Тошкент шаҳар, 2-Чимбой кўчаси 96-уй, Олий ва ўрта махсус

II. БЎЛИМ. МАЪНАВИЯТНИНГ ТАРИХИЙ, НАЗАРИЙ ВА
АМАЛИЙ ЗАМИНЛАРИ 
 
Қадимги Марказий Осиё халқлари маънавиятининг шаклланиш
жараёнлари 
Жаҳон маънавияти ва маърифати ривожига Марказий Осиё 
халқларининг 
қўшган 
ҳиссаси. 
Халқимиз 
маданий–маънавий 
тараққиётининг асосий босқичлари: “Авесто” – халқимиз диний, ахлоқий, 
илмий, адабий қарашларини ифода этадиган бебаҳо маънавий обида. “Эзгу 
фикр, эзгу сўз, эзгу амал” “Авесто” маъно–моҳиятини белгиловчи тамойил 
сифатида. Монийлик ва маздакизм таълимотда яхшилик ва ёмонлик, 
ёруғлик ва зулмат ўртасидаги ғоялари. Миллий байрам – Наврўз миллий 
қиёфамиз, урф – одатларимизнинг бетакрор ифодаси. Илк Шарқ уйғониш 
даври маънавияти.

---

8 
Туркий 
битиклар. 
Қадимги 
Шарқ 
манбалари. 
Археологик 
ёдгорликлар. Халқ оғзаки ижодиёти ва ёзма адабий мерос намуналари. 
Миллий маънавий қадриятларнинг мумтоз кўринишлари. Ватан озодлиги, 
эрксеварлик, юртпарварлик, ватанпарварлик аждодларимизнинг маънавий 
фазилатлари эканлиги.
 Ислом динида маънавият ва шахс маънавий қиёфасининг талқини 
Дин – инсон маънавиятининг таркибий қисми. Ислом дини. Қуръони 
Карим. Ҳадисларда инсон маънавияти. IX аср ҳадис илмининг “Олтин 
асри”. Имом Бухорий “Муҳаддислар султони”. Абу Исо Муҳаммад ибн 
Исо Термизий маънавий мероси. “Сунани Термизий” асари. Ундаги инсоф, 
адолат, инсонпарварлик ғоялари ва аҳлоқий–маънавий масалалар.
Тасаввуф маънавияти, мазмун – моҳияти. Тасаввуфдаги комил инсон 
ва тарбия хақидаги ғоялар. Яссавия, Кубровия, Нақшбандия тариқатларида 
маънавият.
Диний ақидапарастлик маънавий қашшоқликнинг кўриниши ва унинг 
зарарли оқибатлари. 
Мустақиллик даврида диний қадриятларнинг тикланиши ва уларнинг 
комил инсон тарбиясидаги аҳамияти. Президент Ислом Каримовнинг 
нутқ, маъруза ва асарларида Ислом маънавияти ва унинг инсон ва жамият 
ҳаётидаги аҳамияти ҳақидаги фикрлари.