Do'stim esingi yedingmi? Endigi harakat befoyda!
-
dedi и
orqaga surib.
- Tangri haqq, meni qo ‘yib yubor! - qichqirdi Sultonmurod, - и
itning basharasiga butun xaloyiq oldidta bir tarsaki uray! Mayli,
qo ‘lidan kelsa, meni ham dorga ossin!
-
Behuda gaplarni qo ‘y! - yalindi Zayniddin.
-
bir kun undan
о ‘xshatib о ‘chimizni olurmiz.
Odam borgan sari qalinlashdi. Har kim о ‘z bilganicha to ‘qib
bichadi: osarmishlar, kesarmishlar! Ko'plar achinadi “Gunohi
nima ekan bechora qiz qafasdan qutulmoqchi bo ‘libdi, xolos! ”
To'g'onbek ichkari kirib ketdi. Posbonlar ko'paydi. Muzajfar
Mirzoning xos yigitlari paydo bo ‘Idi. Ular dahshat bilan qichqirib,
urib, odamlarni chetga suraboshladilar.
- Nima qilmoq kerak! U bizni ahmoq qilib, т а’sum qizni
ko'z oldimizda qurbon etadimi? Bu qanday razolat: - qichqirdi
Sultonmurod.
- Vaqtyo 'q, shu chog ‘da kimga borib arz etasen? To ‘g ‘onbekdan
yordam so'raymizmi? Qasos uchun bukun-erta To'g'onbekning
kallasini oldirurmen!
Navkarlar odamlarni surib, qonli ish uchun jo y hozirlay
boshladilar. Jallodning ham maxsus siymosi ко ‘rinib qoldi.
-
Arslonqul, qattiq qichqirdi Sultonmurod va uzoqda yelib
kelayotgan jiyron otga yugurdi.
- Tmchlikmi? - otni to ‘xtatmasdan so ‘radi baqirib Arslonqul.
-
Tmch... sen ne keltirding, to'xtal Arslonqul otdan sakradi.
Qo'ltig'idan qog'ozni chiqarib Sultonmurodga tutqazdi: “QaVa
Do'stlaringiz bilan baham: |