumkin bo’lmagan xarajatlarni bir-biridan ajratish ham nihoyatda muhimdir. SHunday xarajatlar borki, ular bevosita mahsulot ishlab chiqarish yoki buyurtmani bajarish uchun sarfni ifoda etmaydi, lyokin ular bilan bog’liq muqobil qarorni qabul qilish natijasida yuzaga keladi. Masalan, yangi buyurtmani qabul qilish ishlab chiqarilayotgan mahsulot hajmini 500000 so’mga kamaytirishni taqazo etadi, aniqrog’i, yangi mahsulot bo’yicha buyurtmani qabul qilish uchun eski mahsulotni ishlab chiqarishni qisqartirish kerak, deb faraz qilaylik. Agar yangi mahsulot xarajatlari 6 mln. so’mga tushsa, yo’qotilgan, ya’ni ishlab chiqilmagan eski mahsulot qiymatini inobatga olgan holda uning qiymati 6,5 mln. so’m bo’ladi. Bunday xarajatlar muqobil kursning qabul qilinishi natijasida paydo bo’lgan chiqimlar deb ataladi. Xarajatlarning inkrement va marjinal xarajat hamda daromadlarga turkumlanishi odatda qo’shimcha mahsulot ishlab chiqarish yuzasidan qarorlar qabul qilishda foydalaniladi. Inkrement daromadlar va xarajatlar ko’shimcha hajm uchun daromadlar va xarajatlarni ifodalaydi. Marjinal daromad va xarajatlar esa mahsulot birligi uchun kushimcha daromadlar va xarajatlarni aniqlashda ishlatiladi. Xarajatlarni mahsulotlar o’rtasida taqsimlash orqali hisobga olish tartibi yoki xarajatlar dinamikasi to’g’risidagi ma’lumotlar ular ustidan nazorat qilish va ularni tartibga solishni amalga oshirish uchun etarli emas. Buning sababi shundaki, ishlab chiqarish tsikli bir necha turli bosqichlardan iborat bo’lishi va ularning har biriga alohida shaxs javob berishi mumkin. SHunday qilib, mahsulot tannarxi haqida ma’lumotlarga ega bo’la turib, xarajatlarning alohida ishlab chiqarish bo’linmalari o’rtasida qanday taqsimlanganligini aniq hisoblash imkoni bo’lmasligi mumkin ekan. Bu muammo xarajatlar va daromadlarning o’zgarishini mablag’larni sarflashga javobgar shaxslar harakati bilan bog’liqligini o’rnatish orqali hal qilish mumkin. Xarajatlarni hisobga olishga bunday yondashuv javobgar markazlar bo’yicha xarajatlar hisobi deb nomlanadi. Bu haqda alohida mavzu ko’rib chiqilishi tufayli biz faqat xarajatlar turkumlanishini yoritishni ma’qul topdik. Javobgar markazlar bo’yicha qayd qilinadigan xarajatlar va daromadlar tartibga solinadigan (boshqariladigan) va tartibga solinmaydigan (boshqarilmaydigan) guruhlarga bo’linadi. Menejer tomonidan tartibga solinadigan predmet sifatida birinchi guruh tushunilsa, menejer boshqara olmaydigan hamda javob bera olmaydigan xarajatlar tartibga solinmaydigan xarajatlar, deb ataladi. Tartibga solinadigan xarajatlarga quyidagilarni kiritish mumkin: - asosiy materiallar; - asosiy ishlab chiqarish ishchilarining ish haqi; - yordamchi ishchilarning ish haqi; - ish vaqtidagi to’xtab qolishlar; - yog’-moy materiallari; - yordamchi materiallar; - devonxona tovarlari va boshqalar. Tartibga solinmaydigan xarajatlarga esa quyidagilarni misol tariqasida kiri-tish mumkin: - shtatdagi xodimlarning ish haqi xarajatlari; - eskirish xarajatlari ; - sug’urta xarajatlari. Agar javobgar markazda birinchi guruh xarajatlari bo’yicha smetadan chetga chiqishlar mavjud bo’lsa, ularning sabablari va aybdorlar aniqlanishi zarur. Ikkinchi guruh xarajatlari bo’yicha chetga chiqishlar uchun esa, xarajatlar paydo bo’lgan javobgar markazlar emas, balki yuqoriroq darajadagi boshqaruv bo’linmalari mas’uldirlar. Nazorat nuqtai nazaridan xarajatlar dinamikasi haqidagi ma’lumotlar o’ziga xos ahamiyatga egadirlar. Masalan, javobgar markaz bo’yicha smetaning bajarilishi o’rganilyapti, deb qabul qilaylik. Smeta xarajatlariga nisbatan haqiqiy xarajatlar 50 ming so’mga ortiqcha bo’lgan. Bu, bir qarashda salbiy baholanadi. Agar xarajatlarning bunday dinamikasi mahsulot hajmi o’zgarishi bilan bog’liqligi inobatga olinsa, holat o’zgaradi. Masalan, ushbu holatda smetadagi mahsulot hajmi 400 birlik, haqiqiy mahsulot hajmi 500 birlik deb qarasak, smeta bajarilishi yuzasidan baho ijobiy bo’ladi. SHunday qilib, turli xil foydalanuvchilar talablarini qondirish maqsadida xarajatlar va daromadlar turkumlanishi zarur ekan. Turkumlashning to’g’riligini ta’minlash uchun xarajatlar qaysi hisob yo’nalishiga tegishli ekanligini belgilab olish kerak. Ana shundagina xarajatlarni uchta yo’nalishi bo’yicha o’rganish imkoni paydo bo’ladi. Xarajatlar -ishlab chiqarish -foyda tahliliga matematik yondashuv. Xarajatlar -ishlab chiqarish -foyda tahliliga grafik yondashuv: Xarajatlar ishlab chiqarish foyda bo’limi. Xarajatlar -ishlab chiqarish -foyda tahlilida kompyuter tizimini qo’llash Xarajatlarni to’liq taqsimlash asosida tannarxni kalьkulyatsiya qilish usulida barcha ishlab chiqarish xarajatlari, shu jumladan doimiy ishlab chiqarish ustama xarajatlari ham mahsulot tannarxiga qo’shiladi. Bu xolda doimiy ishlab chiqarish xarajatlarining bir qismi tugallanmagan ishlab chiqarish va sotilmay qolgan tayyor mahsulot zahirasi qiymatida kelgusi davrlarda taqsimlash uchun qolib ketadi. Bu usul «Abzorpshn-kosting» deb ataladi. Xarajatlarni to’liq taqsimlash «Abzorpshn-kosting» asosida tannarxni kalьkulyatsiya qilish usulining chizmasi Tannarx Ishlab chiqarish xarajatlari Noishlab chiqarush xarajatlari Materiallar Mexnat xarajatlari Ustama xarajatlarar TICH zaxirasi Tayyor maxsulot zaxirasi Foyda va zararlar scheti Download 0.74 Mb. Do'stlaringiz bilan baham: 
|