Ovoz erkak: Jin ursin o’ldirib qo’yding-ku, yugur gugur qochish kerak, yugur

Qasam-68

Ovoz erkak: Jin ursin o’ldirib qo’yding-ku, yugur gugur qochish kerak, yugur.

Rayhon: Amir, ko’zingizni oching oching ko’laringizni, meni eshityapsizmi? Yolvoraman, o’zingizg keling. Allohim o’zing panohingda asra. Ko’zlaringizni oching, uyg’oning. Yolvormana amir, oching ko’zlaringizni. Meni eshituapsizmi? Yordam bering, kim bor? Yordam bering. Iltimos, ko’zlaringizni oching. Har qanday savolingizga javob beraman. Faqat yolvoraman ko’zingizni oching. Allohim, Allohim o’zing yordam ber. Iltimos ko’zingizni oching. Aytaman, nima desangiz aytaman. Yolvoraman, ko’zingizni oching. Allohim o’zingga shukur. Yaxshimisiz? Yaxshimisiz? Biron narsa desangizchi?
Amir: Yaxshiman, bezorilar qani?
Rayhon: Qochib ketishdi. Telefon, telefon haliyam bog’lanmayapti. Quloq soling, bu ahvolingizda mashinani boshqara olmaysiz. Tez yordam chaqirishimiz kerak.
Amir: Yo’q, shoshma, shoshma. Tez yordamga hojat yo’q. Ozgina dam olay, o’zimga kelib qolaman. Sen hozirgina nima deyotgan eding?
Rayhon: Nima dedim? Tez yotrdam chaqirishimiz kerak dedim.
Amir, Yo’q uni aytmayapman.Ko’zingizni ochsangiz aytaman…juda qiziqib ketyapman. Yana ozgina xushsiz yotganimda aytishga ulgurgan bo’larmiding? Umuman o’zimga kelmaganimda nima bo’lardi?
Rayhon: Unday demang. Qattiq qo’rqib ketdim.
Amir: Tushunarli. Qo’rquvda nima deganingni bimay qolibsan. Demalk meni sevmaysan.
Rayhon: Yo’q, hali unday gap aytmadimku.
Amir: Hozir qo’llaringni yuragimga qo’yaman. Shunda ko’laringni qochirmasang, o’zim hammasini tushunib olaman. Chiroyli ko’zlaringdan o’zim o’qib olaman, u ham seni sevadi deyman… Menga shu ham kifoya, hozirchalik…
Rayhon: Yo’limiz ustida biron kasalxona bormi?
Amir: Men bolalikdanoq bunaqa yaralarga ko’nikib qolganman. Ozgina vaqt o’tsa o’zim tuzalib qolaverganman.
Rayhon: Lekin Amir ahvolingiz yaxshiga o’xshamayapti. Hatto qarashlaringiz ham o’zgarib qolgan. Shifokorga ko’rinsak yaxshi bo’lar edi.
Amir: Nigohlarimni o’zgarib qolganini sababi sensan.
Rayhon: Ehtiyot bo’ling.
Amir: Seni qo’rqitmoqchi bo’ldim.
Rayhon: Amir ahir aytyapman-ku, yaxshi emassiz. Kasalxonaga borishimiz kerak, iltimos.
Kamol: Yo’nja surpriz haqida sotib qo’ygan bo’lsachi? Laylo ozgina gaplashib olsak nima deysan? Yo’qsa senga aytmoqchi bo’lgan gaplarimni boshqalardan eshitib qolishing mumkin. Gaplashamizmi?
Laylo: Masalga va’da bergandim, keyinroq gaplasharmiz.
Nigor: Xush kelibsizlar.
Amir: Xushvaqt bo’l, Nigor.
Suna: O’-o’-o’ bizning mashhur juftligimiz kelibdi-ku, xush kelibsizlar.
Amir: Bizni bunchalik orziqib kutayotganingizni bilmagandik.
Suna: Bilgangizda nima ertaroq kelgan bo’larmidingiz?
Jovidon: Xo’sh, qani kelinglarchi, qulog’imiz sizda. Nimalar qildinglar?
Hikmat: Ko’zlaringiz ichidagi sevinchni ko’rish dunyodagi har qanday ne’matdan azizroq bolalarim. Ketmaganing yaxshi bo’libdi.
Rayhon: Ruhsat bersangiz, men kiyimlarimni almashtirib chiqaman.
Jovidon: Albatda qizim, boraver.
Amir: Men ham ichkarida bo’laman.
Suna: Siz qayerga?
Amir: Ruhsat bersangiz kiyimlarimni almashtirsam maylimi? Qadrli singiljonim?
Suna: Xotinimni yolg’iz qoldirgim kelmayapti deyolmayapsizda a?
Jovidon: Suna bo’lar bo’lmas hazil qilaverma. Akangni o’z holiga qo’y. Kiraver bolam, o’zingga qara. Shu kunlarga yetkizganiga shukur.
Ovoz ayol: Suhbatingizga to’yolmay qoldik.
Jemre: Tushunmadim?
Ovoz ayol: O’zingni fdardingni aytayotganingda bulbukdek sayrayotgan eding. Miyamniyam achitib yubording. Loaqal ko’ngil uchun bizdanam so’ramaysanmi, o’zi nega bu yerdasan deb?
Jemre: Men bu yerning urf-odatlarini bilmayman. Aybga buyurmaysan. Aytib berishni xohlasang, jon deb eshitaman.
