Shermuhammadmun is

Bui bo‘Imasa, qolmag‘ay hikoyat.

So'z maxzanining nishonasi ham,

Ma ‘'ni dunning nishonasi ham.

Har so‘zki, k o ‘nguldin o‘ldi mavjud,

Xat bo‘Imasa bo‘lg‘ay erdi nobud...

So'ng shoir arab alifbosidagi deyarli barcha harflami husnixat

talablariga rioya qilgan holda yozish qoidalarini tushuntiradi. U

harflarning alohida yozilishlaridan zeru zabarlari, ko'p nuqtali

harflaigacha erinmay tushuntiradi:

«То» zikrida dedi ba’zi ustod,

Zebo alifiyu, avvali sod —

Demak, alifga sod harfi awalini qo'shsa, payvandlasa «to» harfi

paydo bo'ladi.

Qof avvali fo boshiga monand,

Nun halqasiga valek payvand —

ya’ni «f» harfi boshi «q» harfi boshiga o'xshab ketadi. Shu boshini

«nun» harfi shaklida uzaytirilsa «qof» harfi shaklida paydo boiadi va

ustiga nuqtalar qo'yiladi. Yoki

Gar lomni istasang murattab,

Nun bilan alifni qil murakkab —