Xulosa - Yer paydo boigandan to hozirga qadar bo'lgan rivojlanish muddati eralarga, ular davrlarga, davrlar esa epoxalarga bo'linadi.
- Eralarning nomi yunoncha «arhey» — «eng qadimgi*, «proterozoy» — «dastlabki hayot», «paleozoy» — «qadimgi hayot», «mezozoy» — «oirta hayot», «kaynozoy» — «yangi hayot* degan ma'nolarni bildiradi.
- Davrlarning nomi mazkur yer qatlami dastlab o'rganilgan geografik tuman, masalan, «devon» — Angliyadagi devon grafligi, «perm» — Rossiyadagi Perm shahri, «yura» — Fransiyadagi yura tog'i nomi bilan ataladi. Davrlar yana yer qatlamida ko'p uchraydigan yotqiziqlar, masalan, "karhon" yoki «toshko'mir» davri — toshko'mir yotqiziqlar, «bo'r» davri — bo'r yotqiziqlar ko'pligi bilan nomlanadi.
Fransuz biologi Jorj Kyuve korrclyaisiya qonuniga muvofiq o'lib keigan hayvonlarning ayrim suyaklariga qarab ularning butun tashqi qiyofasini tiklash metodini — rekonstruksiya melodini ishlab chiqdi va unga asoslanib juda ko'p hayvonlarning qiyofasini liklashga muvofiq bo'ldi. Rekonstruksiya melodi kalla. qo'l-oyoq va (anadagi boshqa suyaklar. muskullarni o'zaro taqqoslash nisbaiini aniqlashga asoslanadi. - Fransuz biologi Jorj Kyuve korrclyaisiya qonuniga muvofiq o'lib keigan hayvonlarning ayrim suyaklariga qarab ularning butun tashqi qiyofasini tiklash metodini — rekonstruksiya melodini ishlab chiqdi va unga asoslanib juda ko'p hayvonlarning qiyofasini liklashga muvofiq bo'ldi. Rekonstruksiya melodi kalla. qo'l-oyoq va (anadagi boshqa suyaklar. muskullarni o'zaro taqqoslash nisbaiini aniqlashga asoslanadi.
Yer rivojlanishining tarixi era va davrlarga bo'linishi tasodifiy emas. Bir eraning tamomlanishi ikkinchi eraning boshianishi odatda Yer qiyofasining, masalan, quruqlik va dengizlarning o'zaro nisbatining, tog' hosil qilish jarayonining jadallashishi, organik olam rivojlanishining o'zgarishi bilan uzviy aloqador. Era va davrlarning doimiylik muddatlarini aniqlashda «Yer soati» radioaktiv elementlarning parchalanishida hosil bo'lgan mahsulotlar qoldig'ini o'zaro taqqoslashdan foydalaniladi. Bunday parchala-nish har qanday tashqi muhit sharoitida ham muttasil tezlikda boradi. Masalan, olim-larning hisoblashicha 1 kg uran har 100 mln yilda 985 g uran, 13 g qo'rg'oshin, 2 g geliy hosil qiladi. - Yer rivojlanishining tarixi era va davrlarga bo'linishi tasodifiy emas. Bir eraning tamomlanishi ikkinchi eraning boshianishi odatda Yer qiyofasining, masalan, quruqlik va dengizlarning o'zaro nisbatining, tog' hosil qilish jarayonining jadallashishi, organik olam rivojlanishining o'zgarishi bilan uzviy aloqador. Era va davrlarning doimiylik muddatlarini aniqlashda «Yer soati» radioaktiv elementlarning parchalanishida hosil bo'lgan mahsulotlar qoldig'ini o'zaro taqqoslashdan foydalaniladi. Bunday parchala-nish har qanday tashqi muhit sharoitida ham muttasil tezlikda boradi. Masalan, olim-larning hisoblashicha 1 kg uran har 100 mln yilda 985 g uran, 13 g qo'rg'oshin, 2 g geliy hosil qiladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |
