Umumiy siydik tahlili tayinlash sabablari

Siydik hidi normasi Siydik hidining o’zgarishi ba’zi kasalliklarning mavjudligini anglatadi — masalan, tanosil tizimdagi yallig’lanish jarayonlarida xarakterli ammiak hidi paydo bo’ladi. Qandli diabetda siydikda asetonning yengil hidi bor. Siydik ko’pikligi normasi Odatda, siydikda ko’pik deyarli bo’lmaydi. Ko’p miqdordagi va doimiy, sariq rangli ko’pik yuqori protein sababli bo’ladi. Ko’pik shuningdek, og’ir stress, miya chayqalishi, miya qon aylanishining buzilishi, rivojlangan qandli diabet, yurak yetishmovchiligi va ba’zi metabolik kasalliklar sababli bo’lishi mumkin.

Siydik shaffofligi normasi Sog’lom odamda siydik shaffof bo’lishi kerak. Siydik xiraligi tuzlar, shilimshiq, qizil qon tanachalari, bakteriyalar, yiring tufayli yuzaga kelishi mumkin. Tolalar va iplar pielonefrit yoki siydik yo’li infeksiyasini ko’rsatishi mumkin. Fizik va kimyoviy ko’rsatkichlar: Siydik zichligi normasi Odatda, bu ko’rsatkich 1000-1025 birlikni tashkil qiladi. Yuqori zichlik degidratatsiyani, past zichlik buyrak muammolarini ko’rsatadi.

Siydik kislotaligi normasi Kislota-ishqor muvozanati odatda pH shkalasi bo’yicha 5 dan 7,5 gacha bo’lishi kerak. Biokimyoviy xususiyatlar: Siydikdagi oqsil normasi Odatda siydikda oqsil bo’lmaydi yoki u juda oz miqdorda bo’ladi — 0,033 g/l gacha. Siydikda oqsil borligi buyrak kasalligining belgisidir.

Sog’lom odam siydigida shakar ham bo’lmaydi. Agar uning tarkibi 0,9 mmol/l dan oshsa, bu qandli diabet rivojlanishini ko’rsatishi mumkin. Sog’lom odam siydigida bilirubin yo’q, uning mavjudligi jigar kasalligini ko’rsatadi. Siydikdagi keton tanalari qandli diabetni ko’rsatadi. Mikroskopik tekshiruvlar: Siydikdagi qon hujayralari normasi (eritrotsitlar, leykotsitlar) Sog’lom odamda siydikning umumiy tahlilida mikroskop tekshiruvida eritrotsitlar 2 dan ortiq bo’lmasligi, leykotsitlar esa erkaklarda 3 tadan va ayollarda 5 tadan ortiq bo’lmasligi kerak. Qizil qon hujayralarining ko’payishi ko’plab kasalliklarga xosdir: piyelonefrit, urolitiyoz, glomerulonefrit, siydik yo’llari infeksiyalari, tizimli sil yoki zaharlanish (ayniqsa zaharli zamburug’lar, ilon zahari, benzol va anilin hosilalari). Leykotsitlarning ko’payishi buyraklar yoki siydik yo’llarining mumkin bo’lgan patologiyalarini ko’rsatadi: glomerulonefrit, pielonefrit, uretrit, sistit, prostatit.