1-2-mavzu: Harakatli o‘yinlarni bolani yoshiga mos holda tanlash, tahlil qilish va o‘tkazish. Reja

O’YIN JARAYONIGA RAXBARLIK QILISH. O’YNOVCHILARNI XULQINI VA O’YINNI BORISHINI KUZATISH

O’yinni va o’yin vaqtida bolalarni fe’l-atvorini, xulqini birmuncha darajada o’zlashtirishi uni to’g’ri boshqarishiga bog’liq bo’ladi.

O’yinni o’z vaqtida tashkiliy ravishda boshlash juda zarur. Vaqtida boshlanmasdan ushlab turish o’yin qatnashchilarini o’yin oldi xolatini pasaytiradi, bolalarni o’yinga tayyorgarligini pasaytiradi. O’yinni boshlanishini to’xtatib qolish faqatgina shu xolatda bo’lish mumkinki, qachonki o’yin qatnashchilari komandani harakat qilish rejasini muxokama qilganda. O’yin shartli signal bo’yicha boshlanadi (Komanda, xushtak, chapak chalganda qo’lni yoki bayroqni silkitganda). Har xil buyruqda bolalarni harakat reaktsiyasini tezligini va aniqligini rivojlantirish uchun turli-tuman buyruq va signallarni ishlatishini tavsiya qilinadi. Rahbar belgilangan signal xaqida bolalarga oldindan aytib qo’yadi, shuning uchun barcha o’yinchilar o’yinni mazmunini tushuntirish va tegishli joylarni egallashlari kerak.
Keyinchalik raxbar o’yinni borishini diqqat berib ayrim o’yinchilarni xulq-atvori, xulqlarini kuzatib baradi va ularni harakatini yo’naltiradi.
Bolalarni o’yin qoidalariga ongli ravishda rioya qilishga o’rgatish kerak. O’yin qatnashchilari o’yin qoidalarini o’yinni tushintirish vaqtida bilib oladilar, lekin ularga agarda oldingi o’yin qoidalari yaxshi o’zlashtirilgan bo’lsa, ham, lekin ularga u to’g’risida o’yin jarayonini tez-tez eslatib turishi va to’ldirib borishi kerak. Agarda ko’pchilik o’yinchilar bir xil xatoga yo’l qo’yadigan bo’lsalar, unda u o’yinni to’xtatadi va o’yinga o’zgartirishlar kiritadi.
Rahbar murakkab o’yinlarni o’tkazishda dastlab bolalarni asosiy o’yin qoidalari bilan tanishtiradi, so’ngra o’yinni borish davomida qo’shimcha qoidalarni kiritadi.
O’yin keskin buyruq, baqiriq yoki chaqiriq bilan to’xtatish man etiladi. Shuning uchun bolalarni xushtak bo’yicha “Diqqat!” shartli signali bo’yicha to’xtatishga o’rgatish kerak.
Hammadan ko’proq o’ynovchilar o’zlarini ijodkorligini shunday o’yinlarda, namoyon qiladiki ya’ni ularga yoqadigan o’yinlar tez-tez namoyon bo’ladi. Raxabar bolalarni o’yinga qiziqtirish, bilish ularni ergashtira bilishi kerak. Buning uchun bolalarni imkoniyatlari va qiziqishlari ularni xoxishi va kayfiyatiga pedagogik jixatdan to’g’ri va ularni xis-tuyg’uga mos kelishini xisobga olgan xolda rahbarlik qiladi; ba’zi xollarda o’zini xulqi bilan bolalarni ergashtirib, o’yinda qatnashadi. Rahbar shu bilan bir vaqtda, o’yinga qiziqib ketmasdan, balki o’zini pedagogik vazifasini ham esdan chiqarmaslik kerak. O’yinda qatnashishi bilan birga, u nafaqat o’yinchilarda qiziqishni oshiradi va ayrim vaqtlarda ularga aloxida usulni, ayrim taktik kombinatsiyalardan dadili va yaxshilab foydalanishni ham ko’rsatadi.
Agarda rahbar o’yinda qatnashmaydigan bo’lsa, o’yinni kuzatish vaqtida, u o’yin qatnashchilari bilan birgalikda yutuq va kamchiliklarini birgalikda ko’rib chiqiladi.
