Aql uz Aqlingiz uchun ozuqa, kashfiyotlar, olimlar, kitoblar


O’RMONGA ZAMBURUG’LAR KERAKMI?


Download 0.84 Mb.
Pdf ko'rish
bet7/10
Sana28.04.2020
Hajmi0.84 Mb.
#101849
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10
Bog'liq
mojiza kitob 1 bolalar uchun unversal (2)


O’RMONGA ZAMBURUG’LAR KERAKMI? 

 

 

Bu  savol  hech  biringizning  xayolingizga  kelmagan,  desak,  xato  bo’lmaydi.  Biz 



zamburug’larni yaxshi ko’ramiz va shuning uchun ularni tergani o’rmonga boramiz. Ammo 

nega  ular  aynan  o’rmonda  o’sadi?  Aniqlanishicha,  odamlar  zamburug’siz  ham  yashashi 

mumkin ekan, ammo ular o’rmonga juda ham kerak. 

 

Har  yilgi  bargrezon  natijasida  o’rmon  saltanatining  har  gektar  yeriga  ikki  tonnadan 



oshiq chirigan moddalar yig’ilib qoladi. 

 

Bundan  tashqari,  u  yerda  daraxtlar  qulaydi,  shoxlar  sinadi,  kuzda  pishgan  mevalar 



to’kiladi,  hayvonlar va hasharotlar o’ladi.  Agar ularning hammasi  shu holicha  qolib,  asrlar 

davomida yig’ilib borsa, sayyoramiz yuzasida yangi o’simlik jonivorlar avlodi uchun yashash 

sharoiti va joy qolmasligi shubhasiz. 

 

Sarflagan  ozuqa  moddalarini  chirimagan  o’simliklar  va  jonivorlarda  qolib  ketgani 



uchun qaytib ololmagan yer oriqlab ketadi. 

 

Bunday bo’lmasligi uchun zamburug’lar kerak. Ular qurigan o’simliklar va hayvonlar 



jasadidagi  organik  moddalarni  parchalaydi  va  oddiy  noorganik  moddalarga  aylantiradi. 

Noorganik  moddalar  yerga  qaytadi  va  yangi  o’simliklar  uchun  ozuqa  bo’lib  xizmat  qiladi. 

Shunday qilib, tabiatda biologik muvozanat qaror topadi. 

 

Qalpoqsimon zamburug’lar bepoyon zamburug’lar saltanatining  kichik bir bo’lagidir. 



Uning aksariyat qismi tabiatda mikroskopik, ya'ni ko’z bilan ko’rib bo’lmaydigan shakllarda 

mavjuddir. Ular orasida o’rmon uchun foydali bo’lganlari ham, juda zararlilari ham bor. 

 

Qalpoqsimon  zamburug’lar  o’rmon  uchun,  asosan,  foydali.  Ular  qurib  qolgan 



daraxtlarning  chirishini  tezlashtiradi.  Ammo  kuzgi  to’nka  zamburug’i  deb  ataluvchi 

zamburug’  o’rmonning  haqiqiy  dushmani  ham  bo’lishi  mumkin.  Ko’pincha  u  to’nkalar  va 



AQL.uz – Aqlingiz uchun ozuqa, kashfiyotlar, olimlar, kitoblar     

www.aql.uz

 

yiqilgan daraxtlar ustida o’sadi, biroq ba'zida eman, qaragay va hatto olma nihollariga ham 



ko’chib o’tishi, ildizlarini chiritish natijasida nobud qilishi mumkin. 

 

Lekin bunday zamburug’larning mavjudligi boshqa zamburug’larning o’rmon oldidagi 



ahamiyatini tushirmaydi. Biologlar «mikoriz» yoki «zamburug’ildiz» degan bir tushunchadan 

foydalanishadi.  Zamburug’ning  giflar  deb  ataladigan  ingichka  iplari  daraxtlar  ildizini  o’rab 

oladi,  natijada  zamburug’  va  daraxt  o’rtasida  o’zaro  foydali  hamkorlik  qaror  topadi. 

Zamburug’  o’zi  topolmagan  uglevodlarni  daraxt  ildizidan  oladi,  evaziga  esa  daraxt  hayoti 

uchun muhim ahamiyatga ega bo’lgan kaliy, fosfor, azot va boshqa mikroelementlar beradi. 

YEYISHLI ZAMBURUG’ VA QURBAQASALLA 

O’RTASIDA QANDAY FARQ BOR? 

 

 



Ular urtasida hech qanday farq yo’q. Fan tilida «qurbaqasalla» degan zamburug’ turi 

yo’q. Odamlar zaharli zamburug’larni qurbaqasallalar deb ataydi. Botaniklar uchun bu atama 

hech bir ilmiy qimmatga ega emas. Ular uchun yeyishli yoki biz qurbaqasalla deb ataydigan 

zaharli zamburug’lar o’rtasida hech qanday farq yo’q. 

 

Zamburug’lar  to’g’risidagi  tasavvurlarning  aksariyati  yanglishdir.  Zaharli  zamburug 



turlari juda oz. Ammo ular yegan kishini o’ldiradi. Shuning uchun ham zamburug’ni, zaharli 

yoki zaharsiz ekanini to’la bilib olmaguncha, yemay turgan ma'qul. 

 

Odamlar zamburug’larning zaharliligini hamisha ham to’g’ri aniqlay olmaydi. Masalan, 



soyabonga o’xshash zamburug’larning barchasi zaharli degan qarash unchalik to’g’ri emas. 

Mabodo,  pishirilayotgan  zamburug’larni qo’zg’ab turgan  kumush  qoshiq qorayib  qolsa,  bu 

o’sha zamburug’larning zaharli ekanini bildirmaydi. Bunday qarash ham noto’g’ri. 

 

Pushti  plastinkali  zamburug’lar  yeyishli,  degan  yanglish  fikr  ham  bor.  Uning  paydo 



bo’lishiga  sabab  bo’lgan  hol  ikki  xil  yeyishli  zamburug’  turining  qalpog’i  ostida  pushti 

plastinka  mavjudligidir,  eng  zaharli  zamburug’larning  esa  oq  plastinkasi  bor.  Ammo  bu 

tafovut  unchalik  ko’zga  tashlanib  turmaydi.  Bundan  tashqari,  ko’pgina  yeyishli 

zamburug’larning plastinkalari pushti rangda ham emas. Angliyada zaharli zamburuglarning 

«o’lik qalpoq» deb ataladigan birgina turi bor. Zamburug’ dastlab yerga ko’milgan tuxumga 

o’xshaydi,  so’ngra  qora  markazli  va  oq  oyoqli  zaytunsimon  yoki  ko’kimtir-sarg’ish 

qalpoqchaga aylanadi. 

 

Zaharli zamburug’lar uni yegan kishini muqarrar o’ldiradi. Imperator Neron bir guruh 



mehmonlarni zamburug’lar bilan zaharlab o’ldirgani to’g’risida rivoyat bor. Zamburug’ yeb 

zaharlanmaslikning eng yaxshi yo’li ularni magazindan sotib olishdir. 

Zamburug’lar va mog’or bir oilaga mansub. Ushbu guruhga mansub boshqa o’simliklar kabi 

ularda yashil modda yo’q. Bunday moddaga ega bo’lmagan o’simliklar o’ziga ozuqa ishlab 

chiqara olmaydi. Ular xlorofillga ega bo’lgan boshqa bir o’simlik yonida o’sadi va to’laligicha 


unga qaram bo’ladi. Zamburug’lar o’ta nozik o’simlikdir. Ular, asosan, suvdan tarkib topgan 

bo’ladi, shuning uchun quruq shamol va jazirama oftobga bardosh bera olmaydi. 

 

DENGIZ SUVO’TLARI QANDAY O’SADI? 

