qalin ко ‘rpachalarda To ‘g ‘onbek bilan mavlono Shahobiddin, yana
kekkaygan bir necha mansabdorlar о ‘tirardi. Alouddin Mashhadiy
yarim yumuq ko'zlariga qog'ozni yaqin tutib, To‘g ‘onbekni
kuldirish uchun yozgan hajvlarini o'qib turardi. Sultonmurodni
To‘g ‘onbek ochiq yuz blan qabul qildi. Yangi mehmonni к о ‘rib,
hurpaygan shoirning yana bir hajvini eshitib, gavdasini silkib
qattiq kuldi. Keyin, и о ‘zini go ‘yo yurtning homiysi, hayotning har
tomoni bilan qiziqqan, bilimdon bir sarkarda kabi tutishga tirishib,
madrasalar ahvolidan so ‘z ochdi. Sultonmurod ingichka kinoyali
tabassum bilan ba ’zi та ’lumotlar berdi-da, о ‘zining nima maqsad
bilan kelganini aytdi. To ‘g ‘onbek iyagidagi qizg ‘ish, siyrak dag ‘al
soqolini qashib sukut etdi.
Keyinyaxday sovuq sun ’iy “qih-qih ” kuldi.
- U qochgan cho ‘riga homiylik qilib netasiz?- dedi и qoshlarini
kinoya bilan kerib.
-
uylanmoqchimisiz? Qo 'ying men sizga ко ‘k-
ragi handalakday dirkillagan sulu qizni topib beraman.
- Bek, men sizga uylanish qayg ‘usida kelmadim, - g'azabdan
qichqirib gapirdi Sultonmurod.
-
Men hozir o'zgalarni baxti va
sevgisi uchun g'amxo ‘rlik qilurmen. Kishilarning baxtli ко ‘rmak-
ning о ‘zi ham baxtdir.
To'g'onbek yostiqqa yonboshlab, oltin halli shipka qaradi.
AlouddinMashxadiy, mavlonoShahobiddindano ‘zgamansabdorlar
To g ‘onbekning olimga aytgan so ‘zlaridan о ‘ng'aysizlanib, yerga
qarashdi. Mavlono Shahobiddin bangilarnikidek sarig', qonsiz
Do'stlaringiz bilan baham: |