O’yinchilarga topshirilgan, vazifani va u qoidalarni vijdonan bajarishgandagina ongli intizomga erishish mumkin. Ongli intizom o’yinni juda yaxshi o’zlashtirishga va uni qatnashchilariga yaxshi kayfiyat bag’ishlashiga yordam beradi. Natijada o’yin yana ham ko’proq qiziqarli bo’lib boradi. Bolalarda o’yinda o’zini tutishini ongli munosabatda bo’lishini tarbiyalaydi, ularni o’rtoqlarini mardonavor harakat qilishiga yo’naltiradi: “O’rtog’ingni qutqar!”, “Orqada qolayotganlarga yordam ber!”, “O’zingni o’rtoqlaring bilan maqsadga erishing!”, “O’zinga berilgan vazifani oxirigacha bajar, bo’lmasa komandang yutqazadi!”. Ayniqsa ko’proq diqqat-e’tiborni bolalarni jamoada o’ynashga odat bo’lingan o’yinlarga qaratilish kerak.
O’yin jarayonida o’ynovchilarni kayfiyatini xisobga olish juda zarur bo’ladi. Agarda o’yin yoqmagan bo’lsa va uni qanday sababalarga ko’ra yoqmaganligini xisobga olish kerak: juda ham sodda yoki uni teskarisi, murakkab bo’lish mumkin. Bunday xolatlarda o’yin qoidalarini almashtirish (murakkablashtirish va soddalashtirish), boshqa iloji topilmay qolganda, o’yinni uzoq vaqt davom etishini qisqartirish kerak.
Rahbarga o’yinni eng ko’proq havfli onlarni (murakkab to’siqlar ustidan sakrab o’tish, balandlikdan pastga sakrash, devor, asbob-anjomlar atrofida yugurish) xisobga olish zarur va har doim muxofaza qilishga tayyor bo’lish kerak. Bunda o’yinga qatnashmayotgan bolalarni jalb qilish maqsadga muvofiq bo’ladi.
O’yinda ayrim xolatlarda tartib buziladi, chunki raxbar o’yinni tushunib bo’lmaydigan qilib gapirib berganda kelib chiqishi mumkin. Bunday xolat tezda o’yin qoidalarini qo’shimcha tushuntirish kerak.
Shuningdek, intizom komandalarga noto’g’ri bo’linganda yoki o’yin boshilarini noto’g’ri tanlash natijasida buzilish mumkin. Bolalar to’palon qiladi uni achig’ini keltiradi. Komandalarni noto’g’ri bo’linganda (biri ikkinchisidan kuchli bo’lganda) o’yin vaqtida bo’sh bo’lgan komanda o’yin qatnashchilari ko’proq e’tiroz bildirishadi. Agarda o’yinchilarni soni teng bo’lganda komandalarda, raxbar yaxshi e’tibor bermasa, bunda ham yomon bo’lishi mumkin. Uni sezib, yomon ko’rib qolganda kechiktirmasdan xatoki to’g’rilashishi kerak.
O’yinda ko’proq o’zini tuta bilmaydigan o’yinchilar intizomni buzadilar. Ular bilan aloxida, yakkama-yakka tarbiyaviy ishlarni olib borish zarur: o’yin boshiga xakamlikka oid ma’sul rollarni yuklash mumkin, ayrim xollarda uning teskarisi bo’ladi, ya’ni o’yindan chetlashtiriladi. O’yin jarayonida muxim umumiy qiziqishlariga ega bo’lgan o’yin qatnashchilarini bir butun jamoaga birlashtiriladi.
O’ynovchilar o’rtasida sog’lom o’rtoqlik munosabatlari bo’lishi shart. O’yin g’oliblarini manmanlikka berilib ketishiga yo’l qo’ymaslik zurur va bu esa mag’lubiyatga uchraganlarni o’yinga bo’lgan qiziqishi sus o’tirishga olib keladi.
O’ynovchilarning o’zaro harakati o’rtoqlik va do’stlik asosida tashkil qilinganligi xis qilishlari shart.