 

 



Agar  uyingizda  akvarium  —  oynajom  bo’lsa,  undagi  suv  yuzasida  qayerdandir 

ko’kimtir to’shqinlar paydo bo’lib qolganini ko’rgansiz, albatta. Bular — suvo’tlar. Ko’l yoki 

hovuzlarda cho’milganingizda, oyog’ingizga ilashib qoladigan baqato’nlar ham suvo’tlardir. 

Suvo’tlarning  minglab  turlari  bor.  Ular  botqoqliklarda,  hovuzlarda,  daryolarda  va  hatto 

okeanlarda  ham  o’sadi.  Ularning  kattaligi  ham  turlichadir.  Suvo’tlarning  o’lchami  mayda 

g’ovak  mikroorganizmlardan  uzunligi  30  metrgacha  bo’lgan  zich  va  mustahkam  dengiz 

o’simliklarigacha yetadi. 

 

Suvo’tlar o’simliklar dunyosining eng sodda shakllaridir. Ulardan ayrimlari bir mustaqil 



hujayradan  tarkib  topgan.  Boshqalari  uzun  zanjirlar  hosil  qiladi.  Yana  boshqa  birlari  esa 

hujayralarning  butun  boshli  tarmog’ini  vujudga  keltiradi.  Ba'zilari  ajralib  chiqib,  yangi 

joylarga ko’chib o’tadi. 

 

Suvo’tlar  tarkibidagi  xlorofill  Quyosh  nurlarini  yutishga,  ularga  o’zlari  uchun  oziq 



moddalar ishlab chiqarishga yordam beradi. Suvo’tlar aynan shunisi bilan o’zlariga qarindosh 

o’simlik bo’lmish zamburug’lardan farq qiladi. 

 

Yashil suvo’tlar turg’un suv havzalarida suv yuzasidagi to’shqin sifatida keng tarqalgan. 



Ayrim ulkan dengiz suvo’tlari va laminariya (qo’ng’ir suvo’tlar)da sarg’ishmalla pigment ham 

bor.  Ayrim  malla  suvo’tlarning  poyasi  shu  qadar  mustahkam  va  pishiqki,  ulardan  arqonlar 

ham tayyorlash mumkin. Ayrim suvo’tlardan yod olinadi. 

 

Qizil  suvo’tlar  shakli  nozik  eng  chiroyli  dengiz  usimliklaridir.  Ular  anvoyi  qizil 



ranglarga ega va bo’liq o’sadigan joylarda dengiz suvining rangi ham Qizil dengizdagi kabi 

qizg’ish rangda bo’ladi. 

 

Diatom suvo’tlarning mayda tangasi bor. Suvo’tlar nobud bo’lgandan so’ng bu tangalar 



dengiz tubiga tushadi va bir necha metrdan iborat cho’kindilar hosil qiladi. 

 

DIATOM SUVO’TLAR 

 

 

Diatom  suvo’tlar  mayda  bir  hujayrali  o’simliklardir.  Ularni  Yer  sharining  barcha 



suvliklarida ko’plab uchratish mumkin. 

 

Eng katta diatom suvo’tlarni ko’z zo’rga ilg’aydi, eng kichiklarining uzunligi esa 0,025 



millimetrga yetadi. Ular juda kichik bo’lsada, o’zlariga granitday mustahkam tosh boshpana 

qurib oladi. Diatom suvo’tlarning 10 mingdan oshiq turi bor. Ularning shakli turlicha. 



AQL.uz – Aqlingiz uchun ozuqa, kashfiyotlar, olimlar, kitoblar     

www.aql.uz

 

 

Ularning  turarjoyi  qutining  ustki  va  ostki  qismlari  kabi  bir-birining  ustida  turuvchi 



ikkita  chig’anoqdan  tarkib  topgan,  chekkalari  belbog’day  bir-biriga  tutashib  ketgan.  Ichida 

o’simlik bor. 

