Tadqiqotchilar ikkita xulosa chiqarganlar. Birinchisi. Munosabatlarning tuzilish va ishga qanchalik ko’p e’tibor qaratilsa, quyidagi sharoitlarda shunchalik katta samaraga erishiladi: natijalar olish maqsadida kimdandir (etakchilardan tashqari) kuchli bosim; - natijalar olish maqsadida kimdandir (etakchilardan tashqari) kuchli bosim;
- vazifa xodimlarni qanoatlantiradi;
- xodimlarni axborotlar va ish haqidagi ko’rsatmalar olishi yetakchiga bog’liqdir;
- boshqaruvchanlik ko’lamiga rioya qilinadi.
Quyidagi holda munosabatlar va xodimlar zaruriyatlariga mos keluvchi narsaga kuchaytirilgan e’tibor qaratilsa, samara beradi: - vazifalar mashaqqatli bo’lsa;
- xodimlar boshqaruvda ishtiroq etishga moyillar;
- xodimlar nimanidir o’zlari o’rganishlari kerak;
- ular, bu narsa ishni bajarishga ta’sir qilishini his qiladilar;
- etakchi va xodimlar statusida katta farqlar mavjud emas.
Ikkinchi xulosa. Yetakchilikning samaradorligi yana boshqa omillar- tashkiliy madaniyat, texnologiya, ishdan qanoatlanganlikka ham bog’liq 3.Michigan Universitetining tadqiqotlari. U samarali va samarasiz yetakchilar hulqidagi farqlarni belgilashni o’z oldiga maqsad qilib qo’ygan. Yetakchi hulqidagi ikkita o’zgaruvchanlar asos qilib olingan: yetakchining e’tiborini ishga va xodimlarga qaratish. Tadqiqot natijalari samarali yetakchi haqida quyidagi xulosalarni chiqarishga imkon bergan: - u xodimlarni qo’llab quvvatlaydi va ular bilan yaxshi munosabatlarni rivojlantiradi;
- xodimlarni boshqarishga shaxsiy emas, balki guruhli yondoshuvdan foydalanadi;
- ish va jiddiy vazifalarni bajarishning chegaraviy yuqori darajasini o’rnatadi.
Eng yaxshi uslubni belgilay olmay, tadqiqotchilar shunday xulosaga keldilarki, xodimlarni qo’llab quvvatlash va ularni qarorlar qabul qilishga jalb qilish samarali yetakchilikning sharti bo’ladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |