Koʻp jihatdan Alisher Navoiyning saʼy-harakatlari bilan 19-asr oxirigacha eski
oʻzbek tilining meʼyor va anʼanalari saqlab qolinib, yagona va rivojlangan adabiy tilga
aylandi.
Boburning asosiy asari - jahon e’tirofiga sazovor bo‘lgan, mashhur tarixiy adabiyot
janrning ilk namunasi
“Boburnoma”
asari 1493-1508-yillar va 1519-1529-yillardagi
voqealarni oʻz ichiga olgan.
“Turkiy she’rni Amir Alisherdan keyin hech kim Bobur yozgan darajada yozgan
emas”
-
degan
Mirzo Muhammad Haydar (16-asrga oid qator tarixiy asarlarning
muallifi, davlat arbobi va lashkarboshi)
“Tarixi Rashidiy”
kitobida.
Zahiriddin Muhammad Bobur (1483-1530)
oʻzidan boy adabiy va ilmiy
meros qoldirdi. U o‘ziga xos va go‘zal lirik asarlar (g‘azallar, ruboiylar),
musulmon huquqshunosligiga oid
“Mubayin risolasi”,
she’riyatga oid
“Aruz risolasi”,
musiqa va harbiy ishlar to‘g‘risida asarlar va
“Xatt-i
Boburiy”
maxsus alifbosini yaratdi.
Xonliklar davri
XVI-XIX asrlar
Oʻzbeklar yetakchisi
Shayboniyxon (1451–1510)
Oʻrta Osiyo turkiy
(chigʻatoy) tilida sheʼrlar yozgan. Uning O‘rta Osiyo turkiy adabiy tilida
yozilgan she’rlar to‘plami hozir Istanbuldagi To‘pkapi qo‘lyozma fondida
saqlanmoqda
(uning 1508-yilda Oʻrta Osiyo turkiy adabiy tilida yozilgan
“Bahr ul-xudo”
falsafiy va diniy asari qoʻlyozmasi Londonda saqlanadi).
Xonliklar davri
XVI-XIX asrlar
Shayboniyxon
Do'stlaringiz bilan baham: |