 

Aksariyat  diatom  suvo’tlar  suvda  suzib  yuradi  yoki  yelimshakni  eslatadigan  modda 



yordamida toshlarga, kattaroq o’simliklarga yopishib oladi. Ayrimlari esa bir joydan boshqa 

joyga erkin suzib yuradi, ammo ularning qanday qilib mustaqil harakat qilishi noma'lum. 

 

Diatom  suvo’tlar  bo’linish  yo’li  bilan  ko’payadi.  Quticha  ichidagi  hujayra  bo’linishi 



bilan  quticha  ham  ikkiga  ajralib  ketadi.  Har  bir  yarim  chig’anoq  mustaqil  hayot  va  o’ziga 

yangi turar joy qura boshlaydi. 

 

Diatom suvo’tlar bizning hayotimizda muhim ahamiyatga ega. Boshqa o’simlik turlari 



bilan bir qatorda ular okeanning asosiy o’simlik organizmlari hisoblanadi. Ular suvda erigan 

mineral  moddalarni  organik  moddalarga  aylantirib  beradi,  shuningdek,  suvda  hayot 

kechiradigan  baliq,  kit  va  boshqa  jonivorlar  uchun  oziq-ovqat  manbai  bo’lib  xizmat  qiladi. 

Baliqning jigarida yig’iladigan suvo’tlar yog’i sanoat yo’li bilan olinadi. Yog’lar vitaminlarga 

juda boy. 

 

DENGIZ KARAMI QANDAY O’SADI? 

 

 

Suvo’tlar  dunyosi  bepoyon  va  xilma-xildir.  Tabiat  ularga  kelganda,  o’z  marhamatini 



ayamagan.  Suvo’tlar  o’simliklar  saltanatida  o’ziga  xos  o’rin  egallaydi.  «Suvut» 

tushunchasining o’ziyoq u suvda yashashini bildiradi. Ammo suvo’tlar daraxtlar po’stlog’ida, 

nam  toshlarda  va  turli  tuproq  yuzalarida  ham  yashashi  mumqin.  Suvo’tlar  boshqa  suv 

o’simliklaridan bargi, ildizi va guli yo’qligi bilan farqlanadi. Ular  hujayralarning bo’linishi 

yoki sporalar yordamida ko’payadi. Ularning tanasi qat (sloyovishe) deb ataladi. Suvo’tlarning 

rangi,  shakli  va  o’lchami  o’zaro  farq  qiladi.  O’simlik  planktoni  («plankton»  yunoncha 

«darbadar» degan ma'noni anglatadi) faqat mikroskop yordamida ko’rish mumkin bo’lgan bir 

hujayrali suvo’tlardan tarkib topadi.  U dengiz va okeanlar to’lqini bilan birga suzib yuradi. 

Boshqa  suvo’tlar  esa  dengiz  tubiga  «langar»  tashlab,  60  metrgacha  usadi.  Ayrim  joylarda, 

masalan,  Meksika  ko’rfazida  ular  butun  boshli  o’rmonlar  hosil  qiladi.  U  yerda  mevali 

sargassum ko’p uchraydi. Kuchli to’lqinlar ularni ildizi bilan yulib oladi, Golfstrim esa okean 

ichkarisiga oqizib ketadi. Ular Bermud orollari yaqinidagi sayozliklarga to’planib, qaytadan 

ildiz  otadi  va  sermavj  Atlantika  bag’rida  sokin  Sargasso  dengizini  hosil  qiladi.  Aslida 

sargassumning hech qanday mevasi yo’q. Ammo butun suvo’t suzgich vazifasini o’taydigan 

kalta oyoqli havo pufakchalari bilan qoplangandir. Xuddi shu pufakchalar mevaga o’xshaydi. 

 

Suvo’tlar  baliq  va  boshqa  dengiz  jonivorlariga  oziq  bo’lib  xizmat  qiladigan  kislorod 



ishlab  chiqaradi.  Ammo  inson  uchun  eng  foydali  suvo’t  laminariya  yoki  dengiz  karamidir. 

