shoir va muzey direktorining suhbatidan iborat. Shoir: «Avlodlarga
qolur haqiqiy san’at» deb hisoblaydi, qiziqchi esa: «Bu kungi yoshlarni
xursand qilur kim? Zamonga yor bo'lish kichkina ishmas» deydi.
Direktor: «Eng zaruri sarguzasht bo'lsin, Ko'zga quvonch bo'lsin,
dilga gasht bo'lsin» degan fikrda. Gyote san’atga ko‘ngil ochish vositasi
yoki pul topish manbai deb qarovchilarga qarshi chiqadi, iste’dod
ilohiy ne’mat, uningcha san’at inson qalbini o'zgartirishga qodir buyuk
kuch, u buyuk ishlarga xizmat qilishi kerak:
Bor, izla о ‘zingga bo ‘lak xizmatkor,
Sen boshlagan yo ‘Iga aslo bormasman.
www.ziyouz.com kutubxonasi
Menda tangri bermish oliy huquq bor,
Sen deb men uni loyga qormasman.
She 'riyat qalblami yoqur ne sabab ?
N ahot bois bo ‘Isa balandparvoz gap!
Shoir yuragida pinhondir olam,
Jahoniy uyg‘unlik unda mujassam.
(Erkin Vohidov tarjimasi)
«Faust» asarida Gyote san’at to‘g‘risidagi ana shunday qarashlariga
asoslangan, shoir Faust timsolida o'zining inson va borliq haqidagi
qarashlarini bayon qiladi.
Tragediya qahramoni Faust - izlanuvchan, bilimga, haqiqatga
tashna shaxs, u yaratuvchi, o'zgartiruvchi, quruvchi kuch timsoli, u
o'zida aql, idrok, ehtirosni mujassamlashtirgan inson. Faust
xarakteridagi muhim jihat biqiqlik, cheklanganlikka qarshi norozilikdir.
Bu norozilik undagi inkor rahitarzida namoyon bo'ladi. «Men hargiz
yomonlik tilab — yaxshilik qiluvchi kuchning bir qismi, Men inkor
ruhiman, Inkor qilishni kasb qilib olganman... Xullas, siz yomonlik
deb atagan Kuch — men o'zim».
Bu tragediyadagi Mefistofelning so'zlari. Mefistofel iblis timsoli.
Do'stlaringiz bilan baham: |