Ovoz ayol: Meniki vaqt xatosi. Noto’g’ri vaqtda, noto’g’ri joyda edim. O’zing tushunasan-ku.
Jemre: Qanaqa?
Ovoz ayol: Yana biroz aytsab, uyog’ini anglab olarsan. La’nati xotini bizni mehmonxonada ushlab old. Uzuginiyam o’sha zahoti yuziga otdi. Mengayam osilib ketdi. Qarshilik qilayotgan edim, zum o’tmay militsiya yetib keldi. Ko’z ochib yumguncha o’zimni qamoqxonada ko’rdim. Shu pulsiz zamonda. 500 dollardan ayrildim. Kuysam ham shu pulga kuyamanda.
Jemre: U erkak, ayoliga hiyonat qilib yurganmidi?
Ovoz ayol: kelib kelib shu yerini eslab qoldingmi? 500 dollardan ayrildim deyapman. Jemre Saygin ozodsan. Chiqaver. Borsangchi, qizaloq. Ortda qolgani rost bo’lsin.
Jemre: Nima bo’ldi? Kim keldi?
Amir: Xonamizga yolg’iz kira olmaysan. Agar kun kelib shubha uyg’onadigan bo’lsa, ko’zlaringni yum va shu soniyalarni yodga ol, yurak urushimni va senga bergan va’damni. Seni ko’z qorachig’imdek asrayman. Shunday go’zal soniyalarimiz bo’ladi-ki, boshing baxtdan aylanib qoladi. Sendan yagina iltimosim, bizga ishon. Nima his qilayotganingni bilaman. Seni majburlamayaman, sen nima desang shu bo’ladi. Ve bu uchun dunyodagi eng sabrli odam bo’lishga ham tayyorman.
Jemre: Men taksi to’htataman.
Suhaylo: jemre, shoshma. Oldin gaplashamiz.
Jemre: Uyga borib, keyin gaplashsak bo’lardi.
Suhaylo: Yo’q, uyga borguncha sabrim yetmaydi. Kel, anavi yerda o’tiramiz. Sen nimalar qilib yuribsan ? O’zingda ketib qolganing sengayam sezilyaptimi? Samalyotdan Tushar tushmas, advokatning mashinasida qayerga kelganimniyam farqlolmay qoldim.
Jemre: Odamlar g’iybat qiladi deb havotir olayotgan bo’lsangiz.
Suhaylo: Odamlarning nima deyishi bilan ishim yo’q, Jemre? Men qizimning qachon bunaqa odamga aylanganiga hayron qolayapman. Ayt qizim, men nima xató qildim-u, sen bu ahvolga tushding a?
Jemre: Oyi, sizning aybingiz yo’q. men, men Rayhon degan o’sha yuzsizni deb shu ahvolga kelib qoldim.
Suhaylo: Iltimos, Jemre bas qil.
Jemre: Ahir Amirni mendan tortib oldi. O’ylasam aqldan ozay deyapman, aqldan ozyapman oyi. Undan nafratlanaman.
Suhaylo: Yetar endi jemre, yetar. Sen oilali odam haqida gapiryapsan. Amir Rayhonning eri. Shuni miyangga yaxshilab quyib ol. Endi o’zingni yig’ishtirib ol. Aks holda, qiynalgan ham faqat o’zing bo’lasan.
Rayhon: Achitmayaptimi?
Amir: Yo’q.
Rayhon: Yaxshiyam, yarangiz kichkina ekan, uydagilar sezmadi. Nima bo’ldi, biron joyingiz og’riyaptimi?
Amir: yaxshiman, yaxshiman. Birdan boshim aylandi.
Rayhon: Yo’q,yuzingiz ham oqarib ketibdi.
Amir: Uyqusizlikdan bo’lsa kerak. Yaxshiman deyapmanku.
Rayhon: Yo’q, bunaqasi ketmaydi. Shifokorga boramiz.
Amir: Yo’q, Rayhim men yaxshiman. Shart emas, ozgina uxlab olsma o’tib ketadi.
Rayhon: E’tirozlar qabul qilinmaydi. Shundog’am uyga kelishdan oldin borishimiz kerak edi.
Amir; Sen mendan havotir olayapsanmi? Yana bir marta shunday qilsang, sanog’iniyam unutib qo’ysam kerak.
Rayhon: Qani turing, ketdik.
Amir: Rayhon menga har qaraganingda ko’zlaringda moychechaklar gullashini aytganmidim?!
Nigor: Hikmat bey, sizga jo’natishibdi. Iftorga taklifnoma bo’lsa kerak.
Hikmat: Jovidon qayerda?
Nigor: Kutayotganingizni aytgandim. Hozir keladi.
Jovidon: Hikmat?
Hikmat: kel, Jovidon.
Jovidon: Meni chaqirgan ekansiz, tinchlikmi?
Hikmat: Bugun sizlarni yaxshilab kuzatdim. Amir bilamn Rayhon baxtli. Kayfiyatlari ham joyida. Eng muhimi sen Rayhon bilan orangni yaxshilashni uddalabsan. So’zingda turding. Meni juda sevintirding.
Jovidon: Hikmat kech bo’lsa ham xatolarimni tushunib yetdim. Endi o’sha yomon kunlarimizni eslashni ham xohlamayman.
Hikmat: Hullas, advokat bilan gaplashdim. Shirkatdagi hissalaringni qaytarib olasan, mashinangni kredit kartalaringni, umuman o’zingga tegishli nima bo’lsa barini.