1-mаvzu: xulq-аtvоr iqtisоdiyoti nаzаriyasining shаkllаnishi

Individ tejamkor investor sifatida. Nano darajadagi individual iqtisodiy agentning moliyaviy xatti-harakatlarini o'rganish kognitiv neyroilm, neyroiqtisodiyot va xulq-atvor iqtisodiyotining ishlanmalariga asoslanadi (J. Akerlof, D. Kahneman, A. Tverskiy, V. Smit). Psixologik eksperimentlar davomida olimlar voqelikni ob’yektiv idrok etishga xalaqit berishi va noaniqlik sharoitida shaxslarning qaror qabul qilishiga ta'sir ko'rsatishi mumkin bo'lgan, ayniqsa moliyaviy bozorlarga xos bo'lgan "soxta xotira" fenomeni haqida xulosaga kelishdi. Odamlarning xulq-atvorini real modellashtirish omonatchilar va investorlar xatti-harakatlarining motivlari va omillarini, ularning tavakkalchilikka moyilligini, muayyan moliyaviy strategiyalarni tanlashni chuqur o'rganishni talab qiladi.
Individ mikrokorxona egasi sifatida. Nanokorporatsiya - mikrobiznes, D.Pinkning so'zlariga ko'ra, "dahshatli kichik" bo'lib qolmoqda, uning hajmi egalarining
shaxsiy xohish-istaklarini aks ettiradi va raqobat strategiyasining asosini tashkil qiladi. Axborot iqtisodiyotida ishlab chiqarish vositalari hamma uchun mavjud bo'lib, ular arzon bo`lib, ularni uyda saqlash va bir kishi o`zida saqlab turishi mumkin. "Ishdan uyga" biznes migratsiyasi tendentsiyasi mavjud. Buning sababi, xarajatlarni deyarli nolga tushirish, bozorga kirishdagi to'siqlarni bartaraf etish imkonini beruvchi raqamli texnologiyalardir. K. Meyer ta'kidlaganidek, o'z chegaralari bilan yopilib qolgan, yuqoridan pastga qaraydigan monolit tashkilotlarda yangi munosabatlarni shakllantirish va bozor qiymatini yaratishning uzluksiz jarayonidagi atom birliklari tarmog'iga o'tish sodir bo'ladi, bu esa resurslarni boshqarish g'oyasi pastdan yuqoriga o'zgarishiga olib keladi.
Individ biznes birligi sifatida. Nanoiqtisodiyot ish joyining iqtisodiyoti sifatida ta'riflanadi. Ushbu yondashuvning asosini iqtisodiy genetika va evolyutsion iqtisodiyot tashkil etadi, bu esa operativ boshqaruv uchun nanotexnologiyalarni yaratish va qo'llash, mehnat unumdorligini, korxonalar samaradorligini va global miqyosda raqobatbardoshligini sezilarli darajada oshirish imkonini beradi. P.Druker alohida toifani – yuksak intellektual va ijodiy salohiyatga ega “bilim xodimlari”ni belgilaydi. Shuning uchun har bir ishchining o'ziga xos ko'nikmalari va bilimlarini imkon qadar samarali qilish muhimdir. Uning fikricha, tashkilotning bilimlarni o‘zlashtirib, uni tez muomalaga kiritish qobiliyati eng yuqori raqobatdosh ustunlik hisoblanadi.Bu jarayonda har bir xodimning xo‘jalik birligi sifatidagi o‘rni muhim.