Akusher ginekolog kasalliklari

AKUSHER GINEKOLOG KASALLIKLARDA BEMORLAR BILAN MUNOSABATDA BO’LISH PSIXOLOGIYASI


REJA:

1. 
   AKUSHER GINEKOLOG KASALLIKLARI
   
2. 
   AKUSHER GINEKOLOG BEMORLAR BILAN MUNOSABATDA BO’LISH PSIXOLOGIYASI
   

Ginekologiya (yun. gynaikos — ayol va ...logiya) — klinik tibbiyotning bir sohasi; turli yoshdagi xotin-qizlar organizmining oʻziga xos anatomik-fiziologik xususiyatlarini hamda ularning jinsiy aʼzolari kasalliklarini oʻrganadi. Ayollarning normal jinsiy faoliyati — hayz koʻrishi, bola tugʻishi, shuningdek, bola tugʻish va hayz koʻrishdan qolishi (klimakteriya davri) hamda shu davrga xos kasalliklar, tugʻmaslik sabablari, ularning oldini olish va davolash yoʻl-yoʻriqlarini ham oʻrganadi. Umumiy va xususiy G. farq qilinadi. Umumiy G. ginekologik kasalliklarning simptomlari, tashhisi, ularning oldini olish va davolash; xususiy G. esa ayollar jinsiy sistemasining ayrim kasalliklari, ularning oʻziga xos jihatlari va belgilari, tashhisi, oldini olish hamda davolashni oʻz ichiga oladi. G. akusherlik bilan chambarchas bogʻlangan.
G. 19-asrning oʻrtalarida mustaqil fan sifatida tashkil topdi. Anatomiya, fiziologiya, umumiy patologiya, mikrobiologiya, endokrinologiya, jarrohlik va b. fanlar G.ning rivojlanishida muhim ahamiyat kasb etdi. G.ning tarixi juda qadimga borib taqaladi. Misr, Hindiston, Yunonistonning qad. qoʻlyozmalarida G.ga oid maʼlumotlar keltirilgan. G. tushunchasi Gippokrat, Gerofil kabi yunon vrachlarining asarlarida ham oʻz ifodasini topgan. Ibn Siioning "Tib qonunlari"da bir qancha ginekologik kasalliklarning kelib chiqish sabablari, ularni aniqlash, davolash va oldini olish yoʻllari bayon etilgan.
Toshkentda Hadra dahasida Oʻzbekistonda birinchi ayollar va bolalar shifoxonasi ochilishi (1880), Oʻzbekistonda akusher-ginekolog vrachlar tayyorlana boshlashi, 1927-yilda Onalik va bolalikni muhofaza qilish i.t. instituti, Oʻrta Osiyo universiteti (1921), ToshTI (1931; 1940), SamTI (1934) hamda Vrachlar malakasini oshirish institutida (1950; I960) akusherlik va ginekologiya kafedralari faoliyat koʻrsata boshlashi G. va akusherlik sohasining fan sifatida rivojlanishiga olib keldi. Bunda Oʻzbekistan FA akad. I. 3. Zokirov, prof. A. A. Kogan, A. A. Krdirova, O. Mirsoatov, Yu. K. Jabborova va b.ning salmoqdi hissalari bor. Qizaloqlar va boʻyi yetib qolgan qizlar kasalliklarini oʻrganish jadal olib borildi; ularning jinsiy yetilish jarayonini oʻrganish, jinsiy aʼzolaridagi nuqsonlar, qayz koʻrish jarayonidagi oʻzgarishlar hamda kasalliklarini erta aniqlash va davolash keyingi hayotida roʻy berishi mumkin boʻlgan noxush xrlatlarni oʻz vaqtida bartaraf etish imkonini beradi. OʻzR da bepushtlik muammosi oʻrganildi va uni davolash maqsadida jarroxdik usuli qoʻllanildi (A. A. Sholoxova). Homiladorlikning ilk davridayoq tashhis qoʻyish, tugʻruqqa tayyorlash, shuningdek, tugʻruq bilan bogʻliq boʻlgan xrrdiq muddatini oʻzgartirish; Oʻzbekistan iqlimi sharoitida homiladorlikning yurak-qon tomir tizimiga taʼsiri oʻrganildi. Abort paytida infeksiya tushishining oldini olish va davolash, patogenez muammolari va bola tushish sabablarini oʻrganishga oid qator tadqiqotlar oʻtkazildi. Gemostazning oʻziga xos xususiyatlari va kamqon homilador ayollarda quvvat almashinuvi hamda bola koʻrish orasidagi muddat koʻrsatkichlari oʻrganildi va ilmiy jihatdan asoslab berildi. Akusherlik qon ketishlarining oldini olish va uni davolash masalalari ishlab chiqildi. Xotin-qizlar i.ch.ning turli sohalarida faoliyat koʻrsatayotganlarini nazarda tutib, koʻchma ginekologik tekshiruv, ayollarni rejali profilaktik koʻrikdan oʻtkazish yoʻlga qoʻyildi. OʻzRda Akusherlik va ginekologiya, Pediatriya i.t. instituti, tibbiyot institutlari, vrachlar malakasini oshirish instituti hamda yirik kasalxonalarning ginekologiya boʻlimlarida G. masalalarini hal etishga qaratilgan ilmiy izlanishlar olib boriladi. Toshkent sh.da Respublika hamda 2 ta shahar perinatal markazi, shuningdek, yirik i.t. institutlari va oliy oʻquv yurtlari qoshida skrinning markazlari tashkil etilgan. Bular onalar oʻlimini bir necha marta kamaytirishga imkoniyat beradi.

Tibbiyot xodimlarining xulq-atvori etikasini ko'rib chiqishda tibbiy muassasaning profilidan qat'i nazar, rioya qilishni talab qiladigan asosiy va umumiy qoidalar ta'kidlanadi.

Shifokor va bemor o'rtasidagi munosabatlar har qanday tibbiy amaliyotda muhim ahamiyatga ega. Hardining so'zlariga ko'ra, "shifokor, opa-singil, bemor" aloqasi shakllanmoqda.
Bemor va tibbiyot xodimi o'rtasidagi aloqaning maqsadi ikkinchisiga tibbiy yordam ko'rsatishdir. Bundan kelib chiqqan holda, "tibbiyot xodimi-bemor" o'zaro ta'siri tizimida kontaktlarning roli noaniq ekanligi taxmin qilinadi. Biroq, bunday o'zaro ta'sirga qiziqish faqat bemorning o'zida mavjud degan xulosaga kelmaydi. Tibbiyot xodimi bemorga yordam berishdan manfaatdor bo'lmasligi kerak, chunki bu faoliyat uning kasbi bo'lib, uni tanlash o'z motivlari va manfaatlariga bog'liq.
Bemor va sog'liqni saqlash mutaxassisi o'rtasidagi samarali va ziddiyatsiz o'zaro ta'sir qilish uchun bu zarur kommunikativ kompetentsiya- shaxslararo o'zaro munosabatlarning ma'lum bir kontekstida samarali muloqotni o'rnatish uchun zarur bo'lgan ichki resurslar tizimi sifatida ko'rib chiqilishi mumkin bo'lgan odamlar bilan zarur aloqalarni o'rnatish va qo'llab-quvvatlash qobiliyati. Shuni ta'kidlash kerakki, bemor yordam uchun shifokorga murojaat qilish zarurati bilan duch kelgan vaziyatlarda kommunikativ qobiliyat o'zi uchun ham muhimdir. Asosiysi, hech bo'lmaganda bir tomonning muloqotidagi qobiliyatsizligi diagnostika va terapevtik jarayonni buzishi mumkin. Bemorning shifokor bilan aloqa o'rnatishga qodir emasligi, ikkinchisining bemor bilan samarali aloqa o'rnatishni istamasligi kabi salbiydir.