Partiyasi (AIP) yetakchisi Gulbiddin Hikmatyor,
Mudofaa vaziri
etib esa Afg‘oniston Islom Jamiyatining mashhur qo‘mondoni Ah
mad Shoh Mas’ud tayinlandi. Shunday bo‘lsada, mamlakatdagi
vaziyat barqarorlashmadi. Chunki, G.Hikmatyor mujohidlaming
o‘tish hukumati uning ishtirokisiz
tuzilganligini hamda ilgari
sho‘roparast hukumatga xizmat qilgan A.Do‘stum bilan mujohidlar
olib borayotgan munosabatlari95 uni qanoatlantirmasligini bahona
qilib, Kobuldagi mujohidlar hukumatiga qarshi muxolifat mavqeida
turdi hamda har qanday yon berishlarga
bormasdan Kobul shahri
va uning atroflarini og‘ir artilleriya vositasida tinimsiz o‘qqa tuta
boshladi.
Garchi, B.Rabboniy hukumati yigirmadan ortiq turli siyo
siy kuchlaming manfaatlarini inobatga olib,
ulaming vakillaridan
iborat tarkibda tuzilgan bo‘lishiga qaramasdan,
tez orada ular
o‘rtasida jiddiy bo‘linish yuz berdi. B.Rabboniy hukumatida
mudofaa vaziri lavozimini egallagan A.Mas’udning barcha harbiy-
siyosiy gumhlami o‘z qo‘l ostiga birlashtirishga
intilishi uning
A.Do‘stum bilan, keyinchalik hazoriylar bilan munosabatlarini
keskinlashtirib yubordi. Siyosiy kuchlar o‘rtasida
yuqoridagi kabi
kelishmovchiliklar “hamma hammaga qarshi” tamoyili bo‘yicha
o‘zaro umshga aylandi. Sho‘roparast hukumat davrida Afg‘oniston
yagona davlat tuzilmasini tashkil etgan bo‘Isa, endi u mahalliy
harbiy-siyosiy gumhlar tomonidan nazorat qilinayotgan ta’sir zona
(tanzim)larga bo‘linib ketgan edi96.
Hokimivat uchun o‘zaro kurash
va sivosiv tarqoqlikning
kuchavishi.
1993-yil
davomida
va
1994-yilning
boshida
Afg‘onistonda ijtimoiy-siyosiy va harbiy vaziyat nihoyatda
chigallashib ketdi hamda afg‘on xalqi
uchun yana fojiali sinovlar
Do'stlaringiz bilan baham: