Yevropaning iqlimi va ichki suvlari

Ichki suvlari.
Yevropa ichki suvlari asosan Atlantika xavzasiga kiruvchi daryolardan iborat. Yevropa xududining relyefining notekisligi va parchalanganligi xududida tarqalgan daryolar xavzalarining kichikligi va kattaligiga sabab bo`ladi. Yevropa ichki suvlariga juda boy.
Bunga asosiy sabab xududda yog`inni ko`p yog`ishi va ko`plab xududlarda qoplama jinslarni juda ham yupqa ekanligi sabab bo`ladi.
Yevropa daryolarini suv rejimi va vodiy marfologiyasiga ko`ra bir necha tiplarga bo`linadi. Fenoskandiya daryolari 3 ga asosiy tipga bo`linadi.
1. Norvegiya tipi.
Bu daryolar sho`x, tez, qisqa va fordlarda sharshara hosil qilib oqadi. Ular asosan muzlik va tog`dagi qorlarda hamda muz va qor suvlaridan to`yib bahor va yozda to`yinib oqadi.
2. Sharqiy Skandinaviya daryolari.
Daryo vodiylari va havzalari uncha yaxshi tarkib topmagan, yosh, to`rtlamchi davr muzliklari izlari yaqqol ko`rinadi. Daryolarda sharshara, ostonalar va tezoqar joylar ko`p uchraydi. Bu daryolarga Glomma, Dal-Elven va Tornio-Yoki daryolari misol bo`ladi.
3. Finlandiya tipi.
Bu tipdagi daryolar bir muncha keng, o`zanlari uncha yaxshi rivojlanmagan. Mo`tadil iqlim mintaqaning janubiy qismi daryolari ham suv rejimi vodiylarining morfologik xususiyatlariga ko`ra alohida tiplarga bo`linadi. Bu daryolarning 1-tipi Atlantika soxili daryolari bo`lib, ularga Penza, Severn, Quyi Sena daryolari misol bo`ladi.
Ular bug`lanish darajasining kamligidan juda sersuv daryolardir.
Ikki mo`tadil iqlim daryolari yil davomida bir tekisda oqadi.
Germaniya-Polsha tekisligi sharqining o`tkinchi iqlimi tipidagi daryolar Odra tipidagi daryolarni hosil qiladi. Ularni suv rejimi bir hilda emas. Ular yomg`ir va qor suvlaridan to`yinadi. Bu daryolarga Visla va Odra misol bo`ladi. Ular asosan yomg`ir va qor suvlaridan to`yinib qishda muzlaydi. Bahorda to`planib qolgan qorlarning erishi natijasida juda ham to`lib oqadi.
Dunaybo`yi tekisliklari daryolari rejimi yuqoridagi daryolarga o`xshaydi. Ular aralash to`yinadi.
O`rtacha balandlikdagi gersin tog`lari daryolari ikki marta to`lib oqadi va ikki marta suvi kamayadi. Daryolar ancha sersuv va tez oqadi. Ularning vodiylari nisbatan chuqur va tor, nishabligi yuqori bo`ladi. Bu daryolarga Dunay, Elba, Odra, Luara yuqori oqimlari qiradi.
Alp tipidagi daryolarning muz va doimiy qorlardan iborat katta suv zahirasi mavjud. Ularga Yuqori Reyn, Dunayning alp tog`laridan boshlanuvchi irmoqlari, Rona, Po daryolarining ba`zi irmoqlari kiradi.
O`rtadengizbo`yi daryolari rejimi asosan yomg`ir bilan bog`liq. Qishda to`lib oqadi, yozga kelib bug`lanishning ortishi natijasida ba`zi daryolar butunlay qurib qoladi. Ularga Ebro, Tibr va Bolqon yarimorolining ba`zi daryolari kiradi.
Yevropaning yirik daryosi Dunaydir. U Murakkab tipdagi daryolarga mansubdir. Dunayning yuqori qismi ancha sersuv ava yozda to`lib oqadi. O`rta dunay pastekisligida Tisa daryosini qo`shib oladi. Shuningdek u o`zining ilon izi yunalishi buylab Vag, Drava, Sava, Shimoliy va Janubiy Morava kabi irmoqlarning qo`shib oladi. Bu irmoqlarning ko`pi qorlardan to`yinganligi uchun bahorda to`lib oqadi. Avgust, oktabr oylarida suvi kamayadi.
Quyi Dunay- tipik tekislik daryosi bo`lib, sekin oqadi, qayiri bir oz boqoqlashgan, dengizga yaqinlashgan sari tarmoqlanib delta hosil qiladi.
Yevropa juda ko`llarga boy. Asosiy ko`llar Venerin 5546 km, chayma - 1800 km, Jeneva 586 km, Bodin - 538 km.
Yevropada to`rtlamchi davri muz bosim davri qator ko`llarni hosil qilishga sabab bo`lgan. Ularning orasida Morena tektonik ko`lidir.

Foydalanishga tavsiya etiladigan adabiyotlar

1. 
   Yermakov Y.G. i dr. Fizicheskaya geografiya materikov i okeanov. M: Vesshaya shkola, 1988.
   
2. 
   Ryabchikov A.M. Fizicheskaya geografiya materikov i okeanov. M: Vesshaya shkola, 1988.
   
3. 
   Fizicheskaya geografiya mirovogo okeana. M: Izdatelstvo Moskovskogo Universiteta, 1988.
   
4. 
   Ryabchikov A.M. Dunyo qit’alari tabiiy geografiyasi, Toshkent, 1968.
   
5. 
   Vlasova T.M. Fizicheskaya geografiya materikov i okeanov. Tom I-II, M: Prosveo‘yeniye, 1976.
   
6. 
   Vlasova T.M. Materiklar va okeanlar tabiiy geografiyasi. I-II tom.Toshkent, 1985.
   
7. 
   Leontyev O.K. Fizicheskaya geografiya mirovogo okeana. М: 1982.
   
8. 
   Ensiklopeditseskiy slovar geograficheskix terminov. M: 1968.
   
9. 
   www.ziyonet.net