Laminariyalar  mo’'tadil  va  Arktikaning  dengiz  mintaqalaridagi  20  metr  chuqurlikda  o’sadi. 

Ko’pgina mamlakatlarda dengiz karamidan odamlar uchun oziq va jonivorlar uchun xo’rak 

sifatida foydalaniladi, undan qimmatli preparatlar olinadi. Dengiz karami azal-azaldan Xitoy 

va  Yaponiyada  keng  qo’llanib  keladi.  Undan  ikra,  salat,  konserva  va  hatto  konfetlar 

tayyorlanadi.  Sharq  xalq  tabobati  bu  suvo’tlarga  hamisha  alohida  bir  e'tibor  bilan  qarab 

kelgan. Xitoy imperatori XIII asrda odamlarga laminariyani parhez va kasalliklarning oldini 

oluvchi mahsulot sifatida iste'mol qilish majburiyatini yuklovchi farmon ham chiqargan. 

 

Ayni  paytda  ko’pgina  mamlakatlar  aholisi  laminariyani  maxsus  dengiz  polizlarida 



o’stirishadi.  Dengiz  karamining  shifobaxsh  xususiyati  qadim  zamonlardan  beri  ma'lum.  U 

oqsil, yog’ va ko’plab darmondorilarga boy. Yaponiyada undan sanoat miqyosida yod ishlab 

chiqariladi. 

 

LISHAYNIKLAR NIMA? 



 

 

Lishayniklar  ildizsiz,  yaproqsiz  va  gulsiz  o’simliklardir.  Lishayniklarning  ochiq 



kulrang, oqimtir va yorqin yashil rangdagi turlari uchraydi. 

 

Lishayniklarning sayyoramizning barcha burchaklarida 16 000 mingga yaqin nomdagi 



turlari  uchraydi.  Ularni  Quyosh  nuri  jizganak  qilib  kuydiradigan  sahrolardan  tortib, 

Antarktidaning  tap-taqir  qoyalarida  ham  uchratish  mumkin.  Ular  tashlandiq  yerlarda, 

toshlarda,  oriq  tuproqda,  qulagan  daraxtlarda,  yog’och  po’stlogida  —  barcha  sharoitlarda 

hayotga  moslashib  ketaveradi.  Lishayniklarga  na  jazirama,  na  sovuq,  na  namlik  va  na 

qurg’oqchil  iqlim  to’sqinlik  qila  olmaydi.  Ular  zararli  chang, zavod  mo’rilarining  tutuni  va 

boshqa shahar «ajoyibotlari» bor joyda uchramaydi, xolos. 

 

Aslida har qanday lishaynik yagona organizmni tashkil etuvchi ikkita o’simlikdan tarkib 



topadi. Bunday o’simliklardan biri zamburug, ikkinchisi esa suvo’tdir. Lishaynikning asosiy 

qismi  kulrang  ipsimon  zamburug’dan  iborat.  Uning  tolalari  o’rtasida  suvo’tning  yashil 

hujayralari joylashgan bo’ladi. 

 

Suvo’t  yashil  o’simlik  sifatida,  kulrang  zamburug’dan  farqli  o’laroq,  o’ziga  kerak 



bo’lgan ozuqani  mustaqil ishlab chiqara oladi. Shuning uchun lishaynikning  «zamburug’»  

qismi suvo’t hisobiga oziqlanadi, o’z navbatida suvo’t zamburug’ tevarak-atrofdan yutib olgan 

namlikdan  foydalanadi.  Shuningdek,  zamburug’  noqulay  ob-havo  sharoitlarida  suvo’tga 

boshpana  ham  beradi.  Tirik  organizmlar  o’rtasidagi  bir  taraf  ikkinchi  bir  tarafning  kuchli 

tomonidan  foydalanadigan  bunday  o’zaro  munosabat  simbioz  deb  ataladi.  «Simbioz» 

yunoncha so’z bo’lib, «birgalikda yashash» degan ma'noni bildiradi. 

