Абу Наср Форобий (873 – 951)
Абу Наср Форобий
873 йилда Фороб (Ўтрор)да
таваллуд кўрган ва 951 йилда Дамашқда вафот
этган. Шарқ
фалсафасининг отаси Форобий
Бағдодга келгач фаннинг турли соҳалари бўйича
билимларини чуқурлаштиришни давом этди. У
фаннинг деярли барча соҳаларини эгаллаб, 160 дан
ортиқ асар ѐзди. Форобийнинг риѐзиѐт, фалакиѐт,
табобат, мусиқа, фалсафа, тилшунослик ва адабиѐтга
оид асарлари бутун оламга машҳур бўлди. У ѐзган
“Аристотелнинг
“Метафизика” асаририга илмий
шарҳи, “Тирик мавжудот аъзолари ҳақида”,
“Мусиқа китоби”, “Бахт-саодатга эришув
ҳақида”, “Сиѐсат ал Мадания” (“Шаҳарлар
устида сиѐсат юргизиш”), “Фозил одамлар
шаҳри”, “Масалалар моҳияти”, “Қонунлар ҳақида
китоб”, “Тафаккур юргизиш мазмуни ҳақида”,
“Мантиққа кириш ҳақида китоб”, “Фалсафанинг
моҳияти ҳақида китоб”
ва бошқа
асарлар буюк
олимнинг илм ва дунѐқараш доирасининг беқиѐс
даражада кенглиги ва чуқурлигидан далолат беради.
