Шуни айтиш керакки, Номозгох

ypyғи ҳукмронлигини бошланишидан далолат беради. Манзилгохларда махсус мақбаралар учраб, уларда кўпчиликни кўмилгани маълум. Бу кўпчиликни дафн этилган қабрларда уларни буюмлари жуда оз бўлиб, улар асосан сопол идишлар ва корзиналардан иборат.
Шуни алоҳида таъкидлаш жоизки, энеолит асрини сўнгги босқичида қадимги деҳқончилик қишлоқларини худуди янада кенгаяди. Буни яққол исботини Геоксюр вохасида Геоксюр I ва Чунгтепа; Артек туманида эса Қоратепа ёдгорликларида олиб борилган археологик ишларнинг натижалари кўрсатади. Қоратепани ўзидагина Номозгох III босқичига мансуб бўлган 130 дан ортиқ кўп хонали уй- жой қолдиқлари топилган. Булар алоҳида хонадонларга мўлжалланган хужалик комплексларини ташкил этади. Улар асосан дахлизли бўлиб, ётоқхона ўртасида сандал (танча) ўрни сақланган. Демак, хозирги замон сандалларини тарихи 5 минг йилга боради. Бу кўп хонали уй таркибида торроқ кичик хона бўлиб, унда ўчоқ ёки сандал қолдиқлари йўқ. Бундай хоналар оила аъзоларини «омбор» лари сифатида хизмат қилган бўлиши мумкин. Номозгох III даврининг энг характерли томони шундаки, бу даврга келиб, уй- жой хужалик комплекслари қошида ховлилар пайдо бўлади.