 

Lishayniklar  sekin  o’sadi,  ammo  juda  uzoq  yashaydi.  Olimlarga  ma'lum  ayrim 



lishayniklar koloniyasi (to’p-to’p bo’lib yashovchi o’simliklar) bundan, taxminan, ikki ming 

AQL.uz – Aqlingiz uchun ozuqa, kashfiyotlar, olimlar, kitoblar     

www.aql.uz

 

yil  muqaddam  paydo  bo’lgan  ekan.  Lishayniklarning  ayrim  turlari  sporalar  yordamida 



ko’payadi. Ammo ularning aksariyati shamol bir joydan boshqa joyga uchirib ketadigan katta 

o’simliklar  bo’laklari,  hayvonlar  yoki  ona  poyasidan  osongina  sinib  tushadigan  maxsus 

o’simtalar yordamida tarqaladi. 

 

Lishayniklar  o’simliklar  orasida  birinchi  bo’lib  tap-taqir  qoyalarni  «o’zlashtira» 



boshlaydi.  Shu  yo’l  bilan  ular  asta-sekin,  ammo  muqarrar  ravishda  tog’  jinslarining  yuzaki 

qatlamini yemirib, tosh changiga aylantiradi. Ushbu chang boshqa qurib qolgan va chiriyotgan 

lishayniklar bilan birga tuproqda yupqa qatlam hosil qiladi. So’ngra unda asta-sekin boshqa 

o’simliklar ildiz otib, o’sa boshlaydi. 

 

QIRQQULOQ HAM GULLAYDIMI? 

 

 



Qadimgi  rivoyatlar  va  afsonalarda  qirqquloqning  guli  ko’p  tilga  olinadi.  Ularda 

aytilishicha, qirqquloq har yili bir marta, ya'ni 24 iyunga o’tar kechasi, cho’qintiruvchi Ioann 

tug’ilgan kun gullar emish. Qirqquloq gulini topib olgan kishi baxtli va boy-badavlat bo’lar 

emish.  Boshqa  bir  rivoyatda  aytilishicha,  qirqquloq  gullagan  yerda  dafina  bo’lar  emish. 

Haqiqatan  ham  qirqquloq  gullaydimi?  Ma'lum  bo’lishicha,  u  faqat  ertaklarda  gullar  ekan. 

Tabiatan qirqquloq gullamaydi,  urug’  ham  hosil  k.ilmaydi,  aksincha,  tirik tug’uvchilar deb 

ataladigan turlarning yaproqlarida hosil bo’ladigan kurtaklar hamda o’qildizlarning bo’linishi 

natijasida va sporalar yordamida ko’payadi. Sporalar o’simlik va zamburug’larning ko’payish 

va  tarqalishga  xizmat  qiladigan  maxsus  hujayralaridir.  Nam  yerga  tushgan  sporalar  unib 

chiqadi  va  urug’langandan  so’ng  yangi  o’simlikka  aylanadi.  Qirqquloq  sporalar  yordamida 

ko’payadigan  o’simliklar  orasida  keng  tarqalgandir.  Uning  11  000  ga  yaqin  turi  bor.  Ular 

butun  Yer  shariga  tarqalgan,  ammo  aksariyati  namlikni  xush  ko’rgani  uchun  tropiklarning 

tog’li o’rmonlarida o’sadi. 

 

CHANGLANISH NIMA? 

 

 

Gul  gulli  (urug’li)  o’simliklarning  ko’payish  organidir.  Boshqacha  aytganda,  gul 



o’simliklarda gulchang yoki urug’ va yoxud ikkalasini ham birgalikda hosil qiladi. 

Gulning asosiy qismi onaliklar va otaliklardir. Ko’pgina gullarda (hammasida emas) markazda 

joylashgan (bitta yoki bir nechta) onalik va uni har tomondan o’rab turgan otaliklar bo’ladi. 

 

Onalikning  quyi  qismidagi  yo’g’on  joyda  urugkurtak  deb  atalgan  mayda  tanachalar 



bo’ladi.  Ularning  har  biri  sharoit  qulay  bo’lgan  vaziyatda  urugga  aylanishi  mumkin. 

Urug’kurtakning  eng  muhim  qismi  mayda  tuxumhujayradir.  Tuxumhujayralar  shu  qadar 

maydaki, ularni faqat mikroskop yordamida ko’rish mumkin. 


 

Har  bir  otalikning  tubida  gulchang  to’la  qopcha  bor.  Ko’payish  davri  kelganda,  bu 

qopchalar ochilib, sariq rangdagi va mayda kukun holidagi gulchanglar atrofga tarqaladi. 

 

Urug’  hosil  bo’lishi  uchun  gulchanglar  qaysidir  yo’l  bilan  onalikka  tushishi  kerak. 



Gulchangning  otalikdan  onalikka  ko’chish  jarayoni,  u  qanday  ro’y  berishidan  qat'i  nazar, 

changlanish deb ataladi. 

 

Bir  qancha  changlanish  usullari  bor.  Bu  usullarning  eng  oddiysi  gulchangning 



o’z-o’zidan onalikka tushishidir. Bunday usul o’z-o’zidan changlanish deb ataladi. Ammo bu 

jarayenda ko’pincha shamol va hasharotlar ishtirok etadi. 

 

Ko’pgina  o’t-o’lanlar  (nafaqat  oddiy  piyozli  o’tlar,  qolaversa,  bug’doy  va  boshqa 



boshoqli ekinlar ham) shamol yordamida changlanadi. Bu jarayon juda oson kechadi. Shamol 

o’simlikni  tebratishi  natijasida  otalikdan  gulchanglarni  to’kib,  butun  dala  yoki  o’tloqqa 

yoyadi. Uning bir qismi onalikda o’rnashib qoladi va tuxumhujayralar urug’lanishi oqibatida, 

urug’ paydo bo’ladi. 

 

Gullar ko’pincha hasharotlar yordamida changlanadi. Odatda, bu hol yorqin rangi va 



o’tkir  hidi  bilan  hasharotlarni  o’ziga  jalb  etadigan  gullarda  sodir  bo’ladi.  Ular  asal  uchun 

nektar izlab, gullarga qo’nadi. Gulchang esa hasharotlar uchun ozuqa vazifasini ham o’taydi. 

O’sha  payt  gulchangning  bir  qismi  ularning  tanasi  va  qanotlariga  ilashib  qoladi,  so’ngra 

asalari, kapalak yoki tukli ari keyingi gulga uchib o’tganida, o’sha changni o’zlari bilmagan 

holda uning onaligiga qoqib tushiradi. 

 

 



 

 

DARAXTLAR QANDAY CHANGLANADI? 

 

 

Erta bahorda daraxtlarni kuzatsangiz, olcha, o’rik, shaftoli kabi daraxtlar, hali yaproqlar 



paydo bo’lmay turib, gullaganini ko’rasiz. Bu tasodif emas. 

 

Barcha  daraxtlarning  o’z  yordamchilari  bor.  Gullar  va  boshqa  ko’pgina  mayda 



o’simliklarga changlanishda kapalak va arilar yordam beradi. Ammo katta daraxtlarga bunday 

mitti  yordamchilarning  yordami  kifoya  qilmaydi.  Yana  bir  tomoni,  ular  Yerga  yaqin 

uchishadi.  Shu  sababdan  gul  pashshalari  ham  daraxtlarni  changlay  olmaydi.  Daraxtlarga 

gulchangni tashishda kim yordam beradi? Ma'lum bo’lishicha, bunday beminnat yordamchi 

shamol ekan. Ammo shamolni yorqin gullar bilan ham, o’tkir va xush bo’ylar bilan ham jalb 

etib  bo’lmaydi.  Shuning  uchun  unga  moslashish  lozim.  Olcha,  o’rik,  shaftoli  daraxtlari 

shamolga  moslashib  olishgan.  Shuning  uchun  ham  ular  yaproq  yozmay  turib  gullashadi. 

Shoxlar  orasidan  bemalol  o’ta  oladigan  shamol  gulchangni  uchirib,  choratrofga  yoyadi. 



AQL.uz – Aqlingiz uchun ozuqa, kashfiyotlar, olimlar, kitoblar     

www.aql.uz

 

Shunday  qilib,  shamol  hasharotlar  o’rniga  daraxtlarni  changlaydi,  yo’qsa,  urug’lar  paydo 



bo’lmas edi. 

 

Ammo  shamol  gulchangni  butunlay  boshqa  tomonga  ham  uchirib  ketishi  mumkin. 



Daraxtlar buning ham yo’lini topishgan ekan. Ularda ko’p miqdorda gulchang paydo bo’lgani 

uchun  ham,  uning  bir  qismi  nobud  bo’lgani  bilan  hech  narsa  o’zgarmaydi.  Ayrim 

daraxtlarning guli ko’zga ko’rinmagani bilan esa shamolning ishi yo’q. 

 

BUTALAR QANDAY CHANGLANADI? 

 

 

Qaysi butaga qaramang, u chetan, uchqat, yosuman, shumurt yoki na'matak bo’ladimi, 



hammasining guli yorqin, chiroyli va xush bo’y buladi. Bu daraxt va butalar yaproq yozgandan 

so’ng  gullaydi.  Ular  qanday  changlanadi?  Albatta,  bu  ishda  hasharotlar  yordamga  keladi. 

Tabiat  qo’ynida  yashil  yaproqlar  orasidan  oppoq  gullarni  ajratib  olishdan  osoni  yo’q. 

Chetanning  ham,  bodrezakning  ham  uchqatning  ham,  olmaning  ham,  yosumanning  ham 

gullari oq tusda bo’ladi. Na'matakning oq va qizil gullari bor, ammo ular yorqin va ko’zga 

yaqqol tashlanib turadi. Bundan tashqari, ko’pgina butalarning guli xushbo’y hamdir. Bunday 

gullarni aerodromdagi qo’nish belgilari bilan taqqoslash mumkin. Ular go’yo: «Men mana bu 

yerdaman!  Uchib  kela  qol!»  deb  turganday.  Albatta,  kapalaklar  yoki  arilar  uning  yonidan 

uchib o’tib keta olmaydi. Ular tukkan meva ham ko’zga tashlanib turadi. Ular qizil, qora, sariq 

tusda  yorqin  bo’ladi  va  g’uj-g’uj  bo’lib  osilib  turadi.  Endi  ularning  ko’payishiga  qushlar 

yordam  beradi.  Ular  mevalarni  cho’qiydi  va  tumshug’iga  qisib,  o’zlari  uchib  yetolgan 

joylargacha olib ketadi. 

 

 

 

 

 

BARGAK NIMA? 

 

 



Nim yashil tusdagi o’rmon yong’og’i bargagini hamma ko’rgan bo’lsa kerak. Ammo 

bahor kunlarida qarag’ay, terak va tol kabi daraxtlarda ham bargaklar osilib qoladi. 

 

Odatda, gulning ko’payishga xizmat qiladigan otalik va onalik kabi organlari bo’ladi. 



Bargakda esa butunlay boshqa manzarani ko’ramiz. Bir gulda otalik, boshqa gulda esa onalik 

bo’ladi.  Ikkalasi  bitta  gulda  bo’lishi  mumkin  emas.  Shamol  yoki  hasharotlar  gulchangni 

guldan-gulga  tashiydi.  Gulchang  to’kilib  bo’lgach,  bargak  so’lib  qoladi  va  yerga  tushadi. 

Bargaklar poyada bir to’p gul ko’rinishida bo’ladi. 



 

Download 0.84